Σάββατο, Αυγούστου 08, 2009

Αρλέτα 13/07/2009 @ Κηποθέατρο Παπάγου


Ο/Η soundmag.gr είπε... Μπορείτε να δείτε το αναλυτικό review του soundmag.gr από εδώ! Ιούλιος 25, 2009 1:06 μμ
Αρλέτα - Χρήστος Θηβαίος - Γιώργης Χριστοδούλου
13/07/2009 @ Κηποθέατρο Παπάγου

Το βράδυ της Δευτέρας 13 Ιουλίου, αρκετά νωρίτερα από τις 9 το βράδυ, που ήταν η προγραμματισμένη έναρξη της βραδιάς, το κηποθέατρο Παπάγου ήταν ήδη γεμάτο. Κάποιοι τυχεροί -αναρωτιέμαι από τι ώρα είχαν μαζευτεί- «κατέλαβαν» τον χώρο ακριβώς μπροστά στη σκηνή, δημιουργώντας μια ζεστή και φιλική ατμόσφαιρα. Ήταν γύρω στις 9.20 όταν τα φώτα χαμήλωσαν και η Αρλέτα, συγκινημένη, εμφανίστηκε στη σκηνή για το δίωρο μουσικό ταξίδι που ακολούθησε.

Ο κόσμος την υποδέχτηκε με συνεχή χειροκροτήματα. Η ίδια μάς καλωσόρισε με ένα καινούριο τραγούδι της, το «Αχ ωραία μου πατρίδα», από τον αναμενόμενο νέο της δίσκο με τίτλο «Και πάλι χαίρεται», και συνέχισε με τα γνώριμα και αγαπημένα, «Τσάι γιασεμιού», «Τα μικρά παιδιά», «Πλατεία Αμερικής» και το απόλυτα ρομαντικό «Τα ήσυχα βράδια». Μόνο που το πολυάριθμο κοινό δεν την άφησε να τραγουδήσει ούτε ένα στιχάκι μόνη της!

Στη συνέχεια, υποδέχτηκε στη σκηνή το «γιο της», όπως αποκάλεσε τον Γιώργη Χριστοδούλου και, συγκινημένοι και οι δύο, μας είπαν ότι «Έτσι είν' η ζωή μικρό μου». Τελείωσαν το τραγούδι με προσπάθεια, και με τη στήριξη του κοινού, καθώς και οι δύο δάκρυζαν αγκαλιασμένοι. Η Αρλέτα αποσύρθηκε για να ξεκουραστεί και ο Γιώργης, με την όμορφη και ζεστή φωνή του, ερμήνευσε το «Τραγούδι της λίμνης» από τον «Γλάρο του Τσέχωφ», τους στίχους του οποίου έχει γράψει η Αρλέτα, και το «Τυχερό αστέρι» του Κωνσταντίνου Βήτα. Οι επιλογές του ταίριαζαν γάντι στη φωνή του και ειδικά στο τελευταίο κομμάτι έχει ένα είδος... «προϋπηρεσίας» αφού με αυτό συμμετείχε στην ταινία μικρού μήκους του Δημήτρη Συλβέστρου «Ένα τραγούδι για το χειμώνα».

Σειρά του Χρήστου Θηβαίου να πάρει τη σκυτάλη και να μας ταξιδέψει σε δικά του αγαπημένα τραγούδια. Η επιλογή του να ερμηνεύσει δικά του τραγούδια, και όχι της Αρλέτας, δεν ενόχλησε, καθώς μας διηγήθηκε την πρώτη γνωριμία της Αρλέτας με τα τραγούδια του και τον ίδιο, σε ένα μικρό κατάστημα στα Εξάρχεια. Έτσι, εκτός από το «Ας χαθείς» και το εκρηκτικό «Κανείς δεν έρχεται», που ανήκουν στην τελευταία του δουλειά «Πέτρινοι κήποι», τα υπόλοιπα ήταν από τις «Μέρες αδέσποτες», τον πρώτο δίσκο με τους συνήθεις υπόπτους, όταν και τον γνώρισε η Αρλέτα. «Κορώνα - γράμματα», «Βροχή μου» και, φυσικά, ο μοναδικός «Γορίλλας», ένα από τα ιδιαίτερα και πολυαγαπημένα τραγούδια του.

Η Αρλέτα επιστρέφει στη σκηνή για να πει μαζί με τον Χρήστο Θηβαίο το, δικό της, «Είμαι καλός, είμαι κακός» που είχε πρωτοτραγουδήσει η ίδια με τον Μανώλη Λιδάκη. Με την αγαπημένη γάτα «Σερενάτα», η Αρλέτα μας.. «απείλησε» ότι, αν δε συμμετέχουμε, θα σταματήσει να τραγουδάει. Όπως ήταν αναμενόμενο, όλο το κηποθέατρο έγινε ένα με την αγαπημένη τραγουδοποιό και διηγήθηκε τις περιπέτειες της γάτας! Ακολούθησε το «Πέτρινο Χαμόγελο» κι ένα Ηπειρώτικο δημοτικό τραγούδι - αναφορά στις ρίζες και τα πρώτα της ακούσματα, και το «Χάρτινο το φεγγαράκι» που αφιέρωσε στη φίλη της Άννα και τους γιατρούς που της έσωσαν τη ζωή.
Σαν να δρόσισε λιγάκι με το «Μια φορά θυμάμαι» ενώ έδεσε όμορφα με το ποίημα του Μανώλη Αναγνωστάκη σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη με τίτλο «Δρόμοι παλιοί».

Η βραδιά έφτανε προς το τέλος της.. Το παράδοξο ήταν ότι υπήρχαν παράπονα από τους γείτονες για... διατάραξη της κοινής ησυχίας όπως μάθαμε δια στόματος Αρλέτας οπότε.. ώρα για το τελευταίο τραγούδι.
Η Αρλέτα, όπως και οι περισσότεροι/ες από εμάς, είχε ήδη εντοπίσει ανάμεσα στο κοινό και τον Φοίβο Δεληβοριά και τον καλεί στη σκηνή. Είναι ωραίο να τους ξαναβλέπουμε μαζί στη σκηνή μετά τις «πρεμιέρες» του Φοίβου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη την περασμένη σεζόν. Όλοι μαζί, η Αρλέτα και η εκλεκτή της παρέα, μας καληνυχτίζουν με το «Μπαρ το ναυάγιο» ενώ τα χειροκροτήματα πέφτουν βροχή. Μια όμορφη βραδιά, γεμάτη αγαπημένα τραγούδια..

Κάπως έτσι ήταν η επιστροφή της Αρλέτας στις ζωντανές εμφανίσεις. Με τα υπέροχα τραγούδια της, τη ζεστή φωνή της, το αφοπλιστικό και αυτοσαρκαστικό της humor όταν διηγείται ιστορίες ανάμεσα στα κομμάτια. Ευχόμαστε να συνεχίσει υγιής και πάντα δημιουργική! Μέχρι το επόμενο ραντεβού μπορείτε να απολαύσετε ένα όμορφο αντιπροσωπευτικό βιντεάκι από το κλείσιμο της συναυλίας, και την «υπόσχεση» της Αρλέτας εδώ !

Κείμενο: Πολίνα Π. - Ιωάννα Τσιφετάκη Φωτογραφίες: Πολίνα Π.


Να και μια επαγγεlματική κάλυψη του μοναδικού αυτού event (!)
Ευχαριστούμε τις φίλες Πολίνα και Ιωάννα.
Το ανεβάζω και... επιμένω
"Δεν τράβηξε κάποιος κοντινές φωτογραφίες, βρε παιδιά;
Δεν έχουμε καλύτερο φιλμάκι;
Βέβαια όλα όσα έχουμε είναι μέσα στο κλίμα και ταιριάζουν τόσο στην Αρλέτα, γιατί, αν είναι ένας καλιτέχνης που δε δίνει δεκάρα γι αυτά, είναι η Αρλέτα.
Δίνω όμως εγώ :)
γιατί... ή έχουμε "επαγγελματικό" blog για την Αρλέτα ή... μπρίκια κολλάμε;
Εντάξει, δεν παραπονιέμαι, ξέρετε γιατί;
Γιατί ΕΣΕΙΣ πια κρατάτε ζωντανό αυτό το blog.
Εσείς, οι ορκιμένοι φίλοι της Αρλέτας, που ξέρετε να εκτιμάτε και να αγαπάτε τα αλήθινά!
φιλάκια σε όλους
όμορφα να περνάτε τις διακοπές σας

3 σχόλια:

Rena Fan είπε...

Καθυστέρησα λίγο αλλά επιτέλους ανέβασα στο youtube ένα βιντεάκι από την τιμητική εκδήλωση για τη Δανάη. Μέτρια εικόνα, κάπως καλύτερος ήχος, αλλά δεν παύει να είναι ντοκουμέντο!

http://www.youtube.com/watch?v=-fZsQ72sN90

Ανώνυμος είπε...

Κλελια μου σου σκαω και εγώ μια βόμβα βίντεο από το ευλογημένο you tube μια Αρλετα ασπρόμαυρη με κοντό μαλλάκι δεκαετία του 87 όταν έβγαλε το δίσκο [ ζητάτε να σας πω ] να ερμηνεύει το τραγούδι Ας Ερχόσουν Για Λίγο

Σου γράφω τον τίτλο Μιχάλης Σουγιούλ, Ας ερχόσουν για λίγο, Αρλέτα και δες το τωραααααα

Υ.Γ ευχαριστώ τη Rena Fan γιατί χωρίς την διεύθυνση που μας άφησε δεν θα έβρισκα αυτό το βιντεακι ενα τελειό ντοκουμέντο με κάλο ήχο και τέλεια εικόνα

Πάντα- μόνιμος- τώρα- φίλος- επισκέπτης
Πέτρος

Rena Fan είπε...

Φίλε Πέτρο, να 'σαι καλά. Νομίζω ότι η Κλέλια έχει ήδη ανεβάσει το "Ας ερχόσουν για λίγο" στο blog. Να προσθέσω μόνο ότι το βιντεάκι αυτό είναι από γύρισμα που έγινε στο τέλος του 1990 (ο ήχος βέβαια είναι η ηχογράφηση του 1987), αλλά δυστυχώς είναι ασπρόμαυρο γιατί είναι παλιά η βιντεοκασέτα στην οποία ήταν γραμμένο.
Αποστόλης ;)