Άσε τα κρυφά κρυμμένα
1. Αχ μπέμπα
2. Κρύβεσαι
3. Άσε τα κρυφά κρυμμένα
4. Σαλώμη
5. Ασπρόμαυρα τραγούδια
6. Γαλάτσι
7. Νησί μέσα στην πόλη
8. Μπαρ «Το ναυάγιο»
9. Εγώ κι εσύ
10. Μια εκδρομή
11. Γαλάτσι-Νεάπολη
ΜΟΥΣΙΚΗ: ΑΡΛΕΤΑ
ΣΤΙΧΟΙ: ΑΡΛΕΤΑ
Συμμετέχει ο Πάνος Κατσιμίχας στην «Εκδρομή»
Και ο Λάκης Παπαδόπυλος στι ‘Εγώ κι εσύ‘
Ασε τα κρυφά κρυμμένα
Στιχοι/μουσικη: Αρλετα
Άσε τα κρυφά κρυμμένα
δεν πειράζει
Δε με νοιάζει πια για σένα
δε με νοιάζει
Ποιος δεν έχει ιστορίες
περασμένες αμαρτίες
Στη ζωή του
Μυστικά καλά κρυμμένα
ψέματα σημαδεμένα
Στη ψυχή του
Άσε τα κρυφά κρυμμένα
Δε με νοιάζει πια για σένα
Ποιος δεν έχει ιστορίες
περασμένες αμαρτίες
Στη ζωή του
Άσε τα κρυφά κρμμένα
ΝΗΣΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
Στιχοι/μουσικη: Αρλετα
Κοιμάμαι αγκαλιά μαζί με τ’ όνειρό μου
κι η μέρα μου γελάει και με χαϊδεύει η νύχτα
κι ο έρωτας μου λέει παραμύθια
Γιατί είμαι ένα νησί μέσα στην πόλη
Παίζω με τη ζωή στα δίχτυα της αράχνης
Γελάω με τον καιρό πίνω νερό της πάχνης
Κι εσένα π’ αγαπάω πάντα θα σε παιδεύω
Σαν ψάρι θα γλιστράω θα δραπετεύω
Γιατί είμαι ένα νησί μέσα στην πόλη
Κανείς δε με γνωρίζει κι ας με ξέρουν όλοι
Παίζω με τη ζωή παίζει κι αυτή με μένα
Κρατάω μυστικά στον άνεμο κρυμμένα
Κι η άγρια μοναξιά άνοιξε σαν λουλούδι
Και τα’ άρωμα της το ‘κανα τραγούδι
Γιατί είμαι ένα νησί μέσα στην πόλη
Κανείς δε με γνωρίζει κι ας με ξέρουν όλοι
"Νησί μέσα στην πόλη" από το δίσκο "Άσε τα κρυφά κρυμμένα", ένα τραγόύδι αυτοβιογραφικό μοναχικό μα και υπέροχο. Ο "εσωτερικός εθνικός ύμνος" της Αρλέτας, όπως η ίδια το χαρακτήρισε, σε αντιπαράθεση στους "επίσημους εθνικούς ύμνους" που το κοινό τμε αγάπη ης απέδωσε κατά καιρούς όπως το "μια φορά θυμάμαι" "το πέτρινο χαμόγελο", τη "Σερενάτα", "Μπαρ το ναυάγιο"...
Κρύβεσαι
Στιχοι/μουσικη: Αρλετα
Είσαι ταξίδι που περνά
από παράξενα τοπία
που αλλάζουνε σε μια στιγμή
από εφιάλτη σε μαγεία
… κρύβεσαι
Μέσα στη νύχτα σου γλιστράς
χέρι σε γάντι βελουδένιο
πίσω απ’ τη μάσκα σου κοιτάς
είδωλο σε νερό ασημένιο
… κρύβεσαι
Πίσω από αγγίγματα απαλά
νύχια από πάγο και χρυσάφι
πίσω από σκοτεινά φιλιά
γεύση από μέντα κι από θειάφι
κρύβεσαι μωρό μου, κρύβεσαι
… κρύβεσαι
Μα σε προδίδει το σημάδι
αυτό που λάμπει στο σκοτάδι
σκόρπια διαμάντια στη ψυχή σου
ξυράφι στο γυμνό κορμί σου
ΣΑΛΩΜΗ
Στίχοι: Σάννυ Μπαλτζή
Μουσική: Αρλέτα
Μάνα της η Ηρωδιάδα
Πόρνη και των σαράντα
Η Σαλώμη της σιωπής
Στο παλάτι της βροχής
Μες στα μακριά μαλλιά της
Είχε κρύψει τα όνειρά της
Τα χρυσά της μάτια κλείνει
Και απ' τον αμφορέα πίνει
Ούτε νιώθει μες στη ζάλη
Αν τον έλεγαν Ιωάννη
Τα εφτά της πέπλα αφήνει
Και δεκάρα πια δε δίνει
Μία μάγισσα αρτίστα
Της το είχε πει στα ίσα
Στου παππού της στις εικόνες
Ήτανε πριν από αιώνες
Όμως είναι η Σαλώμη
Ξέρει δεν υπάρχουν νόμοι
Και χορεύει μες στο τσίρκο
Σε έναν αναμμένο κρίκο
Ούτε νιώθει μες στη ζάλη
Αν τον έλεγαν Ιωάννη
Τα εφτά της πέπλα αφήνει
Και δεκάρα πια δε δίνει
Και την είδα κάποιο βράδυ
Μες στις φλόγες να ανάβει
Η Σαλώμη της σιωπής
Στο παλάτι της βροχής
Μπαρ το Ναυάγιο
Στιχοι/μουσικη: Αρλετα
Προχτές αργά στο μπαρ «το ναυάγιο»
Βρέθηκα να τα πίνω μ’ έναν άγιο
Καθότανε στο διπλανό σκαμπό
Και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό
Του είπα παππούλη τι ζητάς εδώ
Δεν είναι μέρος για έναν άγιο αυτό
Μου είπε τέκνον κάνεις μέγα λάθος
Εδώ είν’ ο φόβος των ανθρώπων και το πάθος
Κοίταξε γύρω του στεγνούς και μεθυσμένους
Και μου ‘πε εγώ τους αγαπάω τους κολασμένους
Αν θες ν’ αγιάσεις πρέπει ν’ αμαρτήσεις
Ε, κι αν προλάβεις ας μετανοήσεις
Προχτές αργά στο μπαρ «το ναυάγιο»
Βρέθηκα να τα πίνω μ’ έναν άγιο
Καθότανε στο διπλανό σκαμπό
Και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό
Καθότανε στο διπλανό σκαμπό
Στο τέλος πλήρωσε και τον λογαριασμό
Η εκδρομή
Στίχοι, Μουσική: Αρλέτα
Δεν θέλω εγώ από σένα
Παραμυθάκια να μου πεις
Λόγια μεγάλα και ψέματα
Δεν θέλω εγώ από σένα
Παραμυθάκια να μου πεις
Πράματα της νύχτας και μπερδέματα
Εγώ από σένα θέλω μόνο μια εκδρομή
Μια αναπνοή στο φως μια διαδρομή
Εγώ από σένα θέλω μόνο τ’ όνειρο
Σημερινό κι άσε τ’ αύριο γι’ αύριο
Δεν θέλω εγώ από σένα
Τίποτα να ‘ναι πιο βαρύ
Απ’ το φτεράκι μιας μέλισσα
Δεν θέλω εγώ από σένα
Τίποτα να ‘ναι πιο βαρύ
Απ’ τον αφρό της άγριας θάλασσας
Εγώ από σένα θέλω μόνο μια εκδρομή
Μια αναπνοή, στο φως μια διαδρομή
Εγώ από σένα θέλω μόνο τ’ όνειρο
Σημερινό κι άσε τ’ αύριο γι’ αύριο
Αχ! Μπέμπα
Στίχοι, Μουσική: Αρλέτα
Χόρευε πάντα μοναχή
Κορμί λεπτό σαν το σπαθί
Μαύρη η ματιά της
Μαύρα μαλλιάΜαύρα φτερά
Μαύρη στα χείλη της φωτιά
Μαύρη η καρδιά της
Κι όταν σιγά σιγά ο ρυθμός
Γινόταν άγριος σκοτεινός
Χαμογελούσε
Κι’ ο μπάρμαν μέσα στα πιοτά
Μ' ένα άδειο σέικερ στην καρδιά
Παραμιλούσε
Μπέμπα
Αχ αγκοστούρα μου πικρή
Γιατί χορεύεις μοναχή
Κάνε παιχνίδι Μπέμπα
Κάνε παιχνίδι Μπέμπα
Χόρευε πάντα μοναχή
Αλλοπαρμένη, σκοτεινή
Μαύρη η σιωπή της
Μαύρο κρασί Μαύρη αστραπή
Μαύρη η σελήνη παγερή
Μαύρη η ψυχή της
Κι όταν σιγά σιγά ο ρυθμός
Γινόταν άγριος σκοτεινός
Χαμογελούσε
Κι’ ο μπάρμαν μέσα στα πιοτά
Μ' ένα άδειο σέικερ στην καρδιά
Παραμιλούσε
Μπέμπα
Αχ αγκοστούρα μου πικρή
Γιατί χορεύεις μοναχή
Κάνε παιχνίδι Μπέμπα
Κάνε παιχνίδι Μπέμπα
Αγκοστούρα μου πικρή
μπακάρντι κόλα Grand Marnier
Μαύρο ρούμι και κρασί
αχ βελουδένια και πικρή
Στίχοι, Μουσική: Αρλέτα
Γαλάτσι
στ. Σωτηρία Μπαβέλου
Μουσ. Αρλέτα
Ένα βράδυ στο Γαλάτσι
μια γυναίκα από μετάξι
Μου ‘χε τάξει κάποια νύχτα
Να μου πει μια καληνύχτα
Μια καληνύχτα που την λένε
Τα μικρά παιδιά και κλαίνε
Όταν μένουν στο σκοτάδι
μόνα τους
μόνα τους και δίχως χάδι
Ένα βράδυ στο Γαλάτσι
μια γυναίκα από μετάξι
Γκρίζο χρώμα μες τη νύχτα
Παραμύθι που δεν είπα
Σαν παραμύθι που το λένε
Τα μικρά παιδιά και κλαίνε
Όταν μένουν στο σκοτάδι
μόνα τους
μόνα τους και δίχως χάδι
Ασπρόμαυρα τραγούδια
Στίχοι, Μουσική: Αρλέτα
Ψυχές και σπίτια ακόμα
μ’ ανοικτές πληγές
Κι έμενε ο κοσμάκης
σε κλειστές αυλές
Τα βράδια σινεμά,
δυο έργα τρεις δραχμές
Και τα τραγούδια παίζανε
ρομβίες και γραμμόφωνα
Ασπρόμαυρα τραγούδια
που ματώνανε
Ασπρόμαυρες ταινίες
που λυτρώνανε
Κι είχανε τα μπαλκόνια
θέα στο σινεμά
Τσούρμο η γαλαρία
στο ακατάλληλο
Όνειρα σ’ άσπρο μαύρο τ
ρεις δραχμές τα δυο
Τραγούδι ερωτευμένο
σε μια τσάντα κλεισμένο
Τέσσερεις το βαρύ
πέντε το απτάλικο
Σαν ασπρόμαυρη ταινία ζει και ξαναζεί
Το δικό σου το τραγούδι το ρεμπέτικο
Να γελάει και να κλαίει σαν μικρό παιδί
Μια ασπρόμαυρη αλήθεια σ’ ένα κόσμο ψεύτικο
Εγώ κι εσύ
Στ. μουσ. Αρλέτα
τραγ. Αρλέτα, Λάκης Παπαδόπουλος
Δεν έκανα παρέα αυτούς που πρέπειΚι αγάπησα ανθρώπους
που δεν γνώριζε κανείς
Στην ίδια γειτονιά τριάντα χρόνια
Στο κέντρο μιας Αθήνας τραγικής
Και μαγικής
Οι φίλοι σου γελάν με το ρυθμό σου
Σου λεν πως είν’ αργός,
πολύ αργός
Πως έτσι σπαταλάς τον καιρό σου
Μα πάντα έτσι ήσουν
Ευτυχώς
Δυστυχώς
Εγώ κι εσύ, εγώ κι εσύ
Θα ‘μαστε πάντα οι καλύτεροι εχθροί
Εγώ θα ‘μαι του μύθου η χελώνα
Κι εσύ μωρό μου θα ‘σαι ο λαγός
Ο λαγός
Τρέχα εσύ κι εγώ σε καμαρώνω
Κι όταν φτάσεις στο τέρμα
θα ‘μια εκεί
Να πίνω τα ρυζάκια μου στον ήλιο
Κράτα ψηλά, μπορεί και να ‘μαι και ταπί
ταπί
Εγώ κι εσύ, εγώ κι εσύ
Θα ‘μαστε πάντα οι καλύτεροι εχθροί
Εγώ κι εσύ
Εγώ θα ‘μια του μύθου η χελώνα
Κι εσύ μωρό μου θα ‘σαι ο λαγός
Ο λαγός
Εγώ κι εσύ, εγώ κι εσύ
Θα ‘μαστε πάντα οι καλύτεροι εχθροί
Εγώ κι εσύ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου