Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 03, 2007

Christophe Boisvieux I

I

.





Bhu Gujaarat
Η είσοδος του ναού
Swaminarayan
Ινδία
φωτο: Cristophe Boisvieux
από το βιβλίο του "Ινδία"
Collection GEO Partance
2007



II

Πολύ το χάρηκα που σας άρεσε η φωτογραφία του προηγούμενου ποστ! Αν κατάφερα να σας ταξιδέψω λίγο να ξέρετε ότι η ευχαρίστηση είναι και δικιά μου. Σας προσκαλώ να συνεχίσουμε στο ίδιο μήκος κύματος, μέσα από την ματιά του Christophe Boisvieux και το βιβλίο του «Inde» - Ινδία. Έτσι σαν προετοιμασία για να τον γνωρίσουμε καλύτερα μέχρι και ‘γώ να ετοιμάσω το ποστ.

Οι φωτογραφίες του είναι όντως απίστευτες! Είναι για να διερωτάσαι πώς είναι δυνατόν να βρέθηκε άνθρωπος εκεί την μοναδική αυτή στιγμή, από την οπτική αυτή γωνία! Μια ακρίβεια εντελώς μεταφυσική και μια σύνθεση εικόνας μαγική.
Θα το δείτε κι εσείς. Έχω σκανάρει κάποιες φωτογραφίες και θα σας τις στέλνω σιγά σιγά…





Σήμερα μια ακόμη αέρινη στιγμή, την ώρα που η κοπέλα ρίχνει το πέπλο στο ποτάμι για να το πλύνει και όλα τα στοιχιά της Ινδίας ακολουθούν την κίνηση, γυρνάν το πανί σαν να ναι σώμα ανθρώπινο που συνομιλεί με την κυρά του, ενώ το πάνω μέρος της εικόνας κλείνει με την ισοζυγισμένη ανταύγεια των δέντρων πάνω στα νερά αγκαλιάζοντας, προστατεύοντας την σκηνή…
Για τα χρώματα δεν θα πω τίποτα. Όταν σας λέω για μεταφυσική ακρίβεια…



Τη φωτογραφία την αφιερώνω στη φίλη quartier libre για τα τόσα συγκλονιστικά που έζησε, είδε και έγραψε για το σαββατοκύριακο που πέρασε, σαν εθελόντρια στην Πελοπόννησο.

Για το κουράγιο της, την ευαισθησία και την ανθρωπιά της. Άντε και για το ταλέντο της αφού το γράψιμό της εμπεριέχει όλα τα δικά της χαρακτηριστικά.

Όμορφη νύχτα να 'χετε.
Έχει και αγώνα μπασκετ σε λίγο, άντε να ευχηθούμε να γελάσει λίγο το χειλάκι μας!!!
Καλή τύχη Ελλάδα!
Σε όλα...


12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχηηηηη η φωτογραφία και η επιλογή σου, όπως κι η προηγούμενη!
Και τα τραγούδια στο πλάι πολυαγαπημένα τα περισσότερα! Χαίρομαι που τόλμησα επιτέλους να σου σχολιάσω(Πήρα θάρρος απ΄την e.e. μας!!)

νατασσΆκι είπε...

Καλησπέρα Κλέλια μου,
πανέμορφη κι αυτή... :)

Ευτυχώς, στο μπάσκετ καλά πάμε....


Καλημέρα - πια ! :)))

quartier libre είπε...

την φιλία κι αγάπη μου :)

habilis είπε...

Aπιστευτη φωτογραφια . Το πεπλο ειναι σε απιθανη φαση!!!

o είπε...

αυτή είναι τέχνη.
μαγεία..

συνέλλαβε τη στιγμή.


την κοιτάω τόση ώρα..

πολύ ευχαριστούμε.


Καλό μήνα που δεν είπαμε σε "συγχρονισμένο" σχόλιο
:)))

Cle Petridou είπε...

@Ρενάτα: Καλώς ήλθες και όποτε γουστάρεις να κάνεις τη βόλτα σου. Αυτό το «τόλμησα επιτέλους να σχολιάσω», όμως με τρόμαξε λίγο. Εδώ όλοι μια παρέα είμαστε και τα σχόλια είναι της καρδιάς, ακόμη κι ένα χαμόγελο είναι αρκετό. Δίνει κουράγιο.
Σ ευχαριστώ και φιλάκια στην e.e. μας!

@Νατασσάκι γλυκό: καλημέρα… νυχτολούλουδο!

@quartier, κι από μένα όλη.

@O, habilis: Το πέπλο! ερωτικό, συντροφικό!

@e.e. Καλό μήνα καλή μου σε όποιο σχόλιο κι αν σε βρίσκω! Σημασία έχει να… «συλλαμβάνεις την στιγμή» κι όποτε κι αν θες σχολίασέ την.

Μαριλένα είπε...

Υπέροχη φωτογραφία.

Κλέλια μου σου έχω δώρο.
Μόλις τώρα το σκέφτηκα, γι' αυτό και δεν το έχω ηδη φέρει.

Εγώ καταλαβαίνω το Ρενατάκι, γιατί θυμάμαι πως κι εγώ αρχικά, σου ειχα πρωτογράψει διστακτικά. Θυμάμαι πως σου είχα ζητήσει τους στιχους του "ο χρόνος περνά"

Αχ βρε Κλέλια μου, το μπλογκ σου ειναι ένα μέρος όπου μπορούμε να "ησυχάζουμε" που λεει κι ο χρόνης.

Πολλά πολλά φιλιά και θα επανέλθω. :))))

Μαριλένα είπε...

Λοιπόν, υπάρχει μια ταινία του 1961, τα Χαμένα Ονειρα.

Είναι από τις ελάχιστες δραματικές που έχει γραψει και σκηνοθετήσει ο Αλέκος Σακελλάριος και τη μουσική της την έχει συνθέσει ο Μάνος Χατζιδάκις.

Ενα απο τα κομμάτια της ταινίας, ειναι το "Το βαλς των χαμένων ονείρων" και κυκλοφορεί βεβαίως, αλλά όχι στην αυθεντική εκτέλεση.

Υπάρχει μόνο σε μια συγκεκριμένη, η αυθεντική που σου στέλνω, ειναι αυτή της ταινιας και μου΄πήρε παααρα πολύ χρόνο για να τη βρω.

Ενα απο τα διαμάντια του Μάνου (για μένα τουλάχιστον).

:)

http://rapidshare.com/files/53321820/Vals.mp3.html

Cle Petridou είπε...

@Mαριλένα¨είσαι ένα διαμάντι!
Να ολοκληρώσω την Ινδία και επανέρχομαι...

Cle Petridou είπε...

@Και Μαριλενάκι, το να νιώθεις όμορφα εδώ κι εσύ κι όλοι οι φίλοι, είναι το ζητούμενο και χαίρομαι πολυ που μου το λες!
Την αγάπη μου στον Χρόνη και να περνά όποτε θέλει να ησυχάζει... ανοικτοί είμαστε όλο το 24ωρο!

o είπε...

το μπλογκ των θησαυρών!!!


@κι' άλλο δώρο από την Μαριλένα
α ν ε κ τ ί μ η τ ο.

ευχαριστούμε και οι υπόλοιποι θαμώνες :)

Cle Petridou είπε...

@e.e: Βλέπεις κι εγώ έμαθα πια και κατεβαίνω να τα συναρτήσω τα σχόλια σου και είναι μεγάλη η χαρά μου γιατί έχουν μια γλυκιά αίσθηση γνώσης και επίγνωσης που… μου ανεβάζει τον πήχη. Χαίρομαι ιδιαίτερα που αυτό το Blog έχει κάποιους που μοιράζονται μαζί μου πράγματα που αγαπώ.

Καλά να είσαι πάντα και να περνάς.