Τρίτη, Σεπτεμβρίου 19, 2006

ΑΡΛΕΤΑ : ΕΝΑ ΚΑΠΕΛΟ ΜΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ο δίσκος




Ενας δίσκος "χειροποίητος" αποκλειστικά από την Αρλέτα στιχουργό, τραγουδοποιό, τραγουδίστρια, μουσικό και ζωγράφο.
Δισκος πολύτιμος με ποιητικό στίχο και μια Αρλέτα τρυφερή αλλά και σαρκαστική να κάνει παιχνίδι πότε με συναισθήματα, πότε με αναμνήσεις πότε με... ζωάκια και να μας θυμίζει ότι τα ωραία της ζωής βρίσκονται στην καρδιά μας.












Ο γάτος
στίχοι /μουσική:Αρλέτα






ψάχνοντας σε παλιά χαρτιά
σε βρήκα κάπου ανάμεσα
σ' ένα εισητήριο του ΟΣΕ
κάτι παλιούς λογαριασμούς
κι' ένα ντοσιέ με φράμματα

Ίσως έχεις κρατήσει μια φωτογραφία
κάπου μαζί με άλλες να μην φαίνεται
αλήθεια ήτανε μια όμορφη εκδρομή
πάντα σε τρόμαζαν τα μακρινά ταξίδια

  Για σένα ήτανε μια εκδρομή
για μένα ένα τεξίδι
μ΄ατέλειωτες αναμονές
σε μικρούς σκοτινούς σταθμούς
σε ξύλινα παγκάκια

  Αν ήτανε να σου χαρίσω ένα τραγούδι
θάτανε για μια νύχτα με βροχή
να πέφτει σε μια τσίγκινη σκεπή
κι ένας ερωτευμένος γάτος να ουρλιάζει



Θα μπορούσε να ήταν το καλύτερο τραγούδι της Αρλέτας! -ό,τι κι αν σημαίνει "καλύτερο", ίσως αυτό που μας αγγίζει μια πληγή, ή μας χαιδεύει το μάγουλο μετά απ το χαστούκι... Ποιος ξέρει;





.























Το τραγούδι της δραχμής
στίχοι /μουσική:Αρλέτα







Άσε με να στο πω με μια κιθάρα 
εκείνο το τραγούδι της δραχμής 
ανάμεσα σε κρότους και φανάρια 
μπορεί να έχεις ξεχάσει ότι ζει 

 Το πρωτοτραγουδήσαμε στα ψάρια 
σε κάποιο εκδρομή φοιτητική 
ύστερα αρχίσαν δίκες και παζάρια 
μεσάζοντες κριτές κι εγωισμοί 

 Μου ‘λεγες η πολλή αγάπη βλάπτει 
αλλά χωρίς αυτή η ζωή μένει λειψή 
θυμάμαι ένα μεθυσμένο ναύτη 
και μια ανοιξιάτικη ψιλή βροχή 

 Αν θέλεις κλείσ’ την πόρτα κλείδωσέ την 
από μία χαραμάδα θα τρυπώσει 
μια μελωδία επίμονη σαν γρύλος 
που ακόμα δεν την έχεις ξεχρεώσει 

 Παλιέ μου φίλε και παλιά μου αγάπη 
στο λέω ψιθυριστά μη σ’ ενοχλήσω 
κι εσύ τραγούδησέ το στα παιδιά σου 
σαν ξόρκι στους καιρούς μου ‘μειναν πίσω 

 Μου ‘λεγες η πολλή αγάπη βλάπτει 
αλλά χωρίς αυτή η ζωή μένει λειψή 
θυμάμαι ένα μεθυσμένο ναύτη 
και μια ανοιξιάτικη ψιλή βροχή 

 Άσε με να στο πω με μια κιθάρα 
εκείνο το τραγούδι της δραχμής 
ξέρεις πολύ σε είχα αγαπήσει 
αλλά παρακαλώ μην τους το πεις 

 ξέρεις πολύ σε είχα αγαπήσει 
αλλά παρακαλώ μην τους το πεις


*

Το καλοκαίρι
στίχοι, μουσική: Αρλέτα 
δίσκος: Ένα καπέλο με τραγούδια 





Θυμάμαι ένα άσπρο μεσημέρι κάποιο ωραίο καλοκαίρι 
 κάποιο ωραίο καλοκαίρι 
Είχες τα μάτια που τα δέρνουν άνεμοι άγριου πελάγου 

Δεν ήξερες από χαρά 
είχες δεχτεί την ερημιά 
γλάροι κι άγρια περιστέρια 
αφροί σε κάποια ξέρα 

 Θυμάμαι ένα άσπρο μεσημέρι κάποιο ωραίο καλοκαίρι 
είχες το σώμα κάποιας μοίρας τη γεύση της αρμύρας 
ήξερες μόνο να ζητάς χωρίς να ξέρεις να πονάς 
τζίτζικας που δεν τραγουδά χορός χωρίς χαρά 
χορός χωρίς χαρά 

 Θυμάμαι ένα άσπρο μεσημέρι κάποιο ωραίο καλοκαίρι 
είχες σ’ του έρωτα τα χείλη σκληρό απαλό κοχύλι 
η αγάπη σου της μιας στιγμής ταξίδι άγονης γραμμής 
ένας νερένιος θησαυρός κομμένος χαρταετός 

 Θυμάμαι ένα άσπρο μεσημέρι κάποιο ωραίο καλοκαίρι 
ζεστή η μέρα ξαπλωμένη στα κύματα αφημένη 

Του εφήμερου η ομορφιά 
κουράστηκε απ την αντηλιά 
κύλησες όνειρο της άμμου μέσα απ’ τα δάκτυλά μου
μέσα απ’ τα δάκτυλά μου









Το καφενείο - Αρλέτα
Καθίσαμε στο ίδιο καφενείο
Είχε μια δίγλωσση ταμπέλα ανορθόγραφη
Και μιαν ατμόσφαιρα χαμένη ανυπόγραφη

Το σάντουιτς όσο μιας βδομάδας νοίκι

Τότε που ακάθεκτος τραβούσες προς τη νίκη

Καθίσαμε στο ίδιο καφενείο
Άνοιξη μύριζε είχε πάρει να νυχτώνει
κοίταξες μάταια για το γνώριμο γκαρσόνι
είχε μονάχα νεσκαφέ τέρμα το μπρίκι
Στο διπλανό τραπέζι ούζο με φιστίκι

Καθίσαμε στο ίδιο καφενείο
Το τελευταίο λάθος μας αυτή η συνάντηση
Λύση δεν βρέθηκε ούτε δόθηκε απάντηση
Ο ήλιος έγειρε και οι σκιές μακρύνανε
Κάποιες αδέξιες ερωτήσεις που δε γίνανε




ΤΣΙΜΕΝΤΟΥΠΟΛΗ - Αρλέτα



























Αρλέτα - Ο λύκος





Στίχοι: Αρλέτα Μουσική: Αρλέτα Στίχοι Είναι δώδεκα η ώρα, είναι η ώρα των τρελών κάπου θα σε συναντήσω, κάπου θα σε βρω στα κελιά τους οι άνθρωποι, ύπνο κάνουν ελαφρό είναι ελεύθεροι οι δρόμοι για κυνηγητό είναι δώδεκα η ώρα, είναι η ώρα των τρελών βραχνό γέλιο αν ακούσεις, κλείσε το ρολό λύκε, λύκε μου, καλέ μου λύκε, λύκε μου είσαι εδώ βγαίνω από τη φωλιά μου και σε κυνηγώ λύκε, λύκε μου, καλέ μου λύκε, λύκε μου είσαι εδώ είσαι η μόνη μου ελπίδα και σ ακολουθώ όμορφο μου προβατάκι τι γυρεύεις μες στο δρόμο είμαστε όλοι μπερδεμένοι στο δικό του νόμο Δόντια βγάζουνε τα αστέρια, νύχια φύτρωσαν στους δρόμους, ξέφρενη η νύχτα παίζει κλέφτες και αστυνόμους όταν πέφτει το σκοτάδι βγαίνει ο λύκος στην πλατεία στη χαμένη πολιτεία και ζητά τροφή κλειδωμένα είναι τα αρνάκια, ζαχαρένιο το κλειδί κάτι απόμερα παγκάκια, θάμνοι και σιωπή λύκε, λύκε μου, καλέ μου λύκε, λύκε μου είσαι εκεί είναι η άγρια πλευρά σου που με συγκινεί Είναι δώδεκα η ώρα, είναι η ώρα των τρελών όπου ανθίζει το σκοτάδι, όπου ανθίζει το σκοτάδι Είναι δώδεκα η ώρα, είναι η ώρα των τρελών κάπου θα σε συναντήσω, κάπου θα σε βρω

Δεν υπάρχουν σχόλια: