SMS

Σου έστειλα δύο απανωτά μηνύματα SMS απ’ αυτά τα ανεξέλεγκτα, που ότι γράψεις είναι λάθος. Απ’ αυτά που στέλνεις από παρόρμηση και δεν μπορείς να τα αποσύρεις γιατί στην οθόνη σου λέει κατηγορηματικά ότι «ΕΦΥΓΕ» Και ήρθε σε σένα. Εν τάξει, ήταν τολμηρό, αλά δεν περίμενα να σε πειράξει τόσο. Δεν θέλω να απολογηθώ γιατί, ότι έγραψα ήταν ακριβώς αυτό που ένιωθα, που ήταν όμως πολύ για σένα, και που στο βάθος ήλπιζα πως θα σου αρέσει, θα σε ανεβάσει… Έκανες μέρες χωρίς να μου απαντήσεις. Μου το κρατούσες Μανιάτικο. Άρχισα να αναρωτιέμαι αν τα πήρες και δεν άντεξα. Σου ξανάστειλα ένα άλλο μήνυμα, ανάλαφρο του στυλ «χαθήκαμε» Μου απάντησες μονολεκτικά μ’ ένα ξερό «ναι». Ουπς νάτο, σε πείραξε τελικά. Το παραδέχτηκες αλλά δεν ήθελες να δώσεις έκταση. Το σεβάστηκα. Σου έστειλα πίσω ένα «να προσέχεις» και τα δίπλωσα. Και με δίπλωσε στα δύο. Έμεινα να κοιτάζω στο κενό. Ακόμα και τα «σ’ αγαπώ» μου σε πειράζουν Οκ, απολογούμαι. Ποτέ ξανά! Στο κάτω - κάτω της γραφής «εσύ τι φταις»? Ας ξεχαστώ μ' ένα τραγούδι της Αρλέτας. Τι θάλεγες για το "Τραγούδι της Δραχμής" από το "Καπέλο με τραγούδια"; Το αγαπημένο μου!