Πέμπτη, Ιουνίου 25, 2009

Ο Φοίβος Δεληβοριάς πριν γνωρίσει την Αρλέτα

• Η σχέση με τη μοναξιά Την Αρλέτα δεν είχα σκεφτεί ότι θα τη γνωρίσω ποτέ. Η πρώτη κασέτα που αγόρασα όταν ήμουν 12 χρονών ήταν το «Περίπου» και θυμάμαι ότι τα πρώτα κομμάτια που προσπαθούσα να βγάλω στην κιθάρα ήταν το «Έρχεται κρύο» και η «Σερενάτα». Ενώ πάντοτε εκείνη ήταν μιας άλλης ηλικίας από εμένα, είχε την ίδια στιγμή και κάτι κοριτσίστικο στη φωνή της, κάτι οικείο, σαν να μου τραγουδάει μια φίλη μου που την ξέρω καλά. Περιέργως, τόσα χρόνια μου αρκούσαν τα τραγούδια της, μου αρκούσαν οι δίσκοι της. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι μπορώ να την πάρω τηλέφωνο και να τη γνωρίσω. Οπότε το έκανα τώρα και χαίρομαι πάρα πολύ που με εμπιστεύτηκε για να κάνει και την επιστροφή της εκείνη τη βραδιά στη σκηνή. Από κοντά είναι ένας γλυκός άνθρωπος με σχεδόν βιτριολικό χιούμορ, που τιμά και αγαπά τη μοναξιά της. Δεν της είναι καθόλου αφόρητη. Θυμάμαι άλλωστε στο παρελθόν μια συνέντευξη που είχε δώσει, λέγοντας ότι η μοναξιά είναι καλό πράγμα και αυτούς που τη φοβούνται πρέπει εσύ να τους φοβάσαι. Μάλλον αυτό συνδέει όλους τους καλεσμένους μου. Η σχέση τους με τη μοναξιά. Τη γόνιμη μοναξιά. Βρε παιδιά, δεν το χωρά το μυαλό μου πως δεν έχουμε άλλο βίντεο της ιστορικής εκείνης βραδιάς! Κάντε κάτι, κάποιος... Ευχαριστώ όμως τον φίλο που τράβηξε έστω και αυτό το πέρασμα, με χάλια ήχο αλλά η ουσία και η ατμόσφαιρα είναι εδώ. Πόσο μάλλον η Αρλέτα να μιλά, να κουβεντιάζει με το κοινό που, με κρατημένη την ανάσα αφηνόταν στη μαγεία της.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Και πάλι χαίρεται....
Και έχω και εγώ μια παρόμοια περίπτωση με το Φοίβο το πρώτο δισκάκι που αγόρασα της Αρλέτας ήταν το ΠΕΡΙΠΟΥ και ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΥΧΤΕΣ [ μαζί ].

Υ.Γ αποφάσισα να ξαναγοράσω δισκάκια της Αρλέτας δηλαδή της επανεκδόσεις που κυκλοφορούν πρόσφατα
Υ.Γ 2 ΤΑ δισκάκια της Αρλέτας πρέπει να τα έχεις εις διπλού ΑΞΙΖΕΙ ....
Υ.Γ 3 Στο καινούργιο περιοδικό ΔΙΦΩΝΟ γράφει για την επανέκδοση του δίσκου ΕΞΗ ΜΕΡΕΣ και λεει ότι είναι οποίο αδικημένος δίσκος της γιατί για την εποχή του 70 ήταν πρωτότυπος και παρά είναι [ κατά έμενα ] εκεί που η Αρλέτα πρωτοτυπούσε άλλοι άκουγαν τα μπουζουξίδικα. Είναι η μοναδική ερμηνεύτρια που έχει κάτι τελείως μα τελείως δικό της και είναι μοναδική

Πάντα μονίμως ο επισκέπτης
Πέτρος

giorgisxristodoulou είπε...

Την Αρλέτα από κοντά την πρωτοσυνάντησε ο Φοίβος το '92 ( εποχή "μπαρ το ναυάγιο" ) την Άνοιξη, εμφανιζόμασταν (εγώ ως πρωτοεμφανιζόμενος) τότε στο καφεθέατρο της οδού Κοδριγκτώνος και τον είχα καλέσει να μας δεί και τους σύστησα και είπαν ενα χαίρω πολύ φευγαλέα στα καμαρίνια.Για την ιστορία, σε εκείνες τις συναυλίες που έγιναν και δημοτικό του Πειραιά και Κύπρο και Κομοτηνή έπαιζαν ο "τερμίτης" Αντώνης Μιτζέλος κιθάρα και ο Γιάννης Ιωάννου πιάνο .