*
Μια παράξενη αίσθηση απ το πρωί..
Σαν αυτή που περιμένει μιαν άνοιξη που δεν έρχεται, μόνο κρυφοκοιτάζει.
Σαν αυτή που περιμένει μιαν άνοιξη που δεν έρχεται, μόνο κρυφοκοιτάζει.
Σαν αυτή που περιμένει καλά νέα να ηχήσουν στον αέρα, και όλο το αναβάλλει.
Μια αίσθηση αναμονής, προσμονής που με διαλύει γιατί διστάζει.
Όλη μέρα έχω στα ηχεία τα 12+1 τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι που η Αρλέτα ηχογράφησε το 1969 κι αφήνω τη φωνή της, να με συντροφεύει, να με θεραπεύει.
Όλη μέρα έχω στα ηχεία τα 12+1 τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι που η Αρλέτα ηχογράφησε το 1969 κι αφήνω τη φωνή της, να με συντροφεύει, να με θεραπεύει.
Κάθε τραγούδι το ακούω πέντε με έξι φορές, αν και δεν είμαι σίγουρη, μπορεί και δεκαέξι.
Είναι από τους δίσκους που δε χορταίνεις ποτέ ούτως ή άλλως.
Η αιθέρια φωνή της σαν αγγίζει απαλά κάθε μουσική φράση, κάθε στίχο, μου αποκαλύπτει και κάτι καινούργιο- κι ας είναι η εκατομμυριοστή φορά που ακούω αυτό το δίσκο!
Οι ανάσες, τα φαλσέτα που κλείνει μ ένα μαγικό δικό της τρόπο, χωρίς εντάσεις και άσκοπές κορώνες δίνουν το μέτρο.
Δεν νοιάζεται να αναδείξει τίποτα εξ άλλου παρά την ουσία του τραγουδιού που υπηρετεί.
μόνο αυτό, το αγαπημένο μου!
Η Κρασογιώργαινα
*
3 σχόλια:
Τι υπέροχος δίσκος!
Και το τραγούδι που διάλεξες (Η Κρασογιώργαινα) από τον «Καπετάν Μιχάλη» είναι εξαιρετικό. Η Αρλέτα ήθελε πολύ να ερμηνεύσει έναν άλλο κύκλο τραγουδιών του Μάνου Χατζιδάκι: τον «Κύκλο του CNS». Ο Χατζιδάκις δεν της το επέτρεψε (όπως αναφέρει και η ίδια η Αρλέτα, ο Χατζιδάκις είχε μια ιδιαίτερη σχέση με το συγκεκριμένο κύκλο τραγουδιών) κι έτσι δεν ηχογραφήθηκαν ποτέ αυτά τα τραγούδια με τη φωνή της.
Η ίδια όμως, τα τελευταία χρόνια τραγουδάει ορισμένα τραγούδια από τον «κύκλο του CNS» στις ζωντανές της εμφανίσεις, μόνο όταν πραγματικά αισθανθεί οικεία με το κοινό (ξέρεις καλύτερα από εμένα ότι η Αρλέτα στα live της είναι κάπως … απαιτητική από το κοινό. Και πολύ καλά κάνει!).
Αισθάνομαι τυχερός που πριν από δύο χρόνια την είδα ζωντανά στο «Χαμάμ» σε μια υπέροχη βραδιά, όπου ξαφνικά μας λέει: «θα σας πω τώρα δύο τραγούδια που τα λέω πολύ σπάνια». Και ήταν δύο τραγούδια από τον «κύκλο του CNS»! Υπέροχη βραδιά! Θυμάμαι, βγήκαμε μαγεμένοι από το μαγαζί και έξω είχε πιάσει μια ψιλή βροχή…
Αγαπητέ Μάκη
και χαίρομαι ακόμη πιο πολύ που σ αρέσει και σένα τόσο -ήμουν σίγουρη δηλαδή...
Νομίζω ότι στο 12+1 υπάρχει το καλύτερο "πέλαγος είναι βαθύ" που έχω ούσει ποτέ μου(......χάνομαι!)
Δημοσίευση σχολίου