Σάββατο, Μαρτίου 08, 2008

O γιατρός Βασίλειος Σλατινόπουλος





- Χρηματίστηκε.
- Μάλιστα
- Το πε ο Τριανταφυλλόπουλος, του έστησε παγίδα
- Α, Μάαααλιστα. Η τρομοκρατία της τηλεόρασης κτύπησε ξανά!
- Πήρε 200 ευρώ για μια Ιατρική Βεβαίωση
- Κι ο Τριανταφυλλόπουλος;

Άφησα τη σκέψη μου να πλανηθεί για λίγο πίσω απ τα φαινόμενα, γιατί όλα έχουν δυο όψεις. Όχι, για τον Τριανταφυλλόπουλο δεν δίνω δεκάρα. Άλλα σκέφτηκα. Σκέφτηκα ότι ένας νευροχειρούργος, είτε το θέλουμε είτε όχι, δεν είναι απλά ένας γιατρός που θα κάνει το καθήκον του και θα πληρωθεί για τις υπηρεσίες του. Δεν έχει κάθε Νοσοκομείο το Νευροχειρουργό του, απ τη Λάρισα έτρεξε ο άνθρωπος νυχτιάτικα για να προσφέρει τις γνώσεις του την πείρα του, την σιγουριά του, την ανθρωπιά του.
«Μου ζητήθηκε από το Νοσοκομείο και τη ΔΥΠΕ να βοηθήσω στη χειρουργική επέμβαση και το έκανα, καθώς η ασθενής δεν μπορούσε να μεταφερθεί στη Λάρισα».
(σημ. η επέμβαση διήρκησε από τις 12 τα μεσάνυχτα μέχρι τις 4-5 τα ξημερώματα).

Αυτή η τόσο σεμνή δήλωση μου είχε κάνει εντύπωση εκείνες τις μέρες, για την απλότητα με την οποία ο νευροχειρουργός αναφέρεται σε ένα γεγονός, για το οποίο εμείς χάσαμε τον ύπνο μας. Ευθύνη αβάσταχτη να την αντέχει ο καθείς: να κρατά στα χέρια του τον εγκέφαλό κάποιου, οποιουδήποτε και να ξέρει καλύτερα από τον οποιονδήποτε πως μια λάθος κίνηση…

Αλλά ΔΕΝ θα την κάνει. Δεν χωράει λάθος στο επάγγελμά του. 4 και 5 και 6 ώρες χειρουργείο κι αυτός εκεί σκυμμένος να παλεύει με τα αίματα του εγκεφάλου, «τα καλώδια» των νεύρων που πρέπει να κρατηθούν ανέπαφα. Το αιμάτωμα που πρέπει να καθαρίσει με τρόπο σχολαστικό, τι λέω; Τέλειο! Διαφορετικά, ο ασθενής, κι η οικογένειά του, θα πρέπει να ζουν εφεξής με το μαρτύριο της εγκεφαλικής κάκωσης… Κι αυτός εκεί, βράχος Δε λέει ένα ουφ κουράστηκα Δε λέει «αρκετά, έχει και θεό!» Δε λέει «έκανα ότι μπορούσα» Ο Νευροχειρούργος Βασίλειος Σλατινόπουλος έκανε ακόμα πιο πολλά! Κι ήταν απίστευτη η χαρά μας όταν διαβάσαμε ότι «η Αρλέτα είναι καλά»

Σήμερα "ξύπνησε" η Αρλέτα και ανταποκρίθηκε αμέσως τόσο νοητικά, όσο και κινητικά, γεγονός που δείχνει, οτι η χειρουργική επέμβαση στην οποία υπεβλήθη υπήρξε απόλυτα επιτυχής, μην αφήνοντάς της καμία βλάβη.

Αυτό το «καμία βλάβη» κάνει τη διαφορά του καλού απ τον λιγότερο καλό. Γι’ αυτό το «καμία βλάβη» ανυπομονούσαμε και προσευχόμασταν Γι αυτό το «καμία βλάβη» όμως και Β. Σλανιτόπουλος σπούδασε 5+5+5 χρόνια για να μάθει την ΄πολύτιμη τέχνη του κι άλλα τόσα να την εκλεπτύνει, να την κάνει ΜΟΝΑΔΙΚΗ. Γι αυτό ακριβώς και δεν υπάρχουν πολλοί Σλατινόπουλλοι, γιατί θέλει θυσίες, απ τα νιάτα κι απ τη ζωή. Θέλει να πάρεις την ευθύνη και να νιώθουν όλοι, ασθενείς και συγγενείς, ότι ένας μικρός θεός τους προστατεύει.

Και πώς ξεπληρώνονται όλα αυτά; Δεν έχουν τιμή γιατί ανεκτίμητα είναι. Πολλοί ξεκινάνε, άριστοι, πανεπιστήμονες.μα πάρα πολύ λίγοι την φθάνουν, γιατί η νευροχειρουργική δεν είναι μόνο οι γνώσεις, η πείρα και σίγουρα δεν είναι ούτε οι γνωριμίες ούτε το μέσον. Η νευροχειρουργική είναι πάνω απ’ όλα ταλέντο. Δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να την εξασκήσει, όσα χρόνια κι αν την σπουδάζει, γιατί το ταλέντο δε δανείζεται και δε μαθαίνεται. Το 'χεις ή δεν το 'χεις, σαν τους ζωγράφους ή σαν τους μουσικούς. Έτσι απλά, ο Βασίλειος Σλατινόπουλος είναι ένας καλλιτέχνης!
Ξέρετε πόσοι Νευροχειρούργοι υπάρχουν παγκοσμίως;
Ξέρετε πόσοι ΚΑΛΟΙ Νευροχειρούργοι υπάρχουν παγκοσμίως, και πόσοι απ αυτούς βρίσκονται στην Ελλάδα;
Ξέρετε ακόμα πόσα πληρώνεται ένας νευροχειρούργος στην Αμερική ή στην Ευρώπη;
Ξέρετε πόσα πληρώνεται ένας Νευροχειρουργός του Δημοσίου στην Ελλάδα;
Μάλιστα. Πάμε παρακάτω
Ξέρετε πόσα ποσοστά επιτυχίας έχουν τέτοιου είδους εγχειρήσεις παγκοσμίως;
Και άντε την κάναμε την εγχείρηση, πόσα είναι τα ποσοστά επιβίωσης; Κι όχι μόνο να επιβιώσεις αλλά να επανέλθεις πλήρως στη ρότα σου!

Ο Καθηγητής Νευροχειρουργός Βασίλειος Σλατινόπουλος, λοιπόν του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας, που χειρουργεί, που μοιράζεται το ταλέντο του με φοιτητές ειδικευόμενους, που μοιράζεται την ψυχραιμία και τη γαλήνη του με ασθενείς και συγγενείς σαν αντίδωρο της αγωνίας και του πανικού τους, αναγκάστηκε σε παραίτηση. ΜΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ.
 Ποιος έστησε αυτή την παγίδα και με ποιους συνεργάστηκε, με τι όφελος και τι ανταλλάγματα;
Ναι, ήταν λάθος, η ψυχή βρίσκεται ακόμη στη γη και λειτουργεί με γήινους νόμους. Όμως ΠΟΣΟ μεγάλο ήταν αυτό το λάθος στ’ αλήθεια για να κτυπηθεί με τόση κακία ή και απερισκεψία! Γιατί είναι ένας απ τους ελάχιστους που ξέρουν να κρατούν στα χέρια τους την τύχη των ανθρώπων. Δεν έχουμε δα και πολλούς! Ας του γίνει μια σύσταση, δεν ξέρω ρε γμτ. Όλοι έχουμε δικαίωμα σε μια δεύτερη ευκαιρία. Και εδώ ακριβώς βρίσκεται η διαφορά μας, των «κοινών θνητών» με τον Νευροχειρουργό: Όταν κρατά στα χέρια του τον εγκέφαλο μας, μια… δεύτερη ευκαιρία είναι γι αυτόν αδιανόητη και το ξέρει και το τιμά… …για να μας δώσει εμάς τη δεύτερη ευκαιρία να ζήσουμε!

Σ αυτόν τον άνθρωπο λοιπόν, αρνούνται σήμερα μια δεύτερη ευκαιρία!
Μπράβο μας! Τι αδέκαστη κοινωνία που είμαστε.. Και με τι προθυμία τον κάνουν πέρα, σαν να ναι ένας κοινός εγκληματίας!
Ποιοι;
Μα οι ατάλαντοι φυσικά! Δεν θεοποιώ απλά αποδίδω την αίσθηση που μου άφησε η είδηση.

Υ.Γ.1Σκεφτείτε μόνο για μια στιγμή, η απομάκρυνση του Νευροχειρούργου Βασίλειου Σλατινόπουλου να γινόταν πριν το εγκεφαλικό επεισόδιο που έπαθε η Αρλέτα.

Γι αυτό σας λέω, κάποιοι άνθρωποι είναι αναντικατάστατοι… Γι αυτό θέλω να του χαρίσουμε ένα τραγούδι με την Αρλέτα, για ευχαριστώ



04 04Ο Αντώνιο Τόρ...
(πάντα με δεξί κλικ και ανοίγετε νέο παράθυρο)

Δεν υπάρχουν σχόλια: