Πέμπτη, Μαΐου 24, 2007

Τα καπνισμένα τραγούδια του Σπύρου Σεραφείμ - Μέρος Β’

Νυχτερινές, πολύ χαμηλές πτήσεις του Σπύρου Σεραφείμ,
με εισιτήριο την επιθυμία για άλλους κόσμους, άλλους χρόνους, άλλη ζωή.Και ένα κερδισμένο στοίχημα…

Πάμε για το Β’ Μέρος, το αντέχετε; Καπνίσαμε τα κέρατά μας χθες, ναν καλά ο Σπύρος.

Ωραία, μια βαθειλα ανάσα, ανάψτε τσιγάρο και φύγαμε για μια αλλιώτικη ελευθερία
cigarettes and alcohol κι όποιος αντέξει

Oasis - Cigarettes and Alcohol

Is it my imagination
Or have I finally found something worth living for?
I was looking for some action
But all I found was cigarettes and alcohol

You could wait for a lifetime
To spend your days in the sunshine
You might as well do the white line
Cos when it comes on top . . .

You gotta make it happen!

Is it worth the aggravation
To find yourself a job when there's nothing worth working for?
It's a crazy situation
But all I need are cigarettes and alcohol!

You could wait for a lifetime
To spend your days in the sunshine
You might as well do the white line
Cos when it comes on top . . .

You gotta make it happen!




…Τα αναπάντητα ίσως της ζωής μου. Τα αναπάντητα ίσως των ιστοριών που φτιάχνω, χωρίς τέλος.Κάθομαι να κάνω ένα τσιγάρο προτού ξεκινήσω και πάλι και βλέπω τα αυτοκίνητα να χάνονται στην Εθνική από και προς την Αθήνα και συνεχίζω να συνθέτω τις μικρές μου ιστορίες.

La fumee des cigarettes
(δεξι κλικ και νέο παράθυρο)
(Όταν συμβεί στα πέριξ)
Τσιτσάνης - Μελίνα

Βάζω μπροστά τη μηχανή του αυτοκινήτου, νιώθω τα 420 άλογά του να μην είναι ελεύθερα, να είναι έτοιμα να τα κάνω ό,τι θέλω. Πόσο καιρό έχετε να ακούσετε το «κάνε με ό,τι θες» και όχι μόνο από ιπποδύναμη αυτοκινήτου;
Ο προφυλακτήρας βρίσκει στην άσφαλτο, είναι ένα με την άσφαλτο. Φεύγω. Σήμερα, ποιος ξέρει από πού θα δω την ανατολή του ήλιου; Θα δούμε. Το σίγουρο είναι ότι θα ακούω μόνο Ελευθερία. Αρβανιτάκη.
(Εδώ Σπυράκο, δεν ξέρω γιατί το παίζεις άκαπνος αλλά θεωρώ ότι απαιτείται τσιγάρο, σου ανάβω εγώ ένα στριφτό…

Τσιγάρο εγώ στο στόμα μου
(Ξιδάκης, Αρβανιτάκη)
(δεξι κλικ και νέο παράθυρο)

Τσιγάρο εγώ στο στόμα μου
δεν έβαλα ούτε ένα
αλλά όταν βλέπω τον καπνό
σκέφτομαι πάντα εσένα

Τα χείλη σου, τα χέρια σου
η ανάσα κι η καρδιά μου
καπνός μπήκε στα μάτια μου
κλαίω απ’ τη χαρά μου
….
Φωτιά εγώ δε ζήτησα
ποτέ από κανένα
τον κόσμο μόνο γύρναγα
και έψαχνα για σένα

Όταν σε βρω όταν σε δω
κι όταν σε συναντήσω
το πρώτο το τσιγάρο μου
μαζί σου θα καπνίσω

φωτιά από τα χέρια σου
θα πάρω και θ ανάψω
και τότε όχι απ τον καπνό
μα απ’ τον καημό θα κλάψω…


Στον Αγιο Κωνσταντίνο περνάω με πολλά και ξαφνικά 2 φλασιές διακόπτουν αναιδέστατα το σκοτάδι. «Η κλήση σας, κύριε Σεραφείμ, προωθείται. Μαζί με τη φωτογένειά σας».Αει σιχτίρ, το είχα ξεχάσει αυτό, με γράψανε με Κόντακ!

Πέντε χρόνια δικασμένος
(δεξι κλικ και νεο παραθυρο)

Πέντε χρόνια δικασμένος
μέσα στον Γεντικουλέ
από το πολύ σεκλέτι
το ριξα στον ναργιλέ

φύσα ρούφα τράβα τονε
πάτα τονε κι άναφ’ τονε
φύλα τσίλιες για τους βλάχους
κείνους τους δεσμοφυλάκους


Έφτασα Θερμοπύλες. Όχι στο άγαλμα, έκοψα κάθετα την Εθνική και μπήκα απέναντι. Εκεί που η γη αναβλύζει ζεστό νερό, σα σπα στην Ισλανδία. Κάθομαι να κάνω ένα τσιγάρο, ο καφές έχει πια τη σωστή θερμοκρασία, ούτε ζεστός, ούτε φραπέ.

Special Hellas
(δεξι κλικ και νέο παράθυρο)
Νίκος Ξυδάκης

Όλα τα ΄χαμε βρε Πέτρο
τέρμα και το σιγκαρέτο
ξαφνικά κακό μαντάτο
ήρθε από τον Παπαστρατο
κοίτα τώρα τι μπελάς
με το special Hellas

Τσιγάρο μου γλυκό πιοτό
φθηνό και μυρωδάτο
μαύρο χρυσό πακέτο μου
που να βρω να σ αλλάξω

Ψάχνω νέο τσιγαράκι
να μου σβήσει το φαρμάκι
μα δεν βρήσκω τέτοια γλύκα
στα καινούργια με τα φίλτρα
και γυρνάω σαν τρελός
άρρωστος και νευρικός

Κι όσα λίγα αγαπούμε
στη ζωή μας θα στερούνε
τρέχα τώρα βρες τον φταίχτη
που ναι ζωή μας σκέτη
και ο στίχος μου κακός
γιατί λείπει ο καπνός


Παίρνω τα κλειδιά, βάζω μπρος και μπαίνω κι εγώ στην Εθνική. Πίσω μου μια παρέα «γρήγορων» με φτιαγμένα αυτοκίνητα, που κάνουν βόλτα προτού πάνε για ύπνο, έχουν δημιουργήσει ένα μικρό κυκλοφοριακό jam. Ένας από αυτούς, ο πιο «γενναίος», κολλάει στον προφυλακτήρα μου, θέλει να με περάσει, θέλει να συνεχίσει να είναι ο πιο γρήγορος από όλους τους, να έχει για πάντα το απόλυτο respect. Μια κάποια άλλη μέρα, όμως. Βυθίζω το πεντάλ του γκαζιού στο πάτωμα, ένα κροτάλισμα ακούγεται κι αρχίζω να ξεκολλάω από μπροστά του σαν πέτρα που φεύγει από σφεντόνα. Hasta la vista, babe!




Έκανε πολύ κούραση σήμερα
Είμαι πολύ κουρασμένος, σας το ΄πα; Ανάβω τσιγάρο και κάθομαι απέναντι στο τζάκι που καίει, μπας και ζεσταθώ λιγάκι, γιατί εκεί που ήμουν σήμερα φόρτωσα τόσο κρύο που θα μπορούσα να το κάνω εξαγωγή στη Νορβηγία!



Αν, λοιπόν, δεν κυλήσει κάποιο κούτσουρο στο χαλί ή αν δεν κοιμηθώ με το τσιγάρο στο χέρι με κίνδυνο να καεί το χέρι μου ή το σπίτι μου ολάκερο, βρε αδερφέ, δε βαριέσαι, ασφαλισμένο είναι, αύριο (που μόλις διαπιστώνω ότι θα είναι Πέμπτη) σας χρωστάω απαντήσεις στο ποστ του ηθοποιού και το τι έκανα σήμερα και είμαι τόσο κουρασμένος.Α, ναι, μπορεί και να μη σας το είπα από την πολλή κούραση: Είμαι πολύ κουρασμένος.

Όταν καπνίζει ο λουλάς
(δεξι κλικ και νέο παράθυρο)

Όταν καπνίζει ο λουλάς
εσύ δεν πρέπει να μιλάς
κοίταξε τριγύρω οι μάγκες
κάνουν όλοι κάνουν τουμπέκι

Άκου που παίζει ο μπακλαμάς
και πάτα αργιλέ για μας
σαν θα γίνουμε μαστούρια
θα μαστε πολύ προσεκτικοί

κανένα`μάτι μη μας δει
και μας μπλοκάρουν δηλαδή
να μη μας βρούνε καμιά αιτία
και μας πάνε όλους φυλακή


Mία η Άνοιξη...

Σταματάω όταν η βελόνα στο καντράν, στο κοντέρ του αυτοκινήτου μου δείχνει απειλητικά 250 χλμ./ώρα, ανασαίνω ακόμα βαριά. «Θα με δέσουν καμιά ώρα», σκέφτομαι και γελάω. Καθώς φρενάρω στη στροφή προς Ποσειδώνος, σχεδόν κυλάω πια, ήρεμος, ανοίγω το παράθυρο, χαμηλώνω το «How To Save A Life» από Fray, ανάβω τσιγάρο, «διακτινίστε, μίστερ Σποκ», ο χειμώνας τελείωσε, οι γκρίζες μέρες τέλειωσαν μόλις, αυτό το βράδυ αρχίζει η Άνοιξη, αυτήν ακριβώς τη στιγμή. Για τους επόμενους μήνες, οι νύχτες θα είναι πιο σημαντικές από τις μέρες μας.



Αποκρυπτογράφηση τώρα…
Κι όταν οδηγείς το νέο Audi TT roadster, μέσα στην Κηφισίας, είναι φυσικό να φας θόρυβο στ΄ αυτιά και καυσαέριο στα μούτρα, το περιμένεις. Στην προσωπική σου ζωή γιατί πρέπει να ρουφήξεις «καυσαέριο»;

Παραπονούνται οι μάγκες μας
(διπλό κλικ και νέο παράθυρο)
Γιοβάν Τσαούς


παραπονούνται οι μάγκες μας
κι οι αριστοκράτες όλοι
που δεν τους φέρνουνε να πιούν
μαυράκι από την Πόλη

έλα βρε μάγκα μου να πιεις
από τον αργιλέ μας
που έχουμε πολίτικο
μαυράκι στον τεκέ μας

On the beachΕκεί είναι ήδη εκείνη. Κι ο σκύλος της που παίζει το παιχνίδι «σου-πετάω-πέτρα-και-τρέχεις-να-την-πιάσεις». Με χαιρετάει. Και εκείνη κι ο σκύλος της. «Πάλι εσύ εδώ;».«Πάλι».«Θα μπεις για μπάνιο;».Χαμογελάω. «Θα μας μιλήσεις σήμερα ή πάλι έφερες μαζί σου και τις σκέψεις σου;».Ανάβω τσιγάρο και ο καπνός γεμίζει τα πνευμόνια μου. Ροκάνισμα χρόνου. Τώρα θα μου την πει… Στάνταρ.«Κύριε Σεραφείμ, θα μου κάνετε την τιμή να πιούμε ένα ποτό το βράδυ; Από το καλοκαίρι έχουμε να τα πούμε...». Ωχ. Αρχίζει και φορτώνει.


Δεν τα αξίζεις
(διπλό κλικ και νεο παραθυρο)

Ένα τσιγάρο ακόμα και φεύγεις
ένα τσιγάρο ακόμα
κι απ την νύχτα αυτή μην κλέβεις
τόσα που έχεις τι σου είναι να δώσεις
ένα τσιγάρο ακόμα
και σ αυτό μη με προδώσεις

άναψε τη φωτιά σου άναψε
τα όνειρα μου άλλαξες μα εσύ δεν άλλαξες
έλα δώσε μου και θα φύγεις δώσε μου
στο κορμί σου στρώσε μου
να χαθούμε γι άλλη μια φορά

δεν τα αξίζεις να σε θέλω
δεν τ αξίζεις να σε θέλω

Ένα τσιγάρο ακόμα και φεύγεις
έτσι κι αλλιώς δικό μου δε θα σ έχω
τι αποφεύγεις
όσο κι αν ψάχνω να μένω μακριά σου


Ωραία vavoura city

Ο ήχος της νύχτας.Ο ήχος της σιωπής.Το τσιγαρόχαρτο όταν καίγεται. Τίποτα δεν διαρκεί περισσότερο από ένα τσιγάρο. Fair Deal.

Woman amoking



Πάθος ή πόθος;
ηλεκτροφόρα καλώδια αγγίζουν το κορμί της. Ανάσες, τα δάχτυλά της γραπώνουν το σεντόνι κι άλλες ανάσες, πιο κοφτές, πιο γρήγορες, πιο γρήγορα, πιο δυνατά, κραυγές, οι σάρκες παράγουν ήχο όταν χτυπιούνται, σε θέλω τρελά, το κρεβάτι μπορεί και να σπάσει, ανάσες πνιχτές, ο ιδρώτας λούζει το σατέν σεντόνι, ψίθυροι, ακατάληπτα λόγια.
Φωνάζει πολύ δυνατά τώρα, προσπαθώ να καταλάβω αν τα 1025 BPM αλλάζουν το σφυγμό του ανθρώπου, αν μεταλλάσουν τα αιμοσφαίριά του.
Μπάνιο, τσιγάρο, χαμόγελα στο ημίφως, τα μάτια της γυναίκας έχουν άλλη γλύκα μετά το sex. Ερωτήσεις. Πολλές. «Πού μένεις, ποιος είσαι, τι κάνεις στη ζωή σου». Οι λεγόμενες και μετακρεβατιακές, βιογραφικές ερωτήσεις

Ο Τάκης
(δεξι κλικ και νέο παράθυρο)
Αρλέτα


Παίζαμε σκάκι και είπα Τάκη
μην ρίχνεις στάχτες έξω απ το τασάκι
και είπες φεύγω γιατί το έργο
τελείωσε Μαρία ξελευθερία
πνιγόμαστε σ αυτό το δυαράκι

Λοιπόν να πεις να σου φτιάξουνε τα φρένα
στο χωλ θα βρεις τα παπούτσια βαμμένα
και μια και θες να πας αλλού
να πας αλλού και ραντεβού
το δυο χιλιάδες ένα

Κράτα από μένα μονάχα ένα
ξεκούρδιστο ρολόι με καδένα
να ’ρθεις εγκαίρως στο ίδιο μέρος
που είχες αγαπήσει ένα κορίτσι
τον Αύγουστο του ’71

Το δυο χιλιάδες θα ’ναι μπαμπάδες
οι σημερινοί πιτσιρικάδες
μα θα υπάρχει σε κάποιο χάρτη
το τσίγκινο μας Τάκη καφενεδάκι
με το φεγγάρι και τις πρασινάδες

Μ’ ένα μπλουζάκι δικό σου Τάκη
θα κάθομαι στο ίδιο τραπεζάκι
θα πλησιάσεις, θα μ αγκαλιάσεις
και θα μου πεις συγνώμη, κλείσαν οι δρόμοι
και άργησα αγάπη μου λιγάκι

Δεν ξέρω

Εδώ, μετράω τα δικά μου «δεν ξέρω»Δεν ξέρω γιατί. Tώρα τελευταία ανάβω με σπίρτα. M’ αρέσει η κίνηση. M’ αρέσει που έχω προσθέσει μια κίνηση. Ίσως μ’ αρέσει που καμιά φορά ξεχνιέμαι και καίγομαι με το σπίρτο και μοιάζει σαν να ξυπνάω απότομα.



Κόφτο το ρημάδι...

Θέλω να κόψω το κάπνισμα και δεν μπορώ. Γιατί δεν θέλω, μου λένε όλοι και, κοίτα, μια σύμπτωση, το λένε όσοι δεν έχουν καπνίσει ποτέ. Και πού ξέρεις εσύ αν θέλω, ρε; Αει σιχτίρ.
Anyway, πήρα από το φαρμακείο αντικαπνιστικά τσιρότα τάδε, αλλά δεν μπορεί να μου κάνει τίποτα εμένα ένα Λέοντος, ίσως αν έβγαινε σε άλλο ζώδιο, Υδροχόοντος, για παράδειγμα, να έβλεπα προκοπή και χαΐρι. Eγώ θέλω CD-Rom ολόκληρο για να πάρω είδηση. Στον «Γερμανό», μια μέρα που πήγα να πάρω μπαταρίες για το ελικόπτερό μου, βρήκα το «Stop Smoking Today!» του Προφέσορος Lagrue και το πήρα. Ένα απλό CD-Rom που μου βρίσκει, τρεις-το-λάδι-τρεις-το-ξίδι, το μηλόξιδο, όμως, γιατί το κανονικό με παχαίνει, ποια είναι η προσωπικότητά μου και πώς θα το κόψω το ρημάδι, να ξενοιάσω. Δεν με νοιάζει που δεν το κόβω. M’ αρέσει που είναι η επιτομή της παραφιλολογίας τέτοιων τίτλων της αγοράς. Kαι το καλύτερο; Eίναι τόσο ξεκούραστο και ασφαλές να το παίζεις (χωρίς δύσκολες πίστες, χωρίς βαθμούς, χωρίς μπλοκαρίσματα — μόνο ερωτήσεις και επιλογή από πολλαπλές απαντήσεις), που, ναι, είναι το καλύτερο CD-Rom για ένα μακρύ, καυτό, καπνιστικό καλοκαίρι. Στο τέλος, μπορείτε να το κάνετε και σουβέρ (διότι θα έχετε αρχίσει το πιοτό...).Καμία άλλη ιδέα;


Ωχ αμάν
(δεξι κλικ και νέο παράθυρο)

Το ‘να σβήνω τ άλλο ανάβω
τα θεριά μου δε δαμάζω
μια φιλιώνουν μια μαλώνουν
τον καιρό μου φαρμακώνουν

Ωχ αμάν, Ωχ αμάν
Ωχ αμάν και τι θα γίνω
Ωχ αμάν και τι θα γίνω
το ‘να ανάβω τ’ άλλο σβήνω

Με ποτό και με τσιγάρο
εγιν η καρδιά φουγάρο
μια φωτιά μια τσιμινιέρα
που θολώνει τον αέρα



απαντώ στο ερωτηματολόγιο του Marcel Proust
1)Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;Η μυρωδιά του τσιγάρου – χειμώνα, δίπλα σε τζάκι, έξω να βρέχει ή να χιονίζει, με μουσικές που έχω διαλέξει να παίζουν και να μιλάμε με την παρέα μέχρι το ξημέρωμα για τα νοητά και τα ακατανόητα αυτής της πλάσης. Και να είναι Σάββατο...

Πρωινό τσιγάρο
(διπλό κλικ και νέο παράθυρο)



χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο
κι εγώ σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό και σαν καφέ πικρό

άδειοι οι δρόμοι δεν φάνηκε ψυχή
και το φεγγάρι όλις χάθηκε στη δύση
κι εγώ σε γυρεύω σαν μοιραία λύση
και σαν ανατολή

Βγήκε ο ήλιος το ράδιο διαπασών
μ ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιο Τάσο
κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ ένα καρέ τυφλόν



Μαριλένα said:

Με τη σειρά μου να σας αφιερώσω το
Βαριά ποτά, βαριά τσιγάρα
στα μπαρ της μοναξιάς στάλα με στάλα
ένα παλιό τραγούδι σιγοκλαίει
πόσο δεν χόρτασαν τα χείλη σου να λέει

Τι κι αν δεν είναι ο κόσμος ότι ονειρεύτηκες
τι κι αν σε ντύνει πάντα με ελπίδες ψεύτικες
η νύχτα απόψε μοιάζει να είναι φίλη σου
κόκκινο το φεγγάρι βάλτο στα χείλη σου..

Και για τους δυο σας.:)

23 σχόλια:

Μαριλένα είπε...

Kαλά, εντελώς εξαιρετικό το αφιέρωμα!

Απ' όλα, όλα, κρατάω τον Τάκη, που είχα αγαπήσει βαθιά (το τραγούδι εννοώ, άνθρωπο ονόματι Τάκη δεν έχω γνωρίσει ακόμα).

Πως το λεει η παροιμια "κοντά στον βασιλικό ποτίζεται κι η γλάστρα"?, όχι ότι είμαι γλάστρα :pp, αλλά λόγω Σπύρου, καπνίσαμε κι εμείς λιγάκι τις δυο τελευταίες μέρες.

Ευχαριστούμε πολύ :))

Cle Petridou είπε...

Ρε συ Μαριλένα, απ το πρωί προσπαθώ να βάλω το τραγούδι που μας αφιέρωσες αλλά δεν τα καταφέρνω.
Δεν λειτουργει το llink

Cle Petridou είπε...

Μονο τους στίχους...
έστω

Μαριλένα είπε...

Δεν πειράζει βρε φιλενάδα.
Τη μουσική την τραγουδάμε εμείς :))

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

καλά, εγώ τα έχω γράψει όλα αυτά; άναψέ μου ένα στριφτό για να ακούσω τις τραγουδάρες που επένδυσες.
Τελικά, δεν είσαι έμπορος ονείρων, αλλά επενδυτής τους...
καλημέρες με πολλή κάπνα!

A.F.Marx είπε...

Καλημέρα...
Kλέλια: έβαλα το λινκ στο πρώτο μέρος του αφιερώματος. Kαλό download.

Σπύρο: Λες:"Θέλω να κόψω το κάπνισμα και δεν μπορώ."
Θα γίνω μακάβριος, αλλά πρέπει.
Πριν πάθω το έμφραγμα, είχα φτάσει να καπνίζω μέχρι και 3 πακέτα Camel την ημέρα.Πρόσθεσε το άγχος, την κληρονομικότητα, την καθιστική ζωή και τα 60 τσιγάρα και θα δεις ότι το έμφραγμα ήταν μαθηματικώς βέβαιο... Εγώ δεν το έβλεπα όμως.
Ο καρδιολόγος μου μου είπε ότι έκανα μια καλή προσπάθεια να αφήσω τον μάταιο τούτο κόσμο ταλαιπωρώντας τα αγγεία μου, αλλά τελικά απέτυχα (ευτυχώς.... Να μια αποτυχία μου που βγήκε σε καλό).
Κόψτο...
Κόψτε το...
Ξέρω πόσο δύσκολο είναι, αλλά κάντε το.
Σόρυ για το διδακτικό ύφος, αλλά καμιά φορά χρειάζεται
:)

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

A.F.Marx μου, δεν μπορώ...
Αλήθεια. Είναι το μόνο που δεν μπορώ να κάνω κι ας μην διαβαστεί ως άκρατος εγωισμός.
Δέχομαι, όμως, τη νουθεσία σου και καταλαβαίνω πώς το λες...

μαριάννα είπε...

Πρώτα απ' όλα να συγχαρώ την Κλέλια για το εξαιρετικό αφιέρωμα! Μας κακομαθαίνετε κ. Πρέσβη σε πολύ καλές δουλειές! Και βεβαίως θαυμάζω την υπομονή σου στο κορφολόγημα των κειμένων του Σπύρου! Μπράβο σου! Και μπράβο στο Σπύρο που ενέπνευσε τόσο ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις!
Ο Μαρξ έχει απόλυτο δίκιο, αλλά πού να το βρει; Εγώ προσπαθώ μια ζωή να το κόψω και όλο το ξαναρχίζω με το κλασικό: Δε μαμιέται... μια ζωή την έχουμε την τουτάνα! Ή το την υγειά μας να 'χουμε να καπνίζουμε...ή Δε θα πεθάνουμε ποτέ τουφάλα νεκροθάφτη και όλα τα σχετικά. Απλά εδώ στας ευρώπας που βρίσκομαι σε κάνουν οι φούστηδες και νιώθεις πλέμπα και μίασμα. Πας και καπνίζεις σε άθλιους χώρους εκτός ρεστωράν ή καφέ και σου μαμάνε το ίματζ! :Ρ
Οπότε αναγκαστικά το έκανα πολυτέλεια. Ένα πακέτο κάθε τρεις μέρες... δεν είναι κι άσχημα. Και τελικά μου αρέσει στα εστιατόρια η καθαρή ατμόσφαιρα!!! Μπορεί και να γερνάω... Λες;

Cle Petridou είπε...

@Γητεύτρια: Πού χάθηκες ρε φιλενάδα; Πού κρυβόσουνα;
Καλώς τηνε. Χαίρομαι που σου άρεσε το καπνιστικό αφιέρωμα στον Σπύρο.
Όντως τα κείμενα του κρύβουν πολύ καπνό και με ενέπνευσαν.
Το χάρηκα πολύ να ξέρεις.

Cle Petridou είπε...

Μαρξουλίνο,
Χαίρομαι που η... προσπάθεια σου απέτυχε. Τότε είναι που βλέπεις τη ζωή απ την καλή της μεριά και με μπόλικο λεπτό χιούμορ!
Σ αγαπώ πολύ και... θα... κάνω... προσπάθεια να... το κόψω το ρημάδι...

Είσαι Σπύρο για μια προσπάθεια;

Μαριλένα είπε...

Αντε, εγώ τα κατάφερα. Κάπνιζα από τα δεκάξι μου, σταθερά ένα μ' ενάμισυ πακέτο, μέχρι τα τριαντατρία, τριαντατέσσερα εκεί.
Με διακοπή μόνο το διάστημα που ήμουν έγκυος. Μετά, κλασσικά, το ξανάρχισα.
Υπέφερα παααρα πολύ για να το κόψω το ρημάδι, και θυμάμαι πως το πρώτο μου συναίσθημα όταν πήρα την απόφαση, ήταν το ότι δεν θα ένιωθα πια εξάρτηση.
Φοβερή αίσθηση.
Αν και έχουν περάσει πάνω από δεκα χρονάκια ομως, ακόμα μου λείπει. Και ζηλεύω αυτούς που καπνίζουν, ειδικά μετά το φαγητό.

Eπίσης, ακόμα βλέπω αρκετά συχνά στον ύπνο μου πως καπνίζω.:(

Cle Petridou είπε...

Μαριλένα μου αυτά είναι που φοβάμαι, τα όνειρα πως καπνίζω ή το να θέλεις ένα τσιγάρο έστω μετά το φαγητό ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.
Ασε, δεν είναι για μένα... ακόμη.
Καλό βράδυ να χεις

Μαριλένα είπε...

Σ' αυτό συμφωνώ απόλυτα. Αν δεν έχεις κάτι που να σε σπρώξει να το κάνεις, άστο καλύτερα.
Πάντως, πλάκα είχε, που αν και το είχα κόψει, καθόλου δεν ήθελα να ανήκω στους Μη Καπνίζοντες, έτσι που και στο αεροπλάνο ακόμα, δήλωνα καπνίστρια.
Σκέψου μούρλα που κουβαλούσα.

Καλό βράδυ :)

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

εχμμ... δεν το βλέπω.
Το έχω κόψει πολλές φορές,τώρα αποφάσισα να κόψω τις προσπάθειες!

Για φαντάσου να ξεκινάω κείμενο, τι θα λέω; Η νύχτα έπεφτε. Έβαλα ένα άχυρο στο στόμα...

:) :)

Cle Petridou είπε...

ΟΧΙΙΙΙΙ

quartier libre είπε...

Τετάρτη 30
ώρα 10.00

ακόμα στον Ακάμα είσαι;

Cle Petridou είπε...

Οχι αλλά έχω ήξει εδώ στο γραφείο.Είπα πως θα βρω λίγη ώρα να ανεβάσω κανένα τραγουδάκι για να αντέξω αλλά χλωμό το βλέπω...
Μεταξύ μας, δεν έμενα εκεί πέρα, τι το θελα και ήρθα στον πολιτισμό;!
Καλη σου μέρα

Μαριλένα είπε...

Καλημέρα :)
Περιμένω πως και πως τον Ιούλιο, για να φύγουμε απο τον πολιτισμό.

Επειτα, μετά απο καμμια βδομαδα στη φύση, θα περιμένω πως και πως τον Αύγουστο, για να επιστρέψουμε.

Πόση άλλη παράνοια να κουβαλήσω η γυναίκα?pp

Mου έλλειψες.

Cle Petridou είπε...

Καλή σου μέρα καλή μου φιλενάδα.
Μην μου μιλάς για τον Ιούλιο...
Δεν ξέρω αν θα αντέξω μέχρι τότε. Άσε που έγώ μάλλον για Αυγουστο με βλέπω αφού μόνη μου είμαι στο Γραφείο που δουλεύω -Εγώ υπεύθυνη, εγώ γραμματέας, εγώ κλητήρας, εγώ βοηθός... 3 σε ένα (Άκου Γραφείο Σχεδιασμού για τα εμποδιζόμενα άτομα... τι είναι αυτό!). Εντάξει μια ζωή ζούσα τρεις ζωές σε μία κι όταν το πήρε είδηση ο καλός θεούλης είπε "σταματήστε την κάποιος", αλλά basta, kourastika
Τι πάθανε όλοι σήμερα;

quartier libre είπε...

από πού το έχω το mail?
δεν το έχω.

Μαριλένα είπε...

Σύνθημα από τα κοντινά έως πολύ κοντινά μου νιάτα (της τάξεως του εβδομηντακάτι :D):
Σταματήστε τη γη να κατέβωωω.

Cle Petridou είπε...

@quartier
κοιταξε το μειλ σου

Cle Petridou είπε...

Μαριλένα,

Η γη σταμάτησε. εμείς ξεχάσαμε να κατάβουμε...
Τον ξέρεις τον στίχο "από περιέργεια υπάρχω και από καραγκιοσλήκι";
Το δικό μου modo...