Τα καπνισμένα τραγούδια του Σπύρου Σεραφείμ - Μέρος Β’

Νυχτερινές, πολύ χαμηλές πτήσεις του Σπύρου Σεραφείμ,
με εισιτήριο την επιθυμία για άλλους κόσμους, άλλους χρόνους, άλλη ζωή.Και ένα κερδισμένο στοίχημα…

Πάμε για το Β’ Μέρος, το αντέχετε; Καπνίσαμε τα κέρατά μας χθες, ναν καλά ο Σπύρος.

Ωραία, μια βαθειλα ανάσα, ανάψτε τσιγάρο και φύγαμε για μια αλλιώτικη ελευθερία
cigarettes and alcohol κι όποιος αντέξει

Oasis - Cigarettes and Alcohol

Is it my imagination
Or have I finally found something worth living for?
I was looking for some action
But all I found was cigarettes and alcohol

You could wait for a lifetime
To spend your days in the sunshine
You might as well do the white line
Cos when it comes on top . . .

You gotta make it happen!

Is it worth the aggravation
To find yourself a job when there's nothing worth working for?
It's a crazy situation
But all I need are cigarettes and alcohol!

You could wait for a lifetime
To spend your days in the sunshine
You might as well do the white line
Cos when it comes on top . . .

You gotta make it happen!



…Τα αναπάντητα ίσως της ζωής μου. Τα αναπάντητα ίσως των ιστοριών που φτιάχνω, χωρίς τέλος.Κάθομαι να κάνω ένα τσιγάρο προτού ξεκινήσω και πάλι και βλέπω τα αυτοκίνητα να χάνονται στην Εθνική από και προς την Αθήνα και συνεχίζω να συνθέτω τις μικρές μου ιστορίες.

La fumee des cigarettes
(δεξι κλικ και νέο παράθυρο)
(Όταν συμβεί στα πέριξ)
Τσιτσάνης - Μελίνα

Βάζω μπροστά τη μηχανή του αυτοκινήτου, νιώθω τα 420 άλογά του να μην είναι ελεύθερα, να είναι έτοιμα να τα κάνω ό,τι θέλω. Πόσο καιρό έχετε να ακούσετε το «κάνε με ό,τι θες» και όχι μόνο από ιπποδύναμη αυτοκινήτου;
Ο προφυλακτήρας βρίσκει στην άσφαλτο, είναι ένα με την άσφαλτο. Φεύγω. Σήμερα, ποιος ξέρει από πού θα δω την ανατολή του ήλιου; Θα δούμε. Το σίγουρο είναι ότι θα ακούω μόνο Ελευθερία. Αρβανιτάκη.
(Εδώ Σπυράκο, δεν ξέρω γιατί το παίζεις άκαπνος αλλά θεωρώ ότι απαιτείται τσιγάρο, σου ανάβω εγώ ένα στριφτό…

Τσιγάρο εγώ στο στόμα μου
(Ξιδάκης, Αρβανιτάκη)
(δεξι κλικ και νέο παράθυρο)

Τσιγάρο εγώ στο στόμα μου
δεν έβαλα ούτε ένα
αλλά όταν βλέπω τον καπνό
σκέφτομαι πάντα εσένα

Τα χείλη σου, τα χέρια σου
η ανάσα κι η καρδιά μου
καπνός μπήκε στα μάτια μου
κλαίω απ’ τη χαρά μου
….
Φωτιά εγώ δε ζήτησα
ποτέ από κανένα
τον κόσμο μόνο γύρναγα
και έψαχνα για σένα

Όταν σε βρω όταν σε δω
κι όταν σε συναντήσω
το πρώτο το τσιγάρο μου
μαζί σου θα καπνίσω

φωτιά από τα χέρια σου
θα πάρω και θ ανάψω
και τότε όχι απ τον καπνό
μα απ’ τον καημό θα κλάψω…

Στον Αγιο Κωνσταντίνο περνάω με πολλά και ξαφνικά 2 φλασιές διακόπτουν αναιδέστατα το σκοτάδι. «Η κλήση σας, κύριε Σεραφείμ, προωθείται. Μαζί με τη φωτογένειά σας».Αει σιχτίρ, το είχα ξεχάσει αυτό, με γράψανε με Κόντακ!

Πέντε χρόνια δικασμένος
(δεξι κλικ και νεο παραθυρο)

Πέντε χρόνια δικασμένος
μέσα στον Γεντικουλέ
από το πολύ σεκλέτι
το ριξα στον ναργιλέ

φύσα ρούφα τράβα τονε
πάτα τονε κι άναφ’ τονε
φύλα τσίλιες για τους βλάχους
κείνους τους δεσμοφυλάκους

Έφτασα Θερμοπύλες. Όχι στο άγαλμα, έκοψα κάθετα την Εθνική και μπήκα απέναντι. Εκεί που η γη αναβλύζει ζεστό νερό, σα σπα στην Ισλανδία. Κάθομαι να κάνω ένα τσιγάρο, ο καφές έχει πια τη σωστή θερμοκρασία, ούτε ζεστός, ούτε φραπέ.

Special Hellas
(δεξι κλικ και νέο παράθυρο)
Νίκος Ξυδάκης

Όλα τα ΄χαμε βρε Πέτρο
τέρμα και το σιγκαρέτο
ξαφνικά κακό μαντάτο
ήρθε από τον Παπαστρατο
κοίτα τώρα τι μπελάς
με το special Hellas

Τσιγάρο μου γλυκό πιοτό
φθηνό και μυρωδάτο
μαύρο χρυσό πακέτο μου
που να βρω να σ αλλάξω
…
Ψάχνω νέο τσιγαράκι
να μου σβήσει το φαρμάκι
μα δεν βρήσκω τέτοια γλύκα
στα καινούργια με τα φίλτρα
και γυρνάω σαν τρελός
άρρωστος και νευρικός

Κι όσα λίγα αγαπούμε
στη ζωή μας θα στερούνε
τρέχα τώρα βρες τον φταίχτη
που ναι ζωή μας σκέτη
και ο στίχος μου κακός
γιατί λείπει ο καπνός

Παίρνω τα κλειδιά, βάζω μπρος και μπαίνω κι εγώ στην Εθνική. Πίσω μου μια παρέα «γρήγορων» με φτιαγμένα αυτοκίνητα, που κάνουν βόλτα προτού πάνε για ύπνο, έχουν δημιουργήσει ένα μικρό κυκλοφοριακό jam. Ένας από αυτούς, ο πιο «γενναίος», κολλάει στον προφυλακτήρα μου, θέλει να με περάσει, θέλει να συνεχίσει να είναι ο πιο γρήγορος από όλους τους, να έχει για πάντα το απόλυτο respect. Μια κάποια άλλη μέρα, όμως. Βυθίζω το πεντάλ του γκαζιού στο πάτωμα, ένα κροτάλισμα ακούγεται κι αρχίζω να ξεκολλάω από μπροστά του σαν πέτρα που φεύγει από σφεντόνα. Hasta la vista, babe!




Έκανε πολύ κούραση σήμερα
Είμαι πολύ κουρασμένος, σας το ΄πα; Ανάβω τσιγάρο και κάθομαι απέναντι στο τζάκι που καίει, μπας και ζεσταθώ λιγάκι, γιατί εκεί που ήμουν σήμερα φόρτωσα τόσο κρύο που θα μπορούσα να το κάνω εξαγωγή στη Νορβηγία!



Αν, λοιπόν, δεν κυλήσει κάποιο κούτσουρο στο χαλί ή αν δεν κοιμηθώ με το τσιγάρο στο χέρι με κίνδυνο να καεί το χέρι μου ή το σπίτι μου ολάκερο, βρε αδερφέ, δε βαριέσαι, ασφαλισμένο είναι, αύριο (που μόλις διαπιστώνω ότι θα είναι Πέμπτη) σας χρωστάω απαντήσεις στο ποστ του ηθοποιού και το τι έκανα σήμερα και είμαι τόσο κουρασμένος.Α, ναι, μπορεί και να μη σας το είπα από την πολλή κούραση: Είμαι πολύ κουρασμένος.

Όταν καπνίζει ο λουλάς
(δεξι κλικ και νέο παράθυρο)

Όταν καπνίζει ο λουλάς
εσύ δεν πρέπει να μιλάς
κοίταξε τριγύρω οι μάγκες
κάνουν όλοι κάνουν τουμπέκι

Άκου που παίζει ο μπακλαμάς
και πάτα αργιλέ για μας
σαν θα γίνουμε μαστούρια
θα μαστε πολύ προσεκτικοί

κανένα`μάτι μη μας δει
και μας μπλοκάρουν δηλαδή
να μη μας βρούνε καμιά αιτία
και μας πάνε όλους φυλακή

Mία η Άνοιξη...

Σταματάω όταν η βελόνα στο καντράν, στο κοντέρ του αυτοκινήτου μου δείχνει απειλητικά 250 χλμ./ώρα, ανασαίνω ακόμα βαριά. «Θα με δέσουν καμιά ώρα», σκέφτομαι και γελάω. Καθώς φρενάρω στη στροφή προς Ποσειδώνος, σχεδόν κυλάω πια, ήρεμος, ανοίγω το παράθυρο, χαμηλώνω το «How To Save A Life» από Fray, ανάβω τσιγάρο, «διακτινίστε, μίστερ Σποκ», ο χειμώνας τελείωσε, οι γκρίζες μέρες τέλειωσαν μόλις, αυτό το βράδυ αρχίζει η Άνοιξη, αυτήν ακριβώς τη στιγμή. Για τους επόμενους μήνες, οι νύχτες θα είναι πιο σημαντικές από τις μέρες μας.



Αποκρυπτογράφηση τώρα…
Κι όταν οδηγείς το νέο Audi TT roadster, μέσα στην Κηφισίας, είναι φυσικό να φας θόρυβο στ΄ αυτιά και καυσαέριο στα μούτρα, το περιμένεις. Στην προσωπική σου ζωή γιατί πρέπει να ρουφήξεις «καυσαέριο»;

Παραπονούνται οι μάγκες μας
(διπλό κλικ και νέο παράθυρο)
Γιοβάν Τσαούς

παραπονούνται οι μάγκες μας
κι οι αριστοκράτες όλοι
που δεν τους φέρνουνε να πιούν
μαυράκι από την Πόλη

έλα βρε μάγκα μου να πιεις
από τον αργιλέ μας
που έχουμε πολίτικο
μαυράκι στον τεκέ μας

On the beachΕκεί είναι ήδη εκείνη. Κι ο σκύλος της που παίζει το παιχνίδι «σου-πετάω-πέτρα-και-τρέχεις-να-την-πιάσεις». Με χαιρετάει. Και εκείνη κι ο σκύλος της. «Πάλι εσύ εδώ;».«Πάλι».«Θα μπεις για μπάνιο;».Χαμογελάω. «Θα μας μιλήσεις σήμερα ή πάλι έφερες μαζί σου και τις σκέψεις σου;».Ανάβω τσιγάρο και ο καπνός γεμίζει τα πνευμόνια μου. Ροκάνισμα χρόνου. Τώρα θα μου την πει… Στάνταρ.«Κύριε Σεραφείμ, θα μου κάνετε την τιμή να πιούμε ένα ποτό το βράδυ; Από το καλοκαίρι έχουμε να τα πούμε...». Ωχ. Αρχίζει και φορτώνει.

Δεν τα αξίζεις
(διπλό κλικ και νεο παραθυρο)

Ένα τσιγάρο ακόμα και φεύγεις
ένα τσιγάρο ακόμα
κι απ την νύχτα αυτή μην κλέβεις
τόσα που έχεις τι σου είναι να δώσεις
ένα τσιγάρο ακόμα
και σ αυτό μη με προδώσεις

άναψε τη φωτιά σου άναψε
τα όνειρα μου άλλαξες μα εσύ δεν άλλαξες
έλα δώσε μου και θα φύγεις δώσε μου
στο κορμί σου στρώσε μου
να χαθούμε γι άλλη μια φορά

δεν τα αξίζεις να σε θέλω
δεν τ αξίζεις να σε θέλω

Ένα τσιγάρο ακόμα και φεύγεις
έτσι κι αλλιώς δικό μου δε θα σ έχω
τι αποφεύγεις
όσο κι αν ψάχνω να μένω μακριά σου

Ωραία vavoura city

Ο ήχος της νύχτας.Ο ήχος της σιωπής.Το τσιγαρόχαρτο όταν καίγεται. Τίποτα δεν διαρκεί περισσότερο από ένα τσιγάρο. Fair Deal.

Woman amoking



Πάθος ή πόθος;
ηλεκτροφόρα καλώδια αγγίζουν το κορμί της. Ανάσες, τα δάχτυλά της γραπώνουν το σεντόνι κι άλλες ανάσες, πιο κοφτές, πιο γρήγορες, πιο γρήγορα, πιο δυνατά, κραυγές, οι σάρκες παράγουν ήχο όταν χτυπιούνται, σε θέλω τρελά, το κρεβάτι μπορεί και να σπάσει, ανάσες πνιχτές, ο ιδρώτας λούζει το σατέν σεντόνι, ψίθυροι, ακατάληπτα λόγια.
Φωνάζει πολύ δυνατά τώρα, προσπαθώ να καταλάβω αν τα 1025 BPM αλλάζουν το σφυγμό του ανθρώπου, αν μεταλλάσουν τα αιμοσφαίριά του.
Μπάνιο, τσιγάρο, χαμόγελα στο ημίφως, τα μάτια της γυναίκας έχουν άλλη γλύκα μετά το sex. Ερωτήσεις. Πολλές. «Πού μένεις, ποιος είσαι, τι κάνεις στη ζωή σου». Οι λεγόμενες και μετακρεβατιακές, βιογραφικές ερωτήσεις

Ο Τάκης
(δεξι κλικ και νέο παράθυρο)
Αρλέτα

Παίζαμε σκάκι και είπα Τάκη
μην ρίχνεις στάχτες έξω απ το τασάκι
και είπες φεύγω γιατί το έργο
τελείωσε Μαρία ξελευθερία
πνιγόμαστε σ αυτό το δυαράκι

Λοιπόν να πεις να σου φτιάξουνε τα φρένα
στο χωλ θα βρεις τα παπούτσια βαμμένα
και μια και θες να πας αλλού
να πας αλλού και ραντεβού
το δυο χιλιάδες ένα

Κράτα από μένα μονάχα ένα
ξεκούρδιστο ρολόι με καδένα
να ’ρθεις εγκαίρως στο ίδιο μέρος
που είχες αγαπήσει ένα κορίτσι
τον Αύγουστο του ’71

Το δυο χιλιάδες θα ’ναι μπαμπάδες
οι σημερινοί πιτσιρικάδες
μα θα υπάρχει σε κάποιο χάρτη
το τσίγκινο μας Τάκη καφενεδάκι
με το φεγγάρι και τις πρασινάδες

Μ’ ένα μπλουζάκι δικό σου Τάκη
θα κάθομαι στο ίδιο τραπεζάκι
θα πλησιάσεις, θα μ αγκαλιάσεις
και θα μου πεις συγνώμη, κλείσαν οι δρόμοι
και άργησα αγάπη μου λιγάκι

Δεν ξέρω

Εδώ, μετράω τα δικά μου «δεν ξέρω»Δεν ξέρω γιατί. Tώρα τελευταία ανάβω με σπίρτα. M’ αρέσει η κίνηση. M’ αρέσει που έχω προσθέσει μια κίνηση. Ίσως μ’ αρέσει που καμιά φορά ξεχνιέμαι και καίγομαι με το σπίρτο και μοιάζει σαν να ξυπνάω απότομα.

Κόφτο το ρημάδι...

Θέλω να κόψω το κάπνισμα και δεν μπορώ. Γιατί δεν θέλω, μου λένε όλοι και, κοίτα, μια σύμπτωση, το λένε όσοι δεν έχουν καπνίσει ποτέ. Και πού ξέρεις εσύ αν θέλω, ρε; Αει σιχτίρ.
Anyway, πήρα από το φαρμακείο αντικαπνιστικά τσιρότα τάδε, αλλά δεν μπορεί να μου κάνει τίποτα εμένα ένα Λέοντος, ίσως αν έβγαινε σε άλλο ζώδιο, Υδροχόοντος, για παράδειγμα, να έβλεπα προκοπή και χαΐρι. Eγώ θέλω CD-Rom ολόκληρο για να πάρω είδηση. Στον «Γερμανό», μια μέρα που πήγα να πάρω μπαταρίες για το ελικόπτερό μου, βρήκα το «Stop Smoking Today!» του Προφέσορος Lagrue και το πήρα. Ένα απλό CD-Rom που μου βρίσκει, τρεις-το-λάδι-τρεις-το-ξίδι, το μηλόξιδο, όμως, γιατί το κανονικό με παχαίνει, ποια είναι η προσωπικότητά μου και πώς θα το κόψω το ρημάδι, να ξενοιάσω. Δεν με νοιάζει που δεν το κόβω. M’ αρέσει που είναι η επιτομή της παραφιλολογίας τέτοιων τίτλων της αγοράς. Kαι το καλύτερο; Eίναι τόσο ξεκούραστο και ασφαλές να το παίζεις (χωρίς δύσκολες πίστες, χωρίς βαθμούς, χωρίς μπλοκαρίσματα — μόνο ερωτήσεις και επιλογή από πολλαπλές απαντήσεις), που, ναι, είναι το καλύτερο CD-Rom για ένα μακρύ, καυτό, καπνιστικό καλοκαίρι. Στο τέλος, μπορείτε να το κάνετε και σουβέρ (διότι θα έχετε αρχίσει το πιοτό...).Καμία άλλη ιδέα;

Ωχ αμάν
(δεξι κλικ και νέο παράθυρο)

Το ‘να σβήνω τ άλλο ανάβω
τα θεριά μου δε δαμάζω
μια φιλιώνουν μια μαλώνουν
τον καιρό μου φαρμακώνουν

Ωχ αμάν, Ωχ αμάν
Ωχ αμάν και τι θα γίνω
Ωχ αμάν και τι θα γίνω
το ‘να ανάβω τ’ άλλο σβήνω

Με ποτό και με τσιγάρο
εγιν η καρδιά φουγάρο
μια φωτιά μια τσιμινιέρα
που θολώνει τον αέρα

απαντώ στο ερωτηματολόγιο του Marcel Proust
1)Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;Η μυρωδιά του τσιγάρου – χειμώνα, δίπλα σε τζάκι, έξω να βρέχει ή να χιονίζει, με μουσικές που έχω διαλέξει να παίζουν και να μιλάμε με την παρέα μέχρι το ξημέρωμα για τα νοητά και τα ακατανόητα αυτής της πλάσης. Και να είναι Σάββατο...

Πρωινό τσιγάρο (διπλό κλικ και νέο παράθυρο)

χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο
κι εγώ σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό και σαν καφέ πικρό

άδειοι οι δρόμοι δεν φάνηκε ψυχή
και το φεγγάρι όλις χάθηκε στη δύση
κι εγώ σε γυρεύω σαν μοιραία λύση
και σαν ανατολή

Βγήκε ο ήλιος το ράδιο διαπασών
μ ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιο Τάσο
κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ ένα καρέ τυφλόν

Μαριλένα said:

Με τη σειρά μου να σας αφιερώσω το
Βαριά ποτά, βαριά τσιγάρα
στα μπαρ της μοναξιάς στάλα με στάλα
ένα παλιό τραγούδι σιγοκλαίει
πόσο δεν χόρτασαν τα χείλη σου να λέει

Τι κι αν δεν είναι ο κόσμος ότι ονειρεύτηκες
τι κι αν σε ντύνει πάντα με ελπίδες ψεύτικες
η νύχτα απόψε μοιάζει να είναι φίλη σου
κόκκινο το φεγγάρι βάλτο στα χείλη σου..

Και για τους δυο σας.:)