Τρίτη, Απριλίου 10, 2007

BATIDA DE COCO -Αρλέτα




Batida de coco


Όταν χώρισε γ Φρίντα απ τον Γιάννη
στα μπαράκια που έπιανε τόκο
όποιος κι αν τη ρωτούσε τι κάνει
απαντούσε Batida de coco

Batida, Batida, Batida de coco
εγώ την καρδιά μου
δεν τη δανείζω με τόκο
κι όταν πίσω την παίρνω
στο κακό της το χάλι
λέω πάντα χαλάλι
και Batida de coco

Κι αν με άφησες φέτο Batida
και μου τα ‘κανες σάλτσα de coco
όπως έλεγε πέρσι κι η Φρίντα
τι να γίνει Batida de cocoBatida, Batida, Batida de coco …

Τα σπασίματα δεν τα φοβάμαι
έχω μάθει να τα κλείνω με στόκο
και τα λόγια της Φρίντας θυμάμαι
όταν πίνω Batida de coco

Batida, Batida, Batida de coco






Αν ήτανε να αφιερώσεις ένα τραγούδι στα παιδιά των Blog ποιο θα διάλεγες;
Τι θα ’λεγες για το Batida de coco! Ένα απ αυτά τα τραγούδια που λειτούργησαν υπόγεια τη δεκαετία του ’80 και περιγράφουν μια σκόρπια παρέα που έγραψε τη δική της ιστορία στα μπαράκια, καθορίζοντας συνάμα τη διάθεση της εποχής.
Άσε που αυτή η Φρίντα μου πάει σήμερα γάντι και με περιγράφει -και για πόσο καιρό ακόμα δεν ξέρω αλήθεια…



Ένα ατμοσφαιρικό τραγούδι του έγραψε για την Αρλέτα ο Λάκης Παπαδόπουλος σε στίχους Μαριανίνας Κριεζή από τον δίσκο «Τσάι Γιασεμιού», με μια jazzy blues διάθεση και μια Αρλέτα να… πίνει νωχελικά και να κερνά Batida de coco. και να τραγουδά έτοιμη λες να σκάσει στα γέλια, μεταφέροντας μας τη διάθεση που πρέπει να υπήρχε στο studio ηχογράφισης με τον Λάκη Παπαδόπουλο και τους μουσικούς.

Θα πρέπει κάποια στιγμή να κάνω ένα μικρό αφιέρωμα στα μπαρόβια τραγούδια της Αρλέτας. Έχει μια ιδιαίτερη σχέση με την ζεστή παρείστικη ατμόσφαιρα που έχουν τα… δικά μας μπαράκια...



Θυμάσαι που το διαπιστώσαμε όταν ακούγαμε την «Μπέμπα» να χορεύει σιωπηλή με τη μαύρη σκιά της… άσε πια εκείνο το θρυλικό Μπαρ το Ναυάγιο…

Batida de coco λοιπόν και στην υγειά μας…






6 σχόλια:

A.F.Marx είπε...

Nα το κάνεις το αφιέρωμα, βεβαίως βεβαίως.
Και το θέλουμε υπερπαραγωγή... με μουσική (χορό, σκηνικά, κουστούμια)
:)

μαριάννα είπε...

Ο στίχος!!!

Batida, Batida, Batida de coco
εγώ την καρδιά μου
δεν τη δανείζω με τόκο
κι όταν πίσω την παίρνω
στο κακό της το χάλι
λέω πάντα χαλάλι
και Batida de coco

Ααααχ! Αφιερωμένο αυτό τραγούδι να πείτε σ'εκείνον... που ακόμα και το κρασάκι το ονόμαζε οίνον... και ξενερώναμε... ;)

Cle Petridou είπε...

@a.f.marx:Ok promise!
@ ghteytria: Τα σπασιματα δεν τα φοβάμαι, έχω μάθει να τα κλείνω με στόκο! Αυτί να του αφιερώσεις

μαριάννα είπε...

Έρχεται κρύο

Στίχοι: Κυριάκος Ντούμος
Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Αρλέτα

Κι απόμεινα παιχνίδι σ' ένα
πάρκο που πια κανείς δε
θέλει να το δει. Κι αν κάθομαι
ακόμα και σου γράφω, είναι
γιατί σε πόνεσα πολύ.

Κι απόμεινα μονάχη σ' ένα
τρένο που βγήκε κάποια νύχτα
απ' τη γραμμή. Κι αν κάθομαι
ακόμα κι επιμένω, είναι
γιατί σ' αγάπησα πολύ.

Κοίτα να ντύνεσαι καλά κι
έρχεται κρύο. Ξέρεις, δεν
είπα πουθενά για μας τους δύο.

ΤΟ τραγούδι!!!! Αφιερωμένο στην οικοδέσποινα με μια καλημέρα...
Το κωλόπαιδο ο Λάκης κεντάει όταν θέλει στη μουσική! Κι όταν δένει το τρίο... όλα είναι μαγικά. Συμφωνείς; ;)

Cle Petridou είπε...

Αν συμφωνώ; ΜΕ ΧΙΛΙΑ. Ο Λακης Παπαδόπουλος είναι σκπουδαίος και αυθεντικός τραγουδοποιός. Έχει μέσα του τις μουσικές και ροκ και μπαλάντες και λαικόχρωμ κι ότι θέλει, από γυριστρούλες μέχρι Καββαδία ο άνθρωπος στ αλήθεια κεντάει. Τα Ταραγούδια που έγραψε για την Αρλέτα ήταν γραφτό να συνοδεύουν τη ζωή μας γιατί... είχαν όντως μια χημεία.
Αυτό το τραγούδι που μου γράφεις διαπίστωσα ότι δεν το έχω ακόμη αναφέρει εξόν από μια μικρή αναφορά στο ποστ με αρ. 9, ίσως γιατί ακόμη με πονάει λίγο.
Ήρθε η στιγμή να το κατατάξουμε κι αυτό. Μπορώ να το δανιστώ από εσένα;

μαριάννα είπε...

Μα με ρωτάς; Μακάρι να μπορούσα όχι να σου δανείσω, να σου χαρίσω όλα όσα θα σε έκαναν ευτυχισμένη! Θα σου πω και κάτι να ξέρεις... τίποτα δεν είναι τυχαίο. Μιλάω σοβαρά. Το κάθε εμπόδιο για καλό, ισχύει απόλυτα. Κάποια πράγματα συμβαίνουν ερήμην μας, για το καλό μας. Θα με θυμηθείς. Όταν αναγκάστηκα να χωρίσω έπεσε η γη κι ο ουρανός και με πλακώσανε. Δεν ήξερα τότε ότι μετά από λίγο θα ζούσα τον απόλυτο έρωτα! Αυτόν που λες κι άλλον να μη ζήσω πια... μου φτάνει! Σταμάτα να πονάς. Χαμογέλασε στον εαυτό σου φόρα τα τακούνια σου και στείλε ένα sms να ευχαριστήσεις που σου άνοιξε το δρόμο για τα καλύτερα!;)