Έτσι λοιπόν, οι Βολιώτες θα έχετε κι εσείς μια δεύτερη ευκαιρία, όπως και η
Αρλέτα να συναντηθείτε στο Βόλο για να ζήσετε από πρώτο χέρι, μια συνάντηση που
διακόπηκε με τρόπο… άχαρο, ας το βάλω έτσι, γιατί δε θέλω να τα θυμάμαι.
Με άλλο ένα δίσκο στα μπαγκάζια που ηχογράφησε εν τω μεταξύ, η Αρλέτα έρχεται
στο Βόλο να σας τραγουδήσει «Και πάλι χαίρετε» με όλη τη σημασία που έχει για
το Βόλο, μα για την ίδια ο χαιρετισμός
αυτός, έτσι «σαν ξόρκι στους καιρούς μου ‘μειναν πίσω»… κλέβω αυτό τον στίχο από «το τραγούδι της δραχμής»,
ένα από τα αγαπημένα μου ever! Mε στίχο -ποίηση καλύτερα- της ίδιας,
όπως και η μουσική, με εξαίσια γυρίσματα, άλλοτε νοσταλγικά, άλλοτε κοφτά,
αντάξια μιας αγάπης που φοβάται τον εαυτό της και μένει να κοιτά στο κενό μιας θύμησης, ένα μεθυσμένο ναύτη και μια ανοιξιάτικη ψιλή βροχή… εξαίσιο! Νομίζω πως ναι τελικά, ΑΥΤΟ είναι το… «καλυτερότερο» μου τραγούδι της. Και κο΄τα να δεις που είναι επίκαιρο όσο ποτέ...
Να το,
πάλι ζηλεύω… Όσοι τυχεροί θα είστε εκεί, την Τρίτη και δεκατρείς του μήνα (!!!), στο
θερινό θέατρο «Μελίνα» ζητήστε το της να σας το πει… Θα μου πείτε μια συναυλία
είναι, τι να προλάβει και τι ν’ αφήσει πίσω…
Για
δούμε είναι τα τραγούδια must:
Μια
φορά θυμάμαι old time classic που δεν θα την αφήσετε να το
πει γιατί… θα το πείτε εσείς! Έτσι γίνεται πάντα -έχει κάτι το εντελώς μαγικό
αυτό το τραγούδι…
Το
τραγούδι της Ερήμου α, καλά, σας βλέπω ν ακουμπάτε, μικροί μεγάλοι, το κεφαλάκι σας σε ώμο
αγαπημένο και να το λέτε κι αυτό μαζί της…
Τη
Σερενάτα και πάσης Ελλάδος, δεν το συζητώ, η εθνική μας γατούλα...
Το
μπαρ το ναυάγιο, με το που αρχίζει η εισαγωγή, όλοι στο πόδι για… μπαρόβιο
τσάμικο! Στο DNA μας έχι γραφτεί. Όλοι μαζί...
Μετά τους Αρλετικούς εθνικούς ύμνους, σειρά έχει ακόμη ένα old time classic για την πολύτιμη γλυκιά Άννα, Χάρτινο το φεγγαράκι… και σιγά
μην την αφήσετε να το πει μόνη της,είτε αυτό είτε τη Μαργαρίτα τη Μαγιοπούλα.
Εγώ
από σένα θέλω μόνο μια εκδρομή το πιο «ανάλαφρο» τραγούδι "σαν τον αφρό της
άγριας θάλασσας, κι άστε τα αύριο γι αύριο"…
Αυτό το τραγούδι λοιπόν πολύ θα θελα να το αφιερώσουμε στο νετροχειρουργό Βασίλειο Σλατινόπουλο που ήρθε τρεχάτος από Λάρισσα για να κάνει τα μαγικά του! Φαντάζομαι πως και σήμερα θα έρθει χαλαρός για ν απολαύσει το έργο του!
Αυτό το τραγούδι λοιπόν πολύ θα θελα να το αφιερώσουμε στο νετροχειρουργό Βασίλειο Σλατινόπουλο που ήρθε τρεχάτος από Λάρισσα για να κάνει τα μαγικά του! Φαντάζομαι πως και σήμερα θα έρθει χαλαρός για ν απολαύσει το έργο του!
Κρύβεσαι
μωρό μου, κρύβεσαι, αυτό γιατί αρέσει και το αφιερώνω σε μένα και δε θέλω κουβέντα. Αυτό και το "με σημάδεψες"
Το
καφενείο, μ' εκείνη τη δίγλωσση ταμπέλα την ανορθόγραφη και την ατμόσφαιρα τη
χαμένη, την ανυπόγραφη… μαζί της κι αυτό!
Αχ
ωραία μου πατρίδα –σου το ‘χα πει κάτι μας ρίχνουν στο νερό Μόνο στο νερό; Μας
ψεκάζουν απο αέρος, μας υπνωτίζουν από τηλεοράσεως, μας τρελαίνουν την επίφυση
με νέες λάμπες, οικονομικές, οικολογικές τις λέει ο άλλος…
"Εγώ δεν
έχω φίλους και μόνη μου μιλώ" τραγουδά όλη η Ελλάδα ενώ τη Μέργκελ να μας τραβά
το αυτί… Δώστε μας κυρά μου αυτά που μας χρωστάτε από τα ναζιστικά σας
εγκλήματα κι ας ξαναλογαριαστούμε. Και ψιτ, τα μάρμαρα που κλέψατε από το ναό της Αθηνάς Αφαίας,
στην Αίγινα, που βρίσκονται μέχρι σήμερα και εκτίθενται στη Γλυπτοθήκη του
Μονάχου, προσέξτε τα γιατί, βρικολακιάζουν μακριά από το φως που τα έπλασε…
Το παρασκήνιο παρακαλώ για ν αλλάξουμε ατμόσφαιρα.Όχι αυτό που παιζει στα άδυτα της λέσχης Μπίλντεμπεργκ, αυτό που παίζεται στην καρδιά του καλλιτέχνη, την αλήθεια του, γλυκιά ή πικρή…
Badida de coco? Oh yes!
Why not κι αλλάζουμε διάθεση, όμως… Καλέ έβγαλα το μισό πρόγραμμα μόνη μου, πάρτε και για μένα ένα εισιτήριο,
άρχισε η προπώληση εισιτηρίων [15ευρώ] από τον «Δίαυλο» [Τοπάλη 14] Βιβλιοπωλείο-Καφενείο «Χάρτα»[Σκενδεράνη 16] Δισκοπωλείο «Classic» [Ερμού 187] και από τα γραφεία της ΕΛΕΠΑΠ στην Αγριά, τηλ. 24280 97030.
Why not κι αλλάζουμε διάθεση, όμως… Καλέ έβγαλα το μισό πρόγραμμα μόνη μου, πάρτε και για μένα ένα εισιτήριο,
άρχισε η προπώληση εισιτηρίων [15ευρώ] από τον «Δίαυλο» [Τοπάλη 14] Βιβλιοπωλείο-Καφενείο «Χάρτα»[Σκενδεράνη 16] Δισκοπωλείο «Classic» [Ερμού 187] και από τα γραφεία της ΕΛΕΠΑΠ στην Αγριά, τηλ. 24280 97030.
Από 7 Ιουνίου και από το ταμείο του κινηματογράφου «Αχίλλειον» τηλ. 24210 32818
Μετά από επιθυμία
της ίδιας της Αρλέτας, μέρος των εσόδων θα δοθούν στην Ελληνική Εταιρεία Προστασίας και
Αποκατάστασης Αναπήρων Παίδων [ΕΛΕΠΑΠ] του Βόλου.
Η συναυλία γίνεται
με την υποστήριξη του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ του Δήμου Βόλου.
Ευχαριστώ τον Δημήτρη Κραουνάλη για την εμπιστοσύνη του και για το πολύτιμο υλικό που μου έστειλε έγκαιρα γι αυτή τη Συναυλία. Καλή επιτυχία!
Το
τραγούδι της δραχμής
Άσε με να στο πω με μια κιθάρα
εκείνο το τραγούδι της δραχμής
ανάμεσα σε κρότους και φανάρια
μπορεί να έχεις ξεχάσει ότι ζει
Το πρωτοτραγουδήσαμε στα ψάρια
σε κάποιο εκδρομή φοιτητική
ύστερα αρχίσαν δίκες και παζάρια
μεσάζοντες κριτές κι εγωισμοί
Μου ‘λεγες η πολλή αγάπη βλάπτει
αλλά χωρίς αυτή η ζωή μένει λειψή
θυμάμαι ένα μεθυσμένο ναύτη
και μια ανοιξιάτικη ψιλή βροχή
Αν θέλεις κλείσ’ την πόρτα κλείδωσέ την
από μία χαραμάδα θα τρυπώσει
μια μελωδία επίμονη σαν γρύλος
που ακόμα δεν την έχεις ξεχρεώσει
Παλιέ μου φίλε και παλιά μου αγάπη
στο λέω ψιθυριστά μη σ’ ενοχλήσω
κι εσύ τραγούδησέ το στα παιδιά σου
σαν ξόρκι στους καιρούς μου ‘μειναν πίσω
Μου ‘λεγες η πολλή αγάπη βλάπτει
αλλά χωρίς αυτή η ζωή μένει λειψή
θυμάμαι ένα μεθυσμένο ναύτη
και μια ανοιξιάτικη ψιλή βροχή
Άσε με να στο πω με μια κιθάρα
εκείνο το τραγούδι της δραχμής
ξέρεις πολύ σε είχα αγαπήσει
αλλά παρακαλώ μην τους το πεις
ξέρεις πολύ σε είχα αγαπήσει
αλλά παρακαλώ μην τους το πεις
Άσε με να στο πω με μια κιθάρα
εκείνο το τραγούδι της δραχμής
ανάμεσα σε κρότους και φανάρια
μπορεί να έχεις ξεχάσει ότι ζει
Το πρωτοτραγουδήσαμε στα ψάρια
σε κάποιο εκδρομή φοιτητική
ύστερα αρχίσαν δίκες και παζάρια
μεσάζοντες κριτές κι εγωισμοί
Μου ‘λεγες η πολλή αγάπη βλάπτει
αλλά χωρίς αυτή η ζωή μένει λειψή
θυμάμαι ένα μεθυσμένο ναύτη
και μια ανοιξιάτικη ψιλή βροχή
Αν θέλεις κλείσ’ την πόρτα κλείδωσέ την
από μία χαραμάδα θα τρυπώσει
μια μελωδία επίμονη σαν γρύλος
που ακόμα δεν την έχεις ξεχρεώσει
Παλιέ μου φίλε και παλιά μου αγάπη
στο λέω ψιθυριστά μη σ’ ενοχλήσω
κι εσύ τραγούδησέ το στα παιδιά σου
σαν ξόρκι στους καιρούς μου ‘μειναν πίσω
Μου ‘λεγες η πολλή αγάπη βλάπτει
αλλά χωρίς αυτή η ζωή μένει λειψή
θυμάμαι ένα μεθυσμένο ναύτη
και μια ανοιξιάτικη ψιλή βροχή
Άσε με να στο πω με μια κιθάρα
εκείνο το τραγούδι της δραχμής
ξέρεις πολύ σε είχα αγαπήσει
αλλά παρακαλώ μην τους το πεις
ξέρεις πολύ σε είχα αγαπήσει
αλλά παρακαλώ μην τους το πεις
1 σχόλιο:
αγαπαμε αρλετα ειναι ενα "νησι" μεσα στη "πολη" μας τα ησυχα βραδια
Δημοσίευση σχολίου