Αρλέτα-Αγαπάω Τη Βροχή

Αγαπάω τη βροχή

(στιχοι Αλεξανδρου Δημα  
μουσικη. Αρλέτα  
Από το άλμπουμ «Και πάλι χαιρεται».

Αγάπησα τον άνεμο, τ’ αδέσποτα σκυλιά 
Τους δρόμους που με περνούνε 
για να ξεχνώ την πίκρα 
Κι εκείνα εκεί τα όμορφα και σιωπηλά παιδιά 
Που βάφουνε τα χείλια τους 
Και χάνονται στη νύχτα 

Αγαπάω τη βροχή, αγαπάω τη βροχή 
Και τα τραγούδια που μιλάνε για αλήτες 

Αγάπησα τα μάτια σου που ήταν σαν κρασί 
Και τις ασπρόμαυρες σκιές 
που γέμιζαν οθόνες 
Κι εκείνες τις πολύπλοκες 
της μνήμης μυρωδιές 
Που αφήνουνε στο διάβα τους 
Οι γερασμένες πόρνες 

Αγαπάω τη βροχή, αγαπάω τη βροχή 
Και τα τραγούδια που μιλάνε για αλήτες 

Αγάπησα τα όνειρα Που τα ‘πνιξε η ζωή 
Αυτά που δεν πετάξανε 
και όνειρα θα μείνουν 
Κι εκείνους τους παράξενους 
του κόσμου ναυαγούς 
Που αρνήθηκαν πεισματικά 
Ενήλικες να γίνουν 

Αγαπάω τη βροχή,
 αγαπάω τη βροχή 
Και τα τραγούδια που μιλάνε για αλήτες

Ένα ποίημα μοναχικό, απ’ αυτά που με πέντε στίχους περιγράφουν μια ολόκληρη περιθωριακή ζωή, της απελπισίας, της αναζήτησης μιας φευγαλέας «ευτυχίας», μιας ερωτικής υπόσχεσης που δεν υπόσχεται τίποτε άλλο από την προσμονή του αδιέξοδού της.

Μνήμες ανάκατες με αρώματα με προσωπικά αδιέξοδα και μια βροχή που προστατεύει από τα αδιάκριτα μάτια των περαστικών, ο ποιητικος στιχος του Αλεξανδρου Δημα 
μελωποιημένος και τραγουδισμενος απο την Αρλετε μας χαρίζει ένα μοναδικό τραγούδι – ίσως από τα πιο τρυφερά κι απελπισμένα της «νυχτερινής κρυφής ζωής»

Τραγούδι βροχερό, νυχτερινό, , σε επανεκτέλεση από τον απίστευτο δίσκο «Και πάλι χαιρεται». Καθόλου τυχαίο που η Αρλέτα επέλεξε για τραγουδήσει ξανά με νέα ενορχήστρωση. Η πρώτη εκτέλεση βρίσκεται λίγο… στριμωγμένη στον δίσκο ¨Εκτός έδρας»