Σάββατο, Ιουλίου 28, 2007

Παρίσι ΙΙΙ Beaubourg







H τρίτη μέρα της δημιουργίας

ήτο αφιερωμένη στο
Beaubourg



Αυτό το τεράστιο "καράβι" εν τω μέσω του Παρισιού που φιλοξενεί το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης αλλά και άλλες εκθέσεις και εκδηλώσεις




Η πλατεία μπροστά από το κτίριο του Renzo Piano, του Ιταλλού αρχιτέκτονα που άναψε φωτιές την δεκαετία του 70 με το high tech κτήριο που αφήνει ορατά και εξωτερικά όλα τα μεταλικά στοιχεία κατασκευής για να ελευθερώσει τους εσωτερικούς χώρους.

Εδώ μαζεύεται όλος ο πονεμένος καλλιτεχνικός κόσμος για να κάνει την παράστασή του.




Βόλτα μέχρι την λιμνούλα στο πλάϊ που φιλοξενεί ένα "τσίρκο" από μοντέρνα παιχνιδιάρικα γλυπτά.



μελωδικά χείλη




Πίσω ακριβώς ορθώνεται ο γοτθικός ναός που... καμία σχέση δεν έχει με το σκηνικό αλλά... δένει τόσο αρμονικά.

Μ αρέσει αυτό στους Γάλλους, ότι δεν φοβούνται να ορθώσουν ένα πύργο του Άιφελ ή μια πυραμίδα στο Λούβρο ή ένα κτίριο όπως το κέντρο Πομπιντού στο μέσο της πόλης και το οποίο τελικά να γίνει αναπόσπαστο κομάτι της.


κου κου!
Την σκάλα ανεβαίνοντας..
yeah that's me



Ηπλατεία των θαυμάτων από ψηλά





Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης
Miro





Πικάσο


Αυτό άρεσε του Μάριου


Αυτό άρεσε σε μένα.


μοιάζει σαν τρισδιάστατος πίνακας του Κλιμτ




σιγααά μην χυθεί ο καφές...






Η απόλυτη δημιουργία!
(αυτό άρεσε σε όλους μας!)

(το καρφί δεν βρίσκεται ακριβώς στη μέση, γιατιιιί;;;)


παιχνίδι με τον χώρο




Αυτό το βρήκα εξόχως χρήσιμο: Ένα ένα κοκτέιλ μολότωφ στην άκρη του χάους με τον αναπτήρα δίπλα να περιμενει σιωπηλά...





Αυτό τι είναι ακριβώς... θα σας γελάσω.





Μπήκαμε και κουμπάροι αλλά η νύφη το 'σκασε



Κι αφού λοιπόν χορτάσαμε από τέχνη
ανεβήκαμε στην ταράτσα για πολύ χάϊ γεύμα!



Άστε που τα γκαρσόνια ήτανε όλα τοπ μόντελς!
(εδώ για κάποιο΄λόγο ήρθε στο μυάλό μου η Γηγτεύτρια)





Η φωτεινή γραμμή της σκάλας όπως περιγράφεται το βράδυ...



Τέλος, Paris by night, αυτοκινητάδα στην Μοντμάρτη


με τον γάλλο αδελφό μου τον Κριστόφ
(θα κάνω κι ένα ποστ σύντομα με φωτογραφίες από το τελευταίο του βιβλίο για την Ινδία με το οποίο έχω πάθει. ΦΟΒΕΡΟ, ΤΕΛΕΙΟ!)


Όχι δεν μπήκαμε στο Moulin rouge, απ έξω μας ήταν αρκετό.

Δεν θάλεγα όχι για Lapin a Gill και καλό παλιό γαλλικό τραγούδι αλλά...
πέσαμε ψόφιοι.
Bonnenuit.
(δεξι κλικ και νέο παράθυρο)


Δεν υπάρχουν σχόλια: