ΜΟΛΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΛΑΒΑ!!!.

Ευτυχώς, που υπάρχει ακόμα θεός και μας γλίτωσε ένα λεπτό πριν να πάθω μεγάλο κακό… Έτσι δεν λέει ο Φοίβος των σουξέ; Ευτυχώς το έσωσα το Blogaki μου τελευταία στιγμή. Κάτι λάθος έκανα κι όλο ERROR μου έβγαζε και Blog πουθενά Κτυπιόμουνα, έβριζα, παρακαλούσα θεούς και δαίμονες, τίποτα ERROR ! kai pali ERROR SHIT Ευτυχώς που είχα περισώσει τα Posts και βρήκα τρόπο να τα κάνω copy paste στο Word και μετά εξαφανίστηκαν!!! ΜΟΛΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΛΑΒΑ!!!. Έφτιαξα τότε ένα νέο BLOG giatinarleta και τα ξανάριξα μέσα, ένα- ένα… Μου πήρε τρεις ώρες, γεμάτες αγωνία αλλά και ευχαριστίες σε όλες τις ανώτερες δυνάμεις που μπορούσα να σκεφτώ. Τότε κατάλαβα πόσο έχω συνδεθεί με το Blogaki μου.. Είναι τελικά ο ψυχαναλυτής μου, το φιλαράκι μου, η ισορροπία μου, η μισή ζωή μου. Ή όλη μου η ζωή; Είναι απ αυτά που προκύπτουν στο δρόμο σου και έτσι απλά γίνονται η προέκταση του εαυτού σου. Κι έγραψα τόσα πολλά που θα ‘θελα να διαβάσεις όταν με ανακαλύψεις… Έτσι σαν ραδιοφωνική εκπομπή, χαράματα η ώρα τρεις που μόνο οι μόνοι, οι ξεχασμένοι και οι παρατημένοι ακούνε, χωρίς τηλέφωνα. Έτσι στον αέρα από διαίσθηση. Κρίμα που δεν ξέρω να ανεβάσω και τα τραγούδια στο Blog μου αλλά πού θα μου πάει; Διερωτώμαι για πόσο καιρό θα κρατήσει αυτό! Μέχρι να τελειώσουν τα τραγούδια της Αρλέτας; Μπορεί αλλά και πάλι, οι αναμνήσεις δεν τελειώνουν και εξ’ άλλου η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης, έτσι δε λένε; Ίσως όταν και αν γιατρευτώ απ’ αυτή την «ψύχωση» και τη βάζω σε εισαγωγικά γιατί, στ’ αλήθεια δεν την νιώθω έτσι πια. Αντίθετα, το νιώθω πολύ υγιές αυτό που γίνεται. Με κρατά, με εκφράζει και με αγκαλιάζει τρυφερά, όπως ένα τραγούδι της Αρλέτας. Αλήθεια ποιο θες ν’ ακούσουμε τώρα; Τι λες για ένα τραγούδι του Χατζηδάκι από το δίσκο της «12+1 τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι» «Το τριαντάφυλλο» Είχε σημάνει ο εσπερινός θυμάμαι Και γέμισε ο ουρανός πουλιά Κι εσύ στεκόσουν πλάι μου θυμάμαι Σε πήρα και σε σήκωσα ψηλά Κυλάν τα σύννεφα και τρέχει η φωνή μου Να την ακούσεις και να ‘ρθεις Και μες τον κήπο αφήνω το κορμί μου Κρυμμένο στα λουλούδια να το βρεις Σε καρτερώ κάθε πρωί στο περιβόλι Με το νοτιά με το βοριά καίγομαι όλη Δυο τριαντάφυλλα αφήνω στην ποδιά μου Που όταν έρθεις να μυρίζουν τα μαλλιά μου