Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 25, 2006

Αρλέτα - ΕΜΠΟΡΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ - ο δίσκος

.




















«Έμπορος Ονείρων» Αυτός κι αν είναι αγαπημένος δίσκος!
Μια Αρλέτα ώριμη, τρυφερή και αποφασιστική. Η ποιητική μιας τραγουδοποιού που γράφει τραγούδια γιατί έχει κάτι να πει, κάτι να μοιραστεί μαζί μας, κάτι να μας αποκαλύψει από εκείνη. Μια διαδικασία επίπονη μαγική, λυτρωτική. Κι εμείς μάρτυρες της πορείας της 40 χρόνια τώρα, την ακολουθούμε πιστά, ευλαβικά, ωριμάζοντας μαζί της. Μας έδωσε τόσα πολλά χωρίς να το ξέρει.

Μας καθόρισε την ποιότητα της ψυχής μας και μας γιάτρευε όταν παραδέρναμε αναζητώντας το όνειρο,τη δική μας αλήθεια.

Εμπορος Ονείρων

1. Μα δεν ήσουνα εσύ
2. Έμπορος ονείρων
3. Μάγισσες με ομπρέλες 4. Είμαι καλός είμαι κακός
5. Και ξαναφίλα με
6. Λίμνη για να κολυμπάς 7. Ελασσόνα
8. Νύχτα-χαρτορίχτρα
9. Λεωφορείο το 2
10. Επίλογος-Τσιφτετέλι ξιδάτο
11. Το δηλητήριο στα μήλα

Συμμετέχουν: Ελένη Τσαλιγοπούλου και Μανώλης Λιδάκης 
ΜΟYΣΙΚΗ: ΑΡΛΕΤΑ ΣΤΙΧΟΙ: ΑΡΛΕΤΑ 



ΕΜΠΟΡΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ
(στ. μουσ. Αρλέτα)





Είμαι Έμπορος Ονείρων
μαγικών χαμένων μύρων
πέρασα
Αεράκι στο κορμί σου
παραμύθι στο κορμί σου
φύσηξα
Στο σεντόνι σου λεβάντα 
 χίλια χρώματα γιρλάντα
άφησα

στην πηγή του μύθου πάω
Τη σιωπή σου μεταφράζω
Το τραγούδι σου ανεβάζω 
 Σαν κοράλλι απ’ τους βυθούς
Με το γέλιο σου ανθίζω
Με το δάκρυ σου ποτίζω
Κήπους μυστικούς 

Είμαι Έμπορος Ονείρων
μαγικών χαμένων μύρων
πέρασα
Αεράκι στο κορμί σου 
 παραμύθι στη ψυχή σου
φύσηξα 

Κι’ όπου και να ταξιδεύω
Τα μαλλιά σου θα χαϊδεύω
απαλά
Μες τον ύπνο σου θα μπαίνω
Την αγάπη σου να κλέβω
στα κρυφά 

Είμαι Έμπορος Ονείρων
μαγικών χαμένων μύρων
πέρασα
Μυστικά που δε θυμάσαι
Τα σκοτάδια που φοβάσαι
ρώτησα



Μα δεν ήσουνα εσύ 
(στ. μουσ. Αρλέτα)





Τι έβαψε ο χρόνος που έπαψε
Ποιον καημό, ποιο θυμό
Και τίποτα, λόγια ανείπωτα
Μέτρησα, έσβησα

Ξάπλωνε στη θέση σου
Έπινε ίδιο κρασί
Να ‘ξερες πόσο σου ‘μοιαζε
Μα δε ήσουνα εσύ 

Τι έβαψε ο χρόνος που έπαψε
Ποια σιωπή, ποια βροχή
Και πόνεσα να δω δεν μπόρεσα 
Γέρασα, έχασα 

Ξάπλωνε στη θέση σου
Έπινε ίδιο κρασί
Να ‘ξερες πόσο σου ‘μοιαζε 
Μα δε ήσουνα εσύ




Εμαι καλός ειμαι κακός
(στ. μουσ. Αρλέτα)

  

Δεν χωράει το κορμί μου σ’ έναν έρωτα
Σ’ ένα τόπο δεν χωράει η ψυχή μου
Είναι η τύχη, είναι ράτσα,
είναι η μοίρα μου
Στο ταξίδι να σκορπάω τη ζωή μου 

Στη βροχή και στον αέρα
ψάξε να με βρεις
Είμαι γιος της νύχτας της φωτιάς εγγόνι
Είναι η μάνα μου βαθιά κι αγιάτρευτη πληγή
Κι ο πατέρας μου το πάθος που σκοτώνει

Είμαι καλός είμαι κακός
Είμαι σκοτάδι είμαι φως
Είμαι χορός ερωτικός
Κι όταν σ αγγίζω
γίνομαι άγριος ποταμός

Στίχοι, Μουσική: Αρλέτα "Έμπορος Ονείρων" Τραγουδούν η Αρλέτα και Μανώλης Λιδάκης






Λίμνη για να κολυμπάς
 (στ. μουσ. Αρλέτα)


\Ήταν άνοιξη θυμάμαι
Που σε γνώρισα
Πήρα χρώματα χαμένα
Σε ζωγράφισα 

Ασημένιο απ’ το φεγκάρι
Μπλε της θάλασσας
Πράσινο της παραζάλης μου
Της μοναξιάς 

Μπερδεμένο κουβαράκι
 Σε ξεμπέρδεψα
Κι έγινε η κλωστή ποτάμι
Και ταξίδεψα

Ως εκεί που δε θυμάσαι
Δε φαντάζεσαι
Ως την άκρη της αβύσσου
που βυθίζεσαι 

Έριξα χρυσό δικτάκι
και σε ψάρεψα
Σε μια λίμνη φιλντισένια
σε ξανάριξα 

Τίποτα δε σου ζητά
και δε μου χρωστάς
Μόνο να ‘μαι εγώ η λίμνη γ
ια να κολυμπάς



Μάγισσες μ' ομπρέλες
(στ. μουσ. Αρλέτα)



Όλα μου άρεσαν κοντά σου τελικά
το σπίτι σου ήταν ζάχαρη και καραμέλες τ
ην πόρτα μου κλεισες μια νύχτα με βροχή
και με προσπέρασαν
οι μάγισσες μ' ομπρέλες 

Τέλειωσε κι αυτό το παραμύθι
τέλειωσε στο σιντριβάνι κλαίω
Βρήκα ένα βάτραχο
τον φίλησα στο στόμα
μα τη μορφή σου
δεν έχει πάρει ακόμα 

Όλα μου άρεσαν κοντά σου τελικά
το δηλητήριο στα μήλα κι οι κορδέλες
μια νύχτα με βροχή
και με προσπέρασαν
οι μάγισσες μ' ομπρέλες

Τέλειωσε κι αυτό το παραμύθι
τέλειωσε στο σιντριβάνι κλαίω
Βρήκα ένα βάτραχο
τον φίλησα στο στόμα
μα τη μορφή σου
δεν έχει πάρει ακόμα

Στίχοι:Σάννη Μπαλτζή Μουσική: Αρλέτα




Νύχτα-χαρτορίχτρα

Στίχοι-Μουσική: Αρλέτα
Ερμηνεία: Αρλέτα (συμμετέχει η Ελένη Τσαλιγοπούλου)
Από το δίσκο: "Έμπορος Ονείρων", 1995





Μεθυσμένη πέφτει η νύχτα
η χαρτορίχτρα
Με το σκούρο μπλε μαντήλι
τα βαριά βαμμένα χείλη
και το βάσανο

Kρεμασμένο από το αυτί της σκουλαρίκι
Στην ποδιά της ένα λάγνο πιτσιρίκι
Να κερνάει τους χορτασμένους
σκέτη φρίκη

Μεθυσμένη πέφτει η νύχτα
η χαρτορίχτρα
Στο λαιμό της αλυσίδα
οι απόκληροι
στη βαθιά της τσέπη μέσα
οι αδάκρυτοι

κι όλα τα στοιχειά της κάνουν
τσαλιμάκια
και χορεύουν στο ποτήρι της
και το πιο όμορφο απ’ όλα
πέφτει στη φωτιά και λειώνει
για χατίρι της 

Μεθυσμένη πέφτει η νύχτα
η χαρτορίχτρα
Με τα νύχια τα βαμμένα
Με χαρτιά σημαδεμένα
Και το βάσανο

Kι όλα τα στοιχειά
της κάνουν τσαλιμάκια
και χορεύουν στο ποτήρι της
και το πιο όμορφο απ’ όλα
πέφτει στη φωτιά και λειώνει
για χατίρι της

Μεθυσμένη πέφτει η νύχτα η χαρτορίχτρα
Και το βάσανο



Ελασσόνα
(στ. μουσική Αρλέτα)




Ελασσόνα

(στ. μουσική Αρλέτα)


Δώδεκα κορίτσια μόνα
 Κάπου εκεί στην Ελασσόνα
Δώσαν όρκο στη ψυχή τους
Να γλεντήσουν τη ζωή τους
Να την πιούνε να χορτάσουν
Και ποτέ να μην γεράσουν

 Δώδεκα μικροί φαντάροι
Όμορφοι τρελοί κουρσάροι
Δώσαν όρκο στο σπαθί
Να γλεντήσουν τη ζωή τους
Να την πιούνε να χορτάσουν
Και ποτέ να μην γεράσουν

 Στους Δελφούς συναντηθήκαν
Στη σπηλιά του δράκου μπήκαν
Κι η κυρία Περσεφόνη
Τους επότισε αφιόνι
Στήσαν γλέντι στην αυλή της
Και της κλέψαν το σκυλί της
Φέρανε τα πάνω-κάτω
Άιντε εβίβα κι άσπρο πάτο

 Δώδεκα κορίτσια μόνα
Δώδεκα μικροί φαντάροι
Ίσως απ’ την Ελασσόνα
Ίσως από το φεγγάρι




2 σχόλια:

JimmyT είπε...

ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΤΟ 2
Στίχοι: Σάννυ Μπαλτζή
Μουσική: Αρλέτα

Ψυχρά με οδήγησε ο έρωτας
Κι η αγάπη μας διαδρομή
Είναι το ψέμα άρωμα
Σκεπάζει την καταστροφή

Είναι το ψέμα, είναι το ψέμα άρωμα

Τώρα περιμένω στη στάση για το 2
Το πιο μοναχικό λεωφορείο
Και στην γαλαρία ταξίδια μ’ ένα βλέμμα
Η αφετηρία, η βροχή και το τέρμα

Με θες μου είπες και τ’ αρνήθηκα
Πριν το πιστέψω στη στροφή
Είναι το ψέμα άρωμα
Να σώσεις λίγη ηδονή

Είναι το ψέμα, είναι το ψέμα άρωμα...

ασωτος γιος είπε...

υπεροχη αρλετα την παρακολουθω τωρα στη ΝΕτ
και μ εχει συνεπαρει