Δευτέρα, Αυγούστου 27, 2007

.





Βάλε κι άλλο πιάτο
(δεξι κλικ και νέο παράθυρο)

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Τραγούδι: Βίκυ Μοσχολιού



Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι
βγάλε από την πόρτα το κλειδί
το παιδί ξανάρχισε να παίζει
το κανάρι πάλι κελαηδεί

βάλε κι άλλη αγάπη στο τραπέζι
Κάποιος πονεμένος θα βρεθεί
το παιδί ξανάρχισε να παίζει
το κανάρι πάλι κελαηδεί

Άνοιξε στο φως το παραθύρι
δέσε μια κορδέλα στα μαλλιά
βάλε το λουλούδι στο ποτήρι
να γεμίσει η κάμαρη ευωδιά

Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι
βγάλε από την πόρτα το κλειδί
το παιδί ξανάρχισε να παίζει
το κανάρι πάλι κελαηδεί

Τι μπορώ να κάνω για να απαλύνω αυτό τον πόνο που ρίζωσε μέσα μας, τρεις μέρες τώρα;
Τι να πω και τι να ξεχάσω;
Τι να χαρίσω στους φίλους που αγωνιούν για το αύριο που θα ‘ρθει και που δεν θα ‘χει την ευωδιά του πρωινού έτσι όπως την αγάπησαν;
Μόνο κουράγιο κι ελπίδα γι αυτό το αύριο
και δύναμη να το φτιάξουν, να το φτιάξουμε απ την αρχή.
Όλοι μαζί, τραγουδώντας ένα τραγούδι παλιό,
σαν αυτά που κουβαλούμε σαν φυλαχτό μέσα μας .

Σαν αυτό το υπέροχο τραγούδι με τη θλιμμένη και αγέρωχη φωνή της Μοσχολιού,
σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου.
Τραγούδι που αναδύει ομορφιά, περηφάνια ελληνική κι ελπίδα.
Αυτά τα τραγούδια της δεκαετίας του 60 που μας μεγάλωσαν
και στέκονται δίπλα μας σαν μεγάλος αδελφός
κάθε φορά που τα ‘χουμε ανάγκη...
Κι αυτά θα σας στέλνω μέχρι να κοπάσει το κακό...
Σας χαιρετώ και σας σκέφτομαι.

17 σχόλια:

A.F.Marx είπε...

Και ποιος το περίμενε ότι το τραγούδι
"πάρ' το στεφάνι μας
πάρ' το γεράνι μας,
στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή"
θα γινόταν επίκαιρο και πάλι...
Αρκεί να αλλάξεις το όνομα Δραπετσώνα με κάποιο τοπωνύμιο από την πυρόπληκτη περιοχή.

Μαριλένα είπε...

Kαλησπέρα Κλέλια μου.
....

o είπε...

είχα μια οικογένεια καλόκαρδη - φιλόξενη.

για κάθε ξένο που χτυπούσε το κουδούνι ο παππούς μου τραγουδούσε αυτό.

(κάθε μέρα πιό ορφανή)

habilis είπε...

Καποιος πονεμενος?? Ειναι πολλλλοι οι πονεμενοι αυτες τις μερες ... Ολους μας αγκιζει αυτη η κολαση ...

quartier libre είπε...

καλησπέρα, Κλέλια μου.

μαριάννα είπε...

Να είσαι καλά Κλέλια μου! Η Κύπρος η αδερφή μας, συμπάσχει συγκινητικά και έμπρακτα. Η βοήθεια ήταν από τις πρώτες. Ότι σε αγαπάμε είναι δεδομένο. Μη μας παρεξηγείς που αυτές τις μέρες δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τα όσα ζούμε...
Το μυαλό μου έχει κολλήσει και το ρολόι του χρόνου λες και σταμάτησε.
Ένας ατέλειωτος εφιάλτης που δε λέει να περάσει...

Φιλιά πολλά πολλά!

αμμος είπε...

Κλέλια μου, ίσως σε ενδιαφέρει να ενημερώσεις στο μπλογκ σου για την αυθόρμητη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα την Τετάρτη σχετικά με τα δάση. Περισσότερα θα βρεις στο http://anadasosi.blogspot.com.

Συγγνώμη για το σπαμ αλλά είναι για καλό σκοπό.

αμμος είπε...

Σου έστειλα και μέιλ, άσχετο με τα προηγούμενα.

Cle Petridou είπε...

@a.f.marx. Αμ, το «Ελλάδα, μάνα του καημού» του Γκάτσου από το Ρεμπέτικο, που παραπέμπει σε εποχές Μικρασιατικής καταστροφής;

Δεν έχω σπίτι πίσω για να 'ρθω
ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ
δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
να τραγουδήσω μια Πρωτομαγιά
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα 'πες με το πρώτο σου το γάλα

Cle Petridou είπε...

@Μαριλένα: Είδες την καληνύχτα μου;
Καλά μου είσαι;

Cle Petridou είπε...

:e.e. Γλυκήτατος ο παππούς! Καλότυχη κι εσύ να έχεις τέτοια παιδικά βιώματα ανθρωπιάς και προσφοράς! Και ξέρεις αυτή είναι βάση του Έλληνα, αυτά τα βιώματα τον συντροφεύουν και τον προστατεύουν από την αλαζονεία της όποας εξουσίας.

Καλό απόγευμα να έχεις.

Cle Petridou είπε...

@O! habilis: Τα βλέπω τα ακούω και τα παρακολουθώ ανελλιπώς φίλε μου και εύχομαι όλα να τελειώσουν όσο πιο σύντομα γίνεται.
Μετά... έχουμε εκλογές /ντα τα τα τζουμ! Θέαμα με τους καλύτερους ζονγκλερ!

νατασσΆκι είπε...

Καλησπέρα Κλέλια μου..
κι εγώ την καταστροφή της Σμύρνης θυμήθηκα,όταν είδα...

:(((

Να μην τα παρατήσουμε, μονάχα - τώρα θέλουν βοήθεια οι άνθρωποι εκεί.

Σου στέλνω φιλιά.

Cle Petridou είπε...

@quartier: Καλησπέρα κάλή μου συνοικία. Όλοι κρύβουμε ένα Υμηττό μέσα μας.

Cle Petridou είπε...

@Άσε με ρε Μαριάννα, όταν άκουσα τη βοήθεια της εκκλησίας της Κύπρου δια στόματος του δικού μας "άγιου‘ Αρχιεπισκόπου καράφλιασα! 50,000 Ευρώ. Τοοοοσα πολλά.
Ένιωσα ντροπή.

Cle Petridou είπε...

@Αμμόχωστε καλέ μου, σ ευχαριστώ που με σκέφτηκες γιατί ειν αλήθεια ανησυχούσα.
Σου απαντώ με μειλ το απόγευμα
φιλιά πολλά

Cle Petridou είπε...

@Νατασσάκι γλυκό, είδα το λακωνικό σου μήνυμα στο Blog σου για το δικό σου άνθρωπο που χάθηκε και πάγωσα. Ελπίζω να πάνε πιο καλά τα πράγματα. Τι να πω; Τι να σκεφτώ πια ρε παιδιά;