Το ΑΙΣΧΟΣ αρμόζει στο Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας...

Ανώνυμος είπε...


Η ένσταση του Μ.Ελευθερίου γιά την ποίηση του Καββαδία
Μια ενδιαφέρουσα άποψη του ποιητή Μάνου Ελευθερίου για την ποίηση του Νίκου Καββαδία απο την πέμπτη μέρα (4.6.2010) του αφιερώματος στον Νικο Καββαδια απο το Δευτερο πρόγραμμα Ελληνικης Ραδιοφωνίας

Λέει χαρακτηριστικα οτι ''μεχρι το τέλος του ο Καββαδίας δεν εγραψε τίποτα για τον πόνο και τη δουλεια του ναυτικου" και οτι τα θεματά του είναι ''τραλαλά'' και ''γλυκερά'' σε σχέση με την πραγματικη ζωη του ναυτικου

http://www.youtube.com/watch?v=-5E9hj1KrV8


Ιούνιος 12, 2010 3:10 πμ


Μαριλενα είπε...

κοίταξε, η Ζήνα μου είναι επιεικώς αντιπαθής, αλλά άλλο τόσο μου ειναι αντιπαθής η θέση του κριτή, όσον αφορα συνθέτες σαν τον Σπανό ή ποιητές σαν τον Ελευθερίου.
μου θυμίζει Χατζιδάκι και την επιλογη Φλωρινιώτη.
προφανώς κατι θα 'ξερε που εμενα μου διαφεύγει.

την καλησπέρα μου :)





Να τώρα που μας προέκυψε ένα θέμα σοβαρό. Σε καταλαβαίνω Μαριλένα και ίσως εν μέρει να συμφωνώ όμως οι συγκεκριμένοι (Γιάννης Σπανός και Μάνος Ελευθερίου) δεν δίστασαν (;) να «πετάξουν στα σκουπίδια» την εμπιστοσύνη που τους δείξαμε και μάλιστα σε μια εποχή που όλα καταρρέουν…



Όταν δε έλαβα το σχόλιο του Ανώνυμου φίλου με το youtube... δεν αναθεώρησα...

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή...

Απ ότι διαφαίνεται στη συνέντευξη που έδωσε στο womensonly.gr, ο Μάνος Ελευθερίου έδωσε στίχους στους Ψινάκη-Ζήνα για να έχει επιτέλους κάποια σύνταξη της προκοπής, αφού το Υπουργείο Πολιτισμού δεν φροντίζει γι αυτούς τους ανθρώπους που σε καιρούς δύσκολους κράτησαν στα χέρια τους τον Πολιτισμό της Ελλάδας.

Φαντάζομαι πως οι πρώην υπουργοί Πολιτισμού παίρνουν συντάξεις παχυλές, ενώ την ίδια στιγμή αυτοί οι άνθρωποι αναγκάζονται για να ζήσουν, να ξεπουλάνε ό, τι έχουν και δεν έχουν … κι εμάς μαζί!

«Αναγκάζεται ακόμη ο Μάνος Ελευθερίου να προασπίζεται την τιμή του, με μια αφοπλιστικά κυνική «αποδοχή» των σημείων του καιρού μας, που δε μας πείθει ακριβώς! Πίκρα και μόνο πίκρα φαίνεται και στη συνέντευξη και στους στίχους που έδωσε στην Πέγκυ Ζήνα… Πίκρα και δυσκολίες…
Όμως κύριε Ελευθερίου, να μη βγαίνετε στον αέρα και να λέτε για τον Νίκο Καββαδία ότι ''μέχρι το τέλος του ο Καββαδίας δεν έγραψε τίποτα για τον πόνο και τη δουλειά του ναυτικού" και ότι τα θέματα του είναι ''τραλαλά'' και ''γλυκερά'' σε σχέση με την πραγματική ζωή του ναυτικού και ότι το μόνο που του…συγχωρείτε είναι το νεαρό της ηλικίας του όταν τους έγραψε...


Γιατί, τι θα μπορούσε να πει κάποιος για σας!
Εσείς που τα γράψατε ως ηλικιωμένος;...


Κι έρχεται ένας ζάμπλουτος Ψινάκης και αγοράζει όσο-όσο τίτλους και οικόσημα… και με κακεντρέχεια αγοράζει πυλώνες του πολιτισμού που θα τον έφτυνε κάποτε… τώρα του ανοίγονται σκονισμένα και γερασμένα σαλόνια για να τα ξεσκονίσει να τα επιπλώσει όπως του γουστάρει και να τα ζήσει…
Πλασάροντας μια αισθητική και μια κουλτούρα γκέι  που «σοκάρει» τους ανήξερους κι ανυποψίαστους «καθώς πρέπει», ο κ. Ψινάκης πουλάει πνεύμα της κακιάς αδερφής και… «δε φοβάται κανένα».

Μα το χειρότερο, κάποιοι «σοκάρονται» και χασκογελούν και τον δικαιολογούν: αφού έχει λεφτά και μας αγοράζει όλους, «τιμή μας» που ασχολείται μαζί μας…
Και κάποιοι γκέι νιώθουν δικαιωμένοι που η..."Θεά" τα λέει έξω απ τα δόντια...

Ευτυχώς που οι γκέι φίλοι μου έχουν μια άλλη αισθητική...

Αλήθεια κύριε Ψινάκη, ποιος είναι ο επόμενος στόχος σας προκειμένου να πάρετε στα χέρια σας το Ελληνικό τραγούδι να το αλλοιώνετε και να το φέρνετε στα μέτρα σας για να εκδικηθείτε όσους σας γύρισαν την πλάτη;



Το ΑΙΣΧΟΣ όμως αρμόζει αλήθεια, στο Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας που δεν αναγνώρισε ποτέ την προσφορά κάποιων ανθρώπων και προτιμά να κρύβεται πίσω από διακηρύξεις "ισότητας" των πολιτών για να νίπτει τας χείρας...


Όλη
Η Συνέντευξη του Μάνου Ελευθερίου

«Βέβαια. Εργάστηκα 35 χρόνια ως ιδιωτικός υπάλληλος από δω και από κει. Έχω μια σύνταξη 815 € το μήνα, μια χαρά είναι. Βγάζω το ενοίκιο και τα κοινόχρηστα κι από κει και πέρα ό,τι κερδίζω από τα τραγούδια και τα βιβλία».



Γιατί αποφασίσατε να γράψετε τραγούδια στον Ηλία Ψινάκη;

«Τα τραγούδια αυτά του Ηλία Ψινάκη δόθηκαν για να τα τραγουδήσει κάποιος άλλος κι εκείνος θεώρησε καλό να μελοποιήσει κάποιος ένα τραγούδι και να το πει ο ίδιος. Από κει και πέρα…».

Στην Πέγκυ Ζήνα;

«Η Πέγκυ Ζήνα είναι μια σπουδαία λαϊκή τραγουδίστρια. Θα ήτανε χαρά μου να δουλέψω με τους περισσότερους καινούργιους τραγουδιστές. Διότι, εντάξει, δούλεψα με σπουδαίους τραγουδιστές. Μου έκαναν την τιμή και με μελοποίησαν όλοι σχεδόν οι Έλληνες συνθέτες. Μου τραγούδησαν μεγάλα ονόματα τα τραγούδια μου. Ε! Έπρεπε μια στιγμή ν’ ανοίξω και προς τους νεότερους».

Από τα «Λόγια και τα χρόνια» μέχρι την Πέγκυ Ζήνα, όμως, υπάρχει μεγάλη απόσταση;

«Όχι. Ένα βήμα».

Δεν σκεφτήκατε ότι μία τραγουδίστρια διαφορετικού ρεπερτορίου μπορεί να λέει ότι «εγώ τραγούδησα Μάνο Ελευθερίου»;

«Με την ίδια λογική θα λέω κι εγώ ότι με τραγούδησε η Πέγκυ Ζήνα».

Δεν νιώθετε ότι σας χρησιμοποιεί ως άλλοθι;

«Όχι. Μάλλον εγώ τη χρησιμοποιώ, γιατί στα 70 μου χρόνια δεν περίμενα ότι θα κάνω μια τέτοια επιτυχία με το ‘‘Αναθεώρησα’’ που είπε η κυρία Ζήνα».

Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι που σας κοιτάζουν λίγο περίεργα έπειτα από αυτές τις συνεργασίες.

«Τι να κάνω; Να τους κλείσω τα μάτια;».


Αναθεώρησα

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα


Πώς ήρθε και σε σκέφτηκα,
Χθες βράδυ και ονειρεύτηκα,
Και δίχως ρούχο βρέθηκα
Στους δρόμους της βροχής
Θαρρείς και προσευχήθηκα,
Για ‘σενανε και ευχήθηκα
Να πάρεις ότι αρνήθηκα
και το μισό της γης

Μου πήρες όσα ζήτησες και δε συζήτησες
Μα όλα τα αμφισβήτησες και όλα τα ζητάς
Γι' αυτό και ‘γω σε χώρισα, αναθεώρησα
Γι' αυτό και σε τιμώρησα αλλού να τα χρωστάς

Κρατώντας τα προσχήματα,
Έβαζα και στοιχήματα,
Πως όλα είναι πείσματα
Αθώα τις στιγμής

Μα ήταν ματαιότητα
Η τόση ανευθυνότητα
Ν΄ αλλάζεις και ταυτότητα
κι αξία μιας τιμής

Μου πήρες όσα ζήτησες και δε συζήτησες
Μα όλα τα αμφισβήτησες και όλα τα ζητάς
Γι' αυτό και ‘γω σε χώρισα, αναθεώρησα
Γι' αυτό και σε τιμώρησα αλλού να τα χρωστάς


Στο προηγούμενο ποστ θα δείτε την glamourous Peggy να τραγουδά το τραγούδι "ντύνοντας"  τον στίχο "αναθεώρησα", με αυτή τη χειρονομία που συγχαίνομαι, στριφογυρίζοντας δηλαδή το δάκτυλο στον κρόταφο γιατί τον εννόησε το δύσκολο τον στίχο...

Κυκλος είναι και γυρίζει... κι όλο αναθεωρούμε...