Γιώργης Χριστοδούλου: Η «μαμά» μου, η Αρλέτα

Έχει μόλις τελειώσει από μια ηχογράφηση στο στούντιο και μου προτείνει να πάμε μια βόλτα με τα πόδια στις γειτονιές των Εξαρχείων. Κάποια στιγμή μου δείχνει ένα σπίτι. «Αυτό είναι το σπίτι στο οποίο ζούσε η Αρλέτα για πάρα πολλά χρόνια. Εδώ ξεκίνησε η φιλία μας», μου λέει. Γνωρίζοντας την ιδιαίτερη σχέση που είχαν οι δυο τους, του ζητάω να μου πει πώς έγινε η γνωριμία τους.

Η ΑΡΛΕΤΑ ΚΙ ΕΓΩ

«Την Αρλέτα ως τραγουδίστρια τη γνώρισα στα 8 μου, όταν η φωνή της ήρθε και με βρήκε ένα μεσημέρι στον κήπο της γιαγιάς και του παππού, στο σπίτι τους στο Πόρτο Ράφτη, όπου περνούσα τα καλοκαίρια μου. Το ραδιόφωνο έπαιξε ένα τραγούδι της και ήταν σαν να με διαπέρασε ηλεκτρικό ρεύμα. Έμεινα δύο μέρες άγρυπνος, κολλημένος στο ραδιόφωνο, μήπως και κάποιος παραγωγός παίξει ξανά το τραγούδι και πει ποια τραγουδάει. Ήταν το τραγούδι «Το καλοκαίρι». Ήμουν τυχερός, γιατί μόλις είχε κυκλοφορήσει ο δίσκος «Ένα καπέλο με τραγούδια» και δύο μέρες μετά, η Αρλέτα έδωσε συνέντευξη στο ραδιόφωνο. Παράλληλα, είδα και μια φωτογραφία της στη Ραδιοτηλεόραση. Από τότε την ερωτεύτηκα! Πέρασα τρία χρόνια ακούγοντας τα τραγούδια της, μαζεύοντας όσο υλικό μπορούσα, παρακαλώντας όλους αντί άλλα δώρα να μου χαρίζουν δίσκους της Αρλέτας. Κάπως έτσι έφτασα μέχρι τα 11–12 μου, όταν έγινε μια συναυλία της Αρλέτας στον Λυκαβηττό και έπεισα τη μαμά μου να με πάει. Ήταν τότε που πήγα και τη βρήκα στο καμαρίνι της. Μου έδωσε μάλιστα και ένα αυτόγραφο, που το κρατούσα ως φυλαχτό. Λίγους μήνες μετά, βρήκα σε ένα δημοσίευμα από το αρχείο μου ολόκληρο το ονοματεπώνυμό της. Έκανα, λοιπόν, μία κίνηση που ήλπιζα ότι θα έφερνε καρπούς. Άνοιξα τον μεγάλο, κίτρινο τηλεφωνικό κατάλογο του ΟΤΕ και έψαξα το τηλέφωνό της. Όντως υπήρχε, μαζί με τη διεύθυνση. Ένα μεσημέρι, λοιπόν, κατέβηκα μόνος μου στα Εξάρχεια και βρήκα την οδό και το σπίτι της. Λίγο πιο κάτω υπήρχε ένα ψιλικατζίδικο, από το οποίο την πήρα τηλέφωνο. Της είπα ποιος ήμουνα και με θυμήθηκε αμέσως. Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πού βρήκα το θάρρος –θράσος θα έλεγα– να το κάνω. Βγήκε στο μπαλκόνι, με χαιρέτησε και μου είπε να ανέβω.

ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ

Από τότε ξεκίνησε μια φιλία που κράτησε τριάντα χρόνια. Ήταν η «νονά» μου στο τραγούδι, αυτό ήταν όμως το λιγότερο, μιας και με την Αρλέτα μοιράστηκα τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μου». Τον ρωτάω εάν η σχέση τους ήταν μια σχέση μητέρας - γιου ή μια σχέση μεταξύ φίλων. «Η σχέση μητέρας - γιου εμπεριέχει πολλές φορές και μια κτητικότητα, η οποία δεν υπήρχε στη δική μας περίπτωση. Είχαμε όλη την ομορφιά της σχέσης μεταξύ μάνας και γιου, χωρίς όμως να υπάρχουν όλα εκείνα τα άσχημα που μπορεί να προκύψουν σε μια τέτοια σχέση. Υπήρχε ένα κανάλι που ανοίχτηκε ανάμεσά μας και λειτουργούσε σχεδόν μεταφυσικά. Φτάσαμε σε σημείο –ειδικά τον τελευταίο καιρό– να συνεννοούμαστε με τα μάτια».

Η Συνεχεια ΕΔΩ