Παρασκευή, Ιουλίου 11, 2014

Δυο καλοκαιρινά τραγουδια


Δυο τραγούδια για το "αμέριμνο" καλοκαίρι. Το ένα νοσταλγικό, σαν την άμμο που κυλά μέσα απ' τα δάκτυλά μας, το δεύτερο πικρό σαν την "απάτη", ακόμη κι αν αυτή ήταν μια οφθαλμαπάτη...
*
Το καλοκαίρι
στίχοι, μουσική: Αρλέτα
δίσκος: Ένα καπέλο με τραγούδια


 

Θυμάμαι ένα άσπρο μεσημέρι κάποιο ωραίο καλοκαίρι
Είχες τα μάτια που τα δέρνουν άνεμοι άγριου πελάγου
Δεν ήξερες από χαρά είχες δεχτεί την ερημιά
γλάροι κι άγρια περιστέρια αφροί σε κάποια ξέρα

Θυμάμαι ένα άσπρο μεσημέρι κάποιο ωραίο καλοκαίρι
είχες το σώμα κάποιας μοίρας τη γεύση της αρμύρας
ήξερες μόνο να ζητάς χωρίς να ξέρεις να πονάς
τζίτζικας που δεν τραγουδά χορός χωρίς χαρά

Θυμάμαι ένα άσπρο μεσημέρι κάποιο ωραίο καλοκαίρι
είχες σ’ του έρωτα τα χείλη σκληρό απαλό κοχύλι
η αγάπη σου της μιας στιγμής ταξίδι άγονης γραμμής
ένας νερένιος θησαυρός κομμένος χαρταετός

Θυμάμαι ένα άσπρο μεσημέρι κάποιο ωραίο καλοκαίρι
ζεστή η μέρα ξαπλωμένη στα κύματα αφημένη
Του εφήμερου η ομορφιά κουράστηκε απ την αντηλιά
κύλησες όνειρο της άμμου μέσα απ’ τα δάκτυλά μου




Δίσκος Ένα καπέλο με τραγούδια
κλικ για περισσότερα


Χίλια κομμάτια 
  Στίχοι: Αρλέτα 


Μουσική: Γεωργίου Βαγγέλης 



Βρέθηκα πάλι σε τοπία που είχα χάσει
σε χρόνια ανέμελα που τα` χα πια ξεχάσει
εκεί στη θάλασσα με τα ψιλά κοχύλια
ρακή, τραγούδια κατω απ` τ` άστρα και σταφύλια.

Βρέθηκα πάλι εκεί που μ` είχαν παρατήσει
σε βράχια άγρια που τα` τρωγε το κύμα
σχήματα εξαίσια βαμμένα από το αντήλιο
έπνιγε η θάλασσα τον κουρασμένο ήλιο.


Εκεί η αγάπη παραπάτησε κι εχάθη 

το καλοκαίρι εκείνο με τα τόσα λάθη 

το καλοκαίρι με τα καστανά σου μάτια 

που έκαναν την καρδιά μου χίλια δυο κομμάτια. 



Βρέθηκα πάλι, όνειρο ήτανε ή αλήθεια

βαθιά κρυμμένα στοιχιωμένα παραμύθια
εκεί που χόρευες σα μίσχος από φύκι
και στα μαλλιά σου μπερδεμένο ένα αρμυρίκι.

Εκεί που φύτρωναν φραγκοσυκιές και βάτα
και τα κοχύλια για στολίδια είχες και πιάτα
μέσα τους σάλευε η πρώτη μου αγάπη
η πιο γλυκιά, η πιο πικρή, πικρή απάτη.




Παρακολουθήστε, λέξη προς λέξη πως προφέρει και πως χρωματίζει το κάθε συναίσθημα, το κάθε κοχύλι, τον κουρασμένο ήλιο, το μπερδεμένο αρμυρίκι, η αγάπη και τέλος η απάτη...
 Λέξεις διαλεγμένες μία - μία που τρυπάνε σαnν στιλέτο, με τη συνοδεία ενός τελευταίου ταγκό απότομου, σκληρού, θανατερού σφραγισμένα όλα από την τέλεια ερμηνεία της Αρλέτας!


καλο Καλοκαίρι να 'χετε




 Και πάλι χαίρετε

(Κλικ στον δίσκο για περισσότερα)

2 σχόλια:

Μαριλένα είπε...

μόλις άκουσα τον "Τάκη" κι ο νους μου πήγε σε σένα :)ήρθα να σε δω.
και πως περνάει ο καιρός, ε;

καλό καλοκαίρι να 'χουμε
καλά να είσαι πάντα

και σε φιλώ :)

Cle Petridou είπε...

@Μαριλένα:Βρε σαν τα χιόνια! Και με τις ζέστες που έχει, είσαι σκέτη δροσιά!
Θέλω να πιστεύω πως είσαι καλά κι εσύ και οι κοράσες σου και φυσικά και ο καλός σου!
Χάρηκα πραγματικά και μου θύμισες εποχές που όλα ήταν στη θέση τους...

Πάντα καλά να μου είστε και θα περάσω από κει μια απ' αυτές τις μέρες, παρόλο που δεν "πολυβγαίνω"

φιλάκια