Δευτέρα, Ιουλίου 02, 2007

ΤΙΣ ΑΔΕΙΕΣ ΝΥΧΤΕΣ - Αρλέτα



Τις άδειες νύχτες

Τις άδειες νύχτες
που όλοι μιλούσαν για τη βροχή
για μας η ελπίδα
και η αγάπη είχαν χαθεί

Λες κι η καρδιά
απ τον ατέλειωτο τον ουρανό
κράτησε μόνο
τη συννεφιά κι ένα καημό

Τις άδειες νύχτες
όλοι γελούσαν με τα παιδιά
στα κρύα μας χέρια
δεν είχε λύπη μήτε χαρά

κι εγώ τις ώρες
που έχουν χαθεί ψάχνω να βρω
σε μία κάμαρη
με το ταβάνι για ουρανό

Τις άδειες νύχτες
βλέπαμε στ’ όνειρο μια ακρογιαλιά
τον ήλιο ελεύθερο
τα μάτια όμορφα και λαμπερά

Τώρα τον ήλιο μας
όλα τα σύννεφα τον κυνηγούν
τώρα τα μάτια μας
βλέπουν τη θάλασσα και δε μιλούν

Τις άδειες νύχτες
που ονειρευόμαστε μια ακρογιαλιά
τον ήλιο ελεύθερο
τα μάτια όμορφα και λαμπερά


μουσική: Γιώργου Κοντογιώργου
Στίχοι: Γ. Στεφάνου
Σκίτσο της Αρλέτας από το βιβλίο της "
Από που πάανε για την Άνοιξη












8 σχόλια:

βασίλης είπε...

Ένα φανταστικό τραγούδι, σε ένα blog που χαίρομαι να συμμετέχω. Καλως σε βρήκα. Για την Αρλέττα, ότι θες. Και "τις άδειες νύχτες που ονειρευόμαστε" και τις γεμάτες. Ένα ταξίδι είναι τα τραγούδια της. Χάθηκε η ίδια, γιατί;

Μαριλένα είπε...

Καλημέρα. Είσαι καλύτερα; Απ' όλες τις πλευρές εννοώ. :)

quartier libre είπε...

ΠΡΕΠΕΙ ΘΕΣΜΙΚΑ,

-Τοπική Αυτοδιοίκηση, ΜΚΟ, Τέχνη, Πολιτισμός, Πολιτικοί φορείς, Νομαρχίες, Περιβαλλοντικές οργανώσεις, Συνδικαλιστικά Σωματεία-

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΕΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.

ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΛΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ.

ΑΝ ΘΕΛEΙΣ, ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΟ !

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

υπάρχει χειρότερο συναίσθημα από την απουσία αγάπης και ελίδας, μαζί;

αμμος είπε...

Αχ βρε Κλέλια, παρ' τον ένα βαρ' τον άλλο έχουμε γίνει και οι δυο από πλευράς διάθεσης των μπλογκ μας, λίγο οι φωτιές, λίγο τα ατυχήματα και τα προσωπικά μας, ήρθε κι έδεσε. Το τραγούδι είναι πολύ όμορφο πάντως.

Άντε καλή βδομάδα, καλό μήνα και σιγά σιγά να στρώνουμε και τη διάθεση.

Cle Petridou είπε...

@Βασίλης: Καλώς ήλθες Βασίλη. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε το Blog μου.
Σιγά σιγά μάζεψα πολύτιμο υλικό και άεχισαν να αρχειοθετούνται με τάξη και το χαίρομαι.
Πού είναι; Πού είναι;
Όλοι την ζητούμε αλλά η Αρλέτα βγαίνει όταν το θέλει.
Ελπίζω να εισακουστεί η ευχή μας. Μας λείπει.
Τελευταία έκανε κάποιες πού πετυχημένες βραδιές στο Συρμό. Οι τυχεροί Αθηναίοι την απόλαυσαν έμαθα με τα παραμυθάκια που τους διηγήθηκε και τους τραγούδησε!

@Μαριλένα: Καλά είμαι. Μια πικρή γεύση μου χει μείνει απ τον καπνό…

@ quartier libre: Σου άφησα μήνυμα για τις κινητοποιήσεις που βρήκα σε άλλα blogs.
Καλό κουράγιο. Κρίμα που δεν μπορώ να είμαι εκεί.

@Σε Σπύρο: Ακριβώς αυτό μου έλειψε το καμένο αυτό Σαββατοκύριακο. Αγάπη κι ελπίδα. Έκλαψα και για την Πάρνηθα και για το Τρόοδος εδώ πέρα, το πανέμορφο βουνό με τα ψηλόλιγνα πεύκα που κάηκαν κι αυτά. 10 τετραγωνικά χλμ., για την Κύπρο είναι πολλά…

@Aμμόχωστε, καλέ μου, σ ευχαριστώ για τις πληροφορίες και την ελπίδα που βρήκα στο ποστ σου. Το αντιγράφω και το ανεβάζω αμέσως.

A.F.Marx είπε...

Τώρα τον ήλιο μας
μαύροι καπνοί τον κυνηγούν,
τώρα τα μάτια μας
βλέπουν τα δάση μας και όλο πενθούν.

Cle Petridou είπε...

Έτσι δυστυχώς Μαρξουλίνο μου.
δυστυχώς.