Μην τον ρωτάς τον ουρανό...
Στίχοι: Ιωαννίδης Γιάννης
Μουσική: Χατζιδάκις Μάνος
Πρώτη εκτέλεση: Μαίρη Λω
Μαρία Φαραντούρη
Μαριλένα said...
.Εγώ θυμάμαι την εξαιρετική εκτέλεση της Καρέζη στο Νησί των Γενναίων.
|
Τζένη Καρέζη
Λόγο στο λόγο και ξεχαστήκαμε
μας πήρε ο πόνος και νυχτωθήκαμε
σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου
να πιω τον ήλιο μέσα απ'τα χείλη σου
Μην τον ρωτάς τον ουρανό
το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό
κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει
Ό,τι μας βρήκε κι ό,τι μας λύπησε
σαν το μαχαίρι κρυφά μας χτύπησε
σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου
να πιω τον ήλιο μέσα απ' τα χείλη σου
Μην τον ρωτάς τον ουρανό
το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό
κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει
Κι είχε ένα φεγγάρι χθες! Τεράστιο, το τελευταίο του Αυγούστου, που βγήκε να φωτίσει την Ελλάδα, την Μεσσηνία, στην Ολυμπία, την Εύβοια την Πάρνηθα, τον Υμηττό…
Δεν αναγνώρισε το τοπίο. Δεν είδε ανθρώπους να το περιμένουν εκστασιασμένοι. Ούτε τα δέντρα να γέρνουν ταπεινά να το χαιρετήσουν. Ούτε τα σπίτια δεν βρήκε στη θέση τους. Τίποτα! Μόνο, καπνό να του κρύβει τη μελαγχολία, στάχτες και φωτιές να απειλούν, να αγριεύουν και να απλώνουν.
Είδε την Ελλάδα να μετρά πληγές, ζωές, καμένα σπίτια, χωριά ολόκληρα.
Μέτρησε ένα ακόμη νεκρό στη Ζαχάρω…
Κι άλλη φωτιά στο Γραμματικό,
εκεί που έπεσε το αεροπλάνο και χάθηκαν τόσες ζωές. Σαν να μην έφτανε αυτό, έπρεπε να καεί το τοπίο, να εξαφανιστεί κάθε ίχνος απ’ την ντροπή που έριξε το νησί σε δυσβάσταχτο πένθος, δυο χρόνια πριν… κι ακόμα περιμένουμε το πόρισμα ειδικών εμπειρογνωμόνων… Ποιος φταίει; Δεν μάθαμε ακόμη αφού…έχουμε βλέπεται κι εμείς εδώ στην Κύπρο τις δικές μας εκλογές τον Φεβρουάριο, τρομάρα μας και όλα λειτουργούν με βάση αυτό, φυσικά. Φυσικότατα
Πώς μας έχουν μεταλλάξει! Πώς έχουμε «αποδεχτεί» τους δικούς τους όρους μέτρα και σταθμά! Φυσικά! Είμαστε δεδομένοι! Είμαστε ψηφοδέλτια στην κάλπη τους στην τσέπη τους. Ακούμε τις ανόητες δικαιολογίες που μας πασάρουν με τόση αναίδεια και πριν προλάβουμε να συνέλθουμε απ την μια κοτσάνα, αυτάρεσκα χαμογελώντας μας πετάνε την επόμενη.
Κι είχε ένα φεγγάρι χθες, θεέ μου! Μόνο να μας κοιτάει βουβά, χωρίς να μπορεί να μας εξηγήσει, να δώσει μια απάντηση για το τι έχει γίνει πώς και ΓΙΑΤΙ;
«Μην το ρωτάς τον ουρανό, το σύννεφο και το φεγγάρι» μου τραγούδησε μια φωνή. Δε βλέπεις; Το βλέμμα του το σκοτεινό κάτι απ’ τη νύχτα έχε πάρει… κι ας είναι του Αυγούστου το τελευταίο φεγγάρι…
up dated
για την Αρλέτα said...
@Μαριλένα, για σένα την βρήκα γιατί έχεις απόλυτο δίκιο!
17 σχόλια:
Kαλησπέρα Κλέλια μου.
Εγώ θυμάμαι την εξαιρετική εκτέλεση της Καρέζη στο Νησί των Γενναίων.
Σε φιλώ..
@Μαριλένα, για σένα θα ψάξω να την βρώ γιατί έχεις απόλυτο δίκιο!
Από τα πολύ αγαπημένα μου τραγούδια, και πράγματι χθες ούτε για Φεγγάρι ούτε για άστρα ούτε για Αη Γιάννη είχα διάθεση.. δηλαδή όπως όλοι μας..
Οι φωτιές με βρήκαν στην πατρίδα μου την Καλαμάτα. Άρρωστο κίτρινο φως τη μέρα, κόκκινο φεγγάρι τη νύχτα, βροχή από στάχτη, μαύρη έρημος παντού. Σκοτείνιασε το βλέμμα, όπως το λες και το ακούμε.
Για να δούμε τι θα κάνουμε οι Ελλαδίτες, πέρα από το να αγανακτούμε μπροστά από την τηλεόραση...
Kλέλια, είσαι ΥΠΕΡΟΧΗ!
Είδες ή μάλλον άκουσες;
Αχχχχ....
Ευχαριστούμε, Κλέλια μου....
Φιλιά.
@Citronella: Να περνάς όποτε θες να ξεχνιέσαι μ ένα`όμορφο τραγούδι. Χαρά μου!
@Αμμόχωστε καλέ μου και σε σκεφτόμουνα γιατί θυμάμαι που μου είπες για την Καλαμάτα των παιδικών σου χρόνων. Κράτα όσο μπορείς. Δεν μπορεί, κάπου πρέπει να έχει ένα τέρμα αυτή η παράνοια.
Φιλιά και μια μεγάλη αγκαλιά
@Μαριλένα, αφού μόλις το γραψες έκανα κλικ και έτρεξα να το βρω να στ ανεβάσω.
Ευχαριστώ για την υπενθύμιση!
Η Καρέζη σαφώς μου΄πάει καλύτερα σ αυτό ειδικά το τραγούδι. Έχει μια θλίψη τόσο περιγραφική στην φωνή της κρυμμένη...
@Νατασσάκι μου γλυκό, η χαρά είναι δική μου που σ' "ακούω" λίγο πιο ξέγνοιαστη. Όλα θα πάνε καλύτερα, δεν μπορεί!
Περιμένω νέα από την εκδήλωση - διαμαρτυρία
Mην τον ρωτας τον ουρανο!...εχουμε "αποδεχτει" τους δικους τους ορους μετρα και σταθμα...
Κλέλια μου,
δεν γίνεται αλλιώς, η ζωή προχωράει(δεν μπορώ να ξεχάσω, αλλά δεν μπορώ και να μείνω "εκεί", κι έχω κι ένα παιδάκι, και πρέπει να κάνω κουράγιο και γι' αυτό...)
δεν πήγα στην εκδήλωση...
Δεν θα μπορούσα, ενώ ακόμα οι φωτιές καίνε, να μείνω "βουβή" - ήθελα να ουρλιάξω...
Αλλά είδα σε blog σήμερα ότι είχε κόσμο - αν και έγιναν στο τέλος κάποια επεισόδια: Τα ΜΑΤ πέταξαν-χωρίς λόγο-κροτίδες προς τους συγκεντρωμένους.Ευτυχώς έληξαν γρήγορα..
Το βασικό είναι, και δεν θα πάψω να το λέω, να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, με όποιο τρόπο, να ξαναστήσουν τη ζωή τους, όπως μπορούν...
Καλημέρα, καλύτερη να είναι. :)
@Νατασσάκι μου γλυκό, έτσι όπως τα λες, πρέπει να κάνουμε όλοι κουράγιο για τους νέους γι αυτούς που αναμένουν από μας να τους εξασφαλίσουμε (τι λέξη κι αυτή) ένα καλύτερο αύριο. Κι αυτό δεν γίνεται τυχαία, θέλει οργάνωση, δουλειά από όλους και ελπίδα.
Σε φιλώ
Καλημέρα! Τι όμορφο κομμάτι σε όλες τις εκτελέσεις! Είσαι το μουσικό μας αρχείο! Όσο για το φεγγάρι το χθεσινό, λες και το έκανε επίτηδες κι ήταν τόσο όμορφο.
Για να ξεχαστούμε στη μαγεία του...
@Γητεύτρα μου! Ναι το λυπήθηκα λίγο που έλαμπε μοναχό του, εξ ου και το ποστ.
Καλή μέρα.
ξέρει το φεγγάρι..
(δεν μπορείς να φανταστείς πόσο με συγκίνησε η απάντησή σου - εδώ από πάνω στη γητεύτρα!)
e.e. :)
* αυτό είναι ένα φιλί για σένα!
Δημοσίευση σχολίου