Τον Νίκο Χουλιαρά τον γνωρίζουν πολλοί, πολλοί όμως γνωρίζουν μια ή δυο πτυχές του έργου του. Ζωγράφιζε, έγραφε λογοτεχνία και ποίηση, μουσική και στίχους, σχεδίαζε βιβλία. Είχε ένα ύφος βαθιά προσωπικό, εξπρεσιονιστικό, εσωτερικό και ανεξιχνίαστο.
Ο Νικος Χουλιαρας ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟ 1966 ΕΔΩΣΕ ΣΤΗΝ ΑΡΛΕΤΑ "ΤΟ ΠΕΤΡΙΝΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ" ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΥ ΣΗΜΑΔΕΨΕ ΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΗΣ. ΚΙ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΤΟ ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ...
Το Πέτρινο Χαμόγελο (Νίκος Χουλιαράς)
Δεν είχε το νησί
κατάρτια
δεν είχε το νησί
παιδιά
δεν είχε το νησί
τραγούδια
γιατί μισέψαν τα
παιδιά
δεν είχε το νησί
φεγγάρια
μαρμάρωσε κι η
κοπελιά
Στο πέτρινο
χαμόγελό της
γίναν τα όνειρα
καράβια
το πέτρινο
χαμόγελό της
το κτίσανε στη
μοναξιά
τ’ αγριοπούλια
του πελάγου
και χάθηκαν και
χάθηκαν
Τώρα ένα χέρι στο
λιμάνι
βάφει τη θάλασσα
σταχτιά
δεν είναι πια
βαθύς ο ύπνος
δεν έχει ελπίδες
η νυχτιά
τώρα είναι μόνη
στο λιμάνι
κι είναι τα όνειρα μακριά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου