Καληνύχτα Bloggers!

Καληνύχτα Bloggers Η παρέα είναι πολύτιμη. Θέλω μόνο μια ψυχή να με βρει και να με αναγνωρίσει, να μου πει πόσο με πεθύμησε. Τα χείλη να ενωθούν και με χέρια πλεγμένα να μείνουμε όλη νύχτα ο ένας στο κορμί του άλλου. Έτσι θέλω τη ζωή μου πια. Αυτό το Blog τελικά είναι επικίνδυνο. Βγάζει τα ‘σώψυχα παγανιά και την καρδιά σεργιάνι. Την παγιδεύει, την ταρακουνά δίνοντας της μόνο μια επιλογή: Εσένα! Στο μυαλό νηνεμία, μπας και κάτι διώξει την μορφή σου που έχει στοιχειώσει απ’ την αναμονή, απ’ τα παγερά αντίο. Σε θέλω, τώρα εδώ. Φοβάμαι ξαφνικά πως αν συναντήσεις το blog μου μπορεί και να θυμώσεις: Πώς βγάζω έτσι απροκάλυπτα τις μαγικές μου στιγμές. Θα μου θυμίσεις τον στίχο της Αρλέτας «Άσε τα κρυφά κρυμμένα» Πόσο πια; Δεν έχω ούτε τις αντοχές μα ούτε και το δικαίωμα. Δεν ανήκουν σε μας πια. Κάτι σαν τα κρατικά απόρρητα που με την έλευση 30 χρόνων κοινοποιούνται… Μήπως να εξαφανίσω αυτό το Blog; Αρκεί μα πατήσω ένα κουμπάκι! Πώς θα ζήσω μετά ρίχνοντας όλες μου τις αλήθειες στην μαύρη τρύπα; Όμως έχει γίνει εξάρτηση. Αντί να πάω για ύπνο τόση κούραση πο έχω επάνω μου, να ‘μαι εδώ να γράφω μαλακίες. Μαζέψτε την κάποιος! Δεν έχει τραγούδι απόψε. Αύριο πάλι. Καληνύχτα Bloggers