Σάββατο, Ιουνίου 02, 2007

"Των μπλογκερ οι κοινότητες"

Ξύπνησα πρωί πρωί σήμερα κι έκατσα, παίζοντας κρυφτό με μια επίμονη ακτίνα του ήλιου που διαπερνά τέντες καιπαντζούρια, να γράψω πρωινές κι αγουροξυπνημένες καλημέρες, παρόλο που το ξενύχτησα λίγο ψες -όχι μην φανταστείτε τίποτα τρελό. Βόλταρα σε γνωστών και αγνώστων τα bloggs.


Τι όμορφα που είναι τα σπιτάκια μας στο blogoχωριό! Όμορφα και περιποιημένα, έτοιμα να σε δεχτούν, να σε φιλέψουν κατιτίς: ένα ποίημα, ένα τραγούδι, μια σκέψη, ένα προβληματισμό, μιαν έγνοια, μια χαρά, που ο καθένας μας βιώνει με τον δικό του μοναδικό τρόπο και «θέλει να τα»πει», να τα μοιραστεί.

Οι φιλίες, οι συμπάθειες, τα φορτισμένα ή μη σχόλια ακόμη και τα ανώνυμα, οι εμμονές κι οι προσμονές μας, τα ¨καταγγέλλω» μας, οι διαμαρτυρίες, όλα καταγραμμένα στο «πουθενά» της ιδιαίτερης αυτής γειτονιάς του Ιντερνετ.
Με οδηγό την διαίσθηση και την αίσθηση που αφήνει ο ένας στον άλλο, «των… μπλόγκερ οι κοινότητες φτιάχνουν άλλους γαλαξίες».

Το ‘χε πει ο διορατικός ποιητής 20 χρόνια πριν και να που παραμένει επίκαιρος και δικαιώνεται γιατί η ιστορία φτιάχνεται από παρέες ρομαντικών που ψάχνουν και ψάχνονται, που ανταμώνουν και σμίγουν μέσα από ένα στίχο, η μια κραυγή όπως αυτή της Αμαλίας, μέσα από την δίψα για επικοινωνία, για μοίρασμα αυτών που αγαπάς με όσους θα τα αγαπήσουν. Και δεν πέφτεις έξω, γιατί τα αγαπούν και τα διαφυλάσσουν κι εκείνοι σαν δικά τους φυλακτά.

Καλό καλοκαίρι να ‘χουμε!



και...


Ας κρατήσουν οι χοροί
(δεξί κλικ και νέο παράθυρο)


και θα βρούμε αλλιώτικα
στέκια επαρχιώτικα, βρε
ώσπου η σύναξις αυτή
σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί


Μέχρι τα ουράνια σώματα
με πομπούς και με κεραίες
φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα
κι’ ιστορία οι παρέες


Κάνει Γιώργος την αρχή
είμαστε δεν είμαστε
τίποτα δεν είμαστε, βρε
κι ο Γιαννάκης τραγουδεί
άμα ειν’ όλα άγραφα κάτι θα βγει

Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να κι ο Άλκης ο μικρός μας
για να σμίξει παλιές κι αναμμένες φωτιές
με το ροκ του μέλλοντός μας

Ο ουρανός είναι φωτιές
ανεμομαζώματα,
σπίθες και κυκλώματα, βρε
και παρέες λαμπερές
το καθρέφτισμά τους στις ακρογιαλιές


Κι είτε με τις αρχαιότητες
είτε με ορθοδοξία
των Ελλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλον γαλαξία


Να κι ο Μπάμπης που έχει πιει
κι η Λυδία ντρέπεται
που όλο εκείνη βλέπεται, βρε
κι ο Αχιλλέας με την Ζωή
μπρος την Πολαρόιντ κοιτούν γελαστοί

Τότε η Έλενα η χορεύτρια
σκύβει στην μεριά του Τάσου
και με μάτια κλειστά
τραγουδούν αγκαλιά:
Εθνική Ελλάδος γεια σου

Τι να φταίει η Βουλή
τι να φταιν οι εκπρόσωποι
έρημοι κι απρόσωποι, βρε
αν πονά η κεφαλή φταίει η απρόσωπη
αγάπη που ‘χει βρει

Μα η δικιά μας έχει όνομα
έχει σώμα και θρησκεία

και παππού σε μέρη αυτόνομα
μέσα στην τουρκοκρατία

Να μας έχει ο θεός γερούς
πάντα ν ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε, βρε
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους
σαν ποταμούς


Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές
κι αναμμένες φωτιές
με το ροκ του μέλλοντός μας




Τα αστέρια του καλοκαιριού

(για περισσότερες λεπτομέρειες κλικ ΕΔΩ












Copyright © 1995 - 2007Kathy Miles, Author, and Chuck Peters, Systems Administrator

11 σχόλια:

Μαριλένα είπε...

Καλησπέρα φιλενάδα. Εχεις δίκιο για το blogoχωριό. Ολα τα σπίτια είνάι ανοιχτά και το καθένα έχει κάτι να σου πει.
Η πρόκληση είναι να βρεις με ποιους γείτονες ταιριάζεις, για να φτιάξεις τη δική σου γειτονιά.:)
Κι ακόμα όταν τους βρεις, να δεις πως σου ταιριάζει η κάθε γειτονία: να αφήνεις ήσυχα το επισκεπτήριο σου και να φεύγεις ή να κάθεσαι να συζητάς με τις ώρες, καλή ώρα όπως κάνω εγώ τώρα.
Ανάλογα τον γείτονα. Ανάλογα τη σχέση.
Το σπίτι του Καιρού για παράδειγμα, είναι μεγάλο κι έχει πολύ κόσμο. Μια παρουσία λοιπον "Καιρέ, ήρθα, χαίρομαι που είσαι καλά" φτάνει.
Το δικό μου είναι μικρό. Πιο στενή η σχέση.
Το δικό σου είναι μουσικό και οικείο. Αναπαύεσαι βέβαιος πως δεν θα δεχτείς πυρά όσο και να καθήσεις.
Του φίλου μου του dirtyjazz σε κρατάει σε εγρήγορση με ρυθμούς jazz.
Και πάει έτσι..
Ο ένας δίπλα στον άλλον, τόσο όμοιοι και ταυτόχρονα τόσο διαφορετικοί.
Καλό καλοκαίρι να 'χουμε φιλενάδα, με (ή χωρίς) το ροκ του μέλλοντος μας :))

Ανώνυμος είπε...

Καλό καλοκαίρι κι απο μένα, φωτεινό σαν αστέρι που λάμπει, σαν φωτιά που χορεύει.

A.F.Marx είπε...

Ποιο χωριό;
Τώρα πια χωριό;
Πολιτεία γίναμε.
Μπλογκοσλοβακία με τ' όνομα.






Καλό μήνα!

Cle Petridou είπε...

a.f.marx. Πότε έχουμε εκλογές;Και τι μου τάσσεις να σε ψηφίσω;

Cle Petridou είπε...

ο παρακάτω αμμαχαλάς...
Ρε μπαγάσα, τόπες και το κανες.
Έτσι ναι. Εμένα μ αρέσει να περνάτε έτσι για μια καλησπέρα, ΄να χαμόγελο, όπως λέει η γλυκιά Μαριλένα.
Τι νέα απ τον μαχαλά σου; Πάτε κι εσείς για Δήμοτικές;
Τα χαιρετίσματα μου στην φοβερή θεία Πολύτω.

Cle Petridou είπε...

Μαριλένα, επειδή η απάντηση μου θέλω να είναι μακροσκελής την εοιμάζω και θα την ανεβάσω αυριο.
φιλάκια κι όλα τα καλά να έχεις

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

είμαστε μια μεγάλη, φωτεινή πόλη. Που σχεδόν ποτέ δεν κοιμάται...

μαριάννα είπε...

Καλημέρα κι από δω! Ναι, συμφωνώ με τις διαπιστώσεις σου. Πανέμορφο είναι το χωριό μας! Ειδικά η γειτονιά μας! ;) Γιατί είναι γειτονιά που δεν κοιμάται... κυριολεκτικά και μεταφορικά!

Cle Petridou είπε...

To all of you:

Δεν κοιμάται;;;
Πριν λίγο σηκώθηκα για να τσιμπήσω κάτι για πρόγευμα; για γεύμα;… θα σας γελάσω. Θα δείξει.

Με ξενυχτάτε βρε μπαγάσες ξενύχτηδες. Τελειωμένα ρεμάλια είστε όλοι
Ήθελα να ‘ξερα εγώ, μια κοπέλα της σειράς και της προκοπής τι κάνω μαζί σας!
Μαμάαααα

habilis είπε...

Kαλο καλοκαιρι με περισοτερο θαλασσα...

Cle Petridou είπε...

Ευχαριστώ O! habilis.
Πού χάθηκες και μου χρωστάς μια ε΄ξήγηση...