Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 3η ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 3η ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή, Νοεμβρίου 01, 2019

Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι

.ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΣΠΑΝΟ





Μουσική: Γιάννης Σπανός Στίχοι: Βύρωνας Λεοντάρης Στίχοι Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι κι όσα για σένα είχες ελπίσει έχουνε τώρα πια όλα σβήσει η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι Σκιά ήταν ό,τι για ζωή αγαπήθη ήχος στεγνός μιας άδειας λέξης σαν ήρθε η ώρα να διαλέξεις είπες ας φράξουν τη φωτιά άλλα στήθη ποτάμι που έχει μείνει ξερή η κοίτη πώς να `χεις έτσι ξεστρατίσει σου άξιζε σένα αλλιώς να ζήσεις η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι


Κυριακή, Οκτωβρίου 14, 2007

Αρλέτα - Το λέει και το τραγούδι - Γιάννης Σπανός


Το λέει και το τραγούδι
Λίλη Ιακωβίδου


Το λέει και το τραγούδι
Λίλη Ιακωβίδου

O ζωντανός ο χωρισμός,
το λέει και το τραγούδι
παρηγοριά δεν έχει,
από την ώρα που 'φυγες
έχει βουρκώσει ο ουρανός
κι η θλίψη σιγοβρέχει.

Παρηγοριά έχει ο θάνατος,
το λέει και το τραγούδι
και λησμοσύνη ο χάρος,
πέτρα που δε μετακυλά
κι ασήκωτο μολύβι
του χωρισμού το βάρος, το βάρος.

Kοιτάζω την εικόνα σου,
παιδί μου αγαπημένο
παρηγοριά για να βρω
και το γλυκό χαμόγελο
της ζωγραφιάς σου κάνει
τον πόνο μου πιο μαύρο.

Η αγάπη πάντα είναι διπλή,
το λέει και το τραγούδι
μα ο καημός περισσός,
άξαφνα μες στη μοναξιά
πληγώνει και τρομάζει
σαν ψέμα και σαν μίσος, σαν μίσος.

Η αγάπη πάντα είναι διπλή,
το λέει και το τραγούδι
μα ο καημός περισσός,
άξαφνα μες στη μοναξιά
πληγώνει και τρομάζει
σαν ψέμα και σαν μίσος, σαν μίσος.

O ζωντανός ο χωρισμός,
το λέει και το τραγούδι
παρηγοριά δεν έχει,
από την ώρα που 'φυγες
παιδί μου αγαπημένο
ο νους μ' εσένα τρέχει.



Δίσκος "Τρίτη Ανθολογία
{Κλικ για πληροφορίες)





Τετάρτη, Φεβρουαρίου 28, 2007

Η Ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι - Αρλέτα

Μουσική: Γιάννη Σπανού
στίχοι: Βύρωνα Λεονταρή 

Δίσκος: Τρίτη Ανθολογία




Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι 
κι όσα για σένα είχες ελπίσει 
έχουνε τώρα πια όλα σβήσει 
Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι 

 Σκιά ήταν ότι για ζωή αγαπήθει 
ήχος στεγνός μιας άδειας λέξης 
σαν ήρθε η ώρα να διαλέξεις. 
Είπες; ας φράξουν τη φωτιά άλλα στήθη 

 Ποτάμι που έχει μείνει ξερή κοίτη 
πώς να ‘χεις έτσι ξεστρατίσει 
σου άξιζε εσένα αλλιώς να ζήσεις 
Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι 

 Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι


Κλικ στον δίσκο για περισσότερα

Η ΤΡΙΤΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ - ο δίσκος


https://www.youtube.com/watch?v=mo8w6htbmfY&list=PLw3Mt4FUg5YST5jmmL1gN-gBXAQ3Ai2vn


1 ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΚΑΡΑΒΙ - Κώστας Κάραλης
2 ΤΟ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ - Αρλέτα3 ΕΙΝΑΙ Ν' ΑΠΟΡΕΙΣ - Κώστας Κάραλης
4 Η ΟΜΙΧΛΗ ΜΠΑΙΝΕΙ ΑΠΌ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ - Αρλέτα
5 ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ - Κώστας Κάραλης
6 ΣΕ ΕΙΠΑΝΕ ΘΕΟ - Αρλέτα
7 Ο ΘΡΗΝΟΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ - Αρλέτα8 ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΚΙ ΑΝΑΞΙΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ - Κώστας Κάραλης
9 ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΟΥ - Κώστας Κάραλης
10 ΠΕΝΤΕ ΝΑΥΤΟΠΟΥΛΑ - Αρλέτα
11 ΑΝ ΕΙΣΑΙ (ΠΩΣ ΘΕΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΩ) - Κώστας Κάραλης
12 ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ - Κώστας Κάραλης




Το λέει και το τραγούδι
Λίλη Ιακωβίδου


Το λέει και το τραγούδι
Λίλη Ιακωβίδου

O ζωντανός ο χωρισμός,
το λέει και το τραγούδι
παρηγοριά δεν έχει,
από την ώρα που 'φυγες
έχει βουρκώσει ο ουρανός
κι η θλίψη σιγοβρέχει.

Παρηγοριά έχει ο θάνατος,
το λέει και το τραγούδι
και λησμοσύνη ο χάρος,
πέτρα που δε μετακυλά
κι ασήκωτο μολύβι
του χωρισμού το βάρος, το βάρος.

Kοιτάζω την εικόνα σου,
παιδί μου αγαπημένο
παρηγοριά για να βρω
και το γλυκό χαμόγελο
της ζωγραφιάς σου κάνει
τον πόνο μου πιο μαύρο.

Η αγάπη πάντα είναι διπλή,
το λέει και το τραγούδι
μα ο καημός περισσός,
άξαφνα μες στη μοναξιά
πληγώνει και τρομάζει
σαν ψέμα και σαν μίσος, σαν μίσος.

Η αγάπη πάντα είναι διπλή,
το λέει και το τραγούδι
μα ο καημός περισσός,
άξαφνα μες στη μοναξιά
πληγώνει και τρομάζει
σαν ψέμα και σαν μίσος, σαν μίσος.

O ζωντανός ο χωρισμός,
το λέει και το τραγούδι
παρηγοριά δεν έχει,
από την ώρα που 'φυγες
παιδί μου αγαπημένο
ο νους μ' εσένα τρέχει.






Ο Θρήνος της Μάνας 
(Από το έργο Αρκαδική Ραψωδία του Ηλία Σιμόπουλου)



Ο Θρήνος της Μάνας 
(Από το έργο Αρκαδική Ραψωδία του Ηλία Σιμόπουλου)


Όλη τη μέρα που 'λειπες το σπίτι μας ρημάδι.
Κι όμως πώς ήταν όμορφα σα γύριζες το βράδυ
Κι ας τρώγαμε ξερό ψωμί κι ας έλειπε το λάδι.

Κι ας έλειπαν τα κάρβουνα φτάνει που ήσουν κοντά μου.
Αχ πως στο κάθε χτύπημα της πόρτας η καρδιά μου
Ραγίζουνταν, αγόρι μου, και μου 'φευγε η λαλιά μου.

Θυμάσαι τις τριανταφυλλιές μπροστά στο περιβόλι
Που ανθίζανε την άνοιξη και πια την κάθε σκόλη
Γιομίζαμε τριαντάφυλλα την αγκαλιά μας όλη.


Κι ο γέρος ο πατέρας σου καμάρωνε κι αντάμα
Καμάρωνα κι η δόλια εγώ, κι αν έκλαιγα - τι θάμα!-
Περσότερο ξαλάφρωνε η καρδιά μου από το κλάμα.

Μεγάλωσες. Δε μ' άκουγες. Έφευγες όλη μέρα.
Κι όταν τα βράδια μου 'λεγες «Η Λευτεριά μητέρα
Θα ρθεί» μ' άγγιζαν την καρδιά τα λόγια σα φοβέρα.

Μ' αν μου 'φευγες πρωί πρωί, προτού να φέξει, μόνος
Κι αργοκυλούσαν οι ώρες μου, κάθε στιγμή ένας χρόνος
Το 'ξερα πως θα γύριζες κ' ήταν γλυκός ο πόνος.

Τώρα στο παραγώνι μας κουβαριασμένη ρέβω
Σαν αστραποκαμένη ελιά και πια δε σε γυρεύω
Τι 'ναι ψηλός ο ανήφορος και δε μπορώ ν' ανέβω.

Γιατί δεν άκουες, γιόκα μου, τη μάνα που σ' εγέννα;
Κι αν έρθει τώρα η Λευτεριά πουν' όλα ρημαγμένα
Τι να την κάνω, αγόρι μου γλυκό, χωρίς εσένα




Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι

στίχοι: Βύρωνα Λεονταρη




Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι
στίχοι: Βύρωνα Λεονταρη

Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι
κι όσα για σένα είχες ελπίσει
έχουνε τώρα πια όλα σβήσει
Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι

Σκιά ήταν ότι για ζωή αγαπήθει
ήχος στεγνός μιας άδειας λέξης
σαν ήρθε η ώρα να διαλέξεις.
Είπες; ας φράξουν τη φωτιά άλλα στήθη

Ποτάμι που έχει μείνει ξερή κοίτη
πώς να ‘χεις έτσι ξεστρατίσει
σου άξιζε εσένα αλλιώς να ζήσεις
Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι

Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι





ΣΕ ΕΙΠΑΝΕ ΘΕΟ

Στίχοι:   Δημήτρης Δούκαρης




ΣΕ ΕΙΠΑΝΕ ΘΕΟ
Στίχοι:   Δημήτρης Δούκαρης

Σε είπανε Θεό
και δε Σε πίστεψα,
γιατί αν ήσουνα
θάχες φόβο,
θάχες τρόμο
θάχες ντροπή
γιατί αν ήσουνα
θα Σε λυπόμουν.

Σε είπαν επανάσταση
και Σ’ ακολούθησα,
ήθελα να γκρεμίσεις,
ήθελα να χτίσεις,
ήθελα να τελειώσεις
και ν’ αρχίσεις,
ήθελα ν’ αλλάξεις
κι Εσύ
κι εγώ

και μ’ άφησες στους πέντε δρόμους.




Πέντε μικρά ναυτόπουλα

Στίχοι:   Μήτος Λυγίζος






Πέντε μικρά ναυτόπουλα


Στίχοι:   Μήτσος Λυγίζος

Εδώ κοιμούνται μπρος στον ποταμό

Εδώ στην όχθη την παλιά

Στο πράσινο ποτάμι

Πέντε μικρά ναυτόπουλα

Πέντε παιδιά του κόσμου



Εδώ κοιμούνται πλάι στο νερό

Πάνω σε πέντε σύννεφα
Σε πέντε οργιές χορτάρι
Πέντε ναυτάκια πού’γραψαν
Στην όχθη τ’όνομά τους

Ήταν μικρά μικρά μικρά
Κι ήτανε πάντα ξάγρυπνα
Ήταν μικρά μικρά μικρά
Κι ήταν συλλογισμένα

Τώρα κοιμούνται τώρα πια
Τα νανουρίζει ο ποταμός
Νάνι τους λέει νάνι τους
Το πράσινο ποτάμι

Πρωί πρωί ήταν πού’πεσαν
Τα πέντε τα μικρά μικρά
Πρωί πρωί ήταν πού’πεσαν
Βαθιά να κοιμηθούνε

Νάνι τα νανουρίζουνε τα δένδρα στο ποτάμι
Νάνι τους λένε οι φυλλωσιές
Νάνι στην όχθη νάνι

Εδώ κοιμούνται στο μικρό
Μικρούλη κρεβατάκι τους
Εδώ στην όχθη την παλιά
Νάνι μικρά μου νάνι
Πέντε ναυτάκια πέντε απλά
Παιδιά ντουφεκισμένα