Τι λέτε, να το κλείσουμε εδώ;
Η μάλλον ας περιμένουμε την κυκλοφορία του καινούργιου δίσκου της Αρλέτας.
Προς το παρόν χαιρετώ σας και φιλώ σας.
Ευχαριστώ σε Αρλέτα για όλες τις όμορφες στιγμές που πέρασα μαζί σου και με όλους τους φίλους σου σε τούτο εδώ το blog. Και να με συγχωρήσεις αν κάτι θα μπορούσε να γίνει καλύτερα και δεν έγινε, ή αν κάτι δεν σου άρεσε.
Έβαλα την ψυχή μου, έβαλες τα τραγούδια.
Κι έτσι φτιάχτηκε η πιο… αγαπησιάρικη ιστοσελίδα «για την Αρλέτα».
Καλή συνέχεια σε όλους τους φίλους που πιστεύουν και επιμένουν!
12 σχόλια:
Κλελια μην μας το κάνεις αυτό εγώ έμαθα να σεφαρω εδώ , να πνίγω τον πόνο μου σε παρακαλώ μην το εγκαταλείψεις αυτό που έκανες με τόσο πόθο. Χωρίς εσένα δεν θα έχει νόημα να περνώ από αυτήν την ιστοσελίδα. Αν και δεν θα το πιστέψεις η πρώτη μου ένια όταν βγαίνω από το τρελοκομείο του Στράτου είναι να μπω στο blog να δω κάτι νέο. Θα στεναχωρεθει και το Αρλετακι
ΜΕΙΝΕ και ας περνάς μια φόρα κάθε τόσο. Μ’ άρεσε αυτή η φιλία που είχα με έστω και δικτυακά ευχαριστώ για της συμβουλές [ ξέρεις ] είναι αυτές που μου έδωσαν κουράγιο και όποτε θέλω να το σκάσω διαβάζω το μαιλ και ηρεμώ.
Υ.Γ Συγνώμη για το μελόδραμα αλλά πάγωσα μόλις το διάβασα
Υ.Γ 2 ΔΕΝ ΘΈΛΩ με καμία δύναμη να σε κάνω να νοιώσεις και ένοχες για την απόφαση σου
Υ.Γ 3 [ από καθαρή περιέργεια σε ρωτώ ] τι σε ώθησε σε αυτήν την απόφαση βρε Κλελια μου ;
Στο αφιερώνω έστω και προσωρινά μέχρι το καινούργιο άλμπουμ της Αρλέτας
ΕΧΕ ΓΕΙΑ
Στίχοι: Ελένη Ζιώγα
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Στο ταξίδι αυτό που βγαίνεις
να πηγαίνεις πάντα με αέρα καλό
να μη νοιάζεσαι αν θα κλάψω
κι αν θα πάψω,κάποτε να σ'αγαπώ
Δε γυρίζει πίσω αυτό που αφήσαμε
δεν αλλάζει δρόμο η καρδιά
Ό,τι αξίζει είναι αυτό που ζήσαμε
δε πειράζει αγάπη μου έχε γεια
Στα άλλα μέρη όταν θα φτάσεις
να ξεχάσεις ό,τι περάσαμε εδώ
να μη σκέφτεσαι αν πονέσω
κι αν μπορέσω,πάλι ψηλά θα σταθώ
Πέτρος
Καλημέρα! Έχει πέσει επιδημία με το κλείσιμο διάφορων μπλογκ. Ξανασκέψου το! Αν μη τι άλλο, για την ίδια την Αρλέτα και το έργο της που τόσο ωραία προβάλεις.
Εγώ θα αναγκαστώ να είμαι πιο απόλυτος: ένας τέτοιος ολοκληρωμένος διαδικτυακός τόπος, απλά, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ.
Τόσο απλά.
Χαιρετώ σε και φιλώ σε (προς το παρόν, μη χανόμαστε...) :-)
Tι θα πει "το κλείνουμε εδώ";
Θες να βάλω τις φωνές και να ακουστώ μέχρι την Κύπρο;
Τέλειωσες με όλους τους δίσκους της Αρλέτας δηλαδή;
Ξεκίνα να βάζεις σιγά σιγά τις συνεντεύξεις που έχει δώσει.
Πρότεινε τραγούδια που δεν τα έχει πει η Αρλέτα και θα ήθελες (θα θέλαμε) να τα ακούσεις να τα λέει... Εγώ ας πούμε μια "Μισιρλού" με την φωνή της θα ήθελα να την έχω για την "Μαγική, ξωτική, ομορφιά"..
Ας πάρουμε σαν μπλογκ συνέντευξη από την Αρλέτα... Θα μας το αρνηθεί;
Έχεις πολλά πράγματα να κάνεις ακόμα εδώ...
Κι αν τεμπέλιασες λόγω καλοκαιριού, στο επιτρέπουμε να ξεκουραστείς για λίγο.
Για λίγο λέω!
;)
Δεν μπορώ να μην συμφωνήσω με τους προηγούμενους -θα μας λείψεις, κι έχει πολλά ακόμα να κάνεις για την Αρλέτα
Με την ησυχία σου
Δεν έχει πρόγραμμα το πράγμα, όποτε θες
Αλλά συνέχισε :)
Καλό Μήνα
καλό καλοκαίρι και καλή ξεκούραση
Φιλιά!
Τώρα με διαλύσατε…
Κι ήρθατε όλοι αγαπημένοι συνbloggers, τα φιλαράκια τα καλά μου!
Τι να πω;!
Σίγουρα δεν προτίθεμαι να σβήσω το Blog αυτό από την Blogoγειτονιά. «δεν έχω το δικαίωμα» όπως λέει ο ξάδερφος αρωματοποιός.
Κι εσύ βρε Πέτρο! Με συγκίνησες τόσο… Και μένα μου καναν καλό οι επισκέψεις σου και σε σκέφτομαι συχνά στο τρελάδικο που χεις μπλέξει… Κι ευχαριστώ για τα τραγούδια, τα εύστοχα πάντα που αφήνεις να μιλήσουν για σένα…
Μελισσοκόμε, εσένα σου χρωστώ, δεν το ξεχνώ.
Και τι καλά που πέρασες!
Φίλε Μιχάλη Τσαντίλα, μη μου τσαντίζεσαι. : )
Ξέρω, είναι λίγο σαν να εγκαταλείπω το καράβι τη δύσκολη στιγμή και πρέπει γαμώτο να το κρατήσουμε και να το υπερασπιστούμε απέναντι στη μανία του facebook -που μεταξύ μας δεν κατάλαβα τη χρησιμότητά του…
Αχ
Νατασσάκι μου γλυκό! Κάποια μέρα θα βρεθούμε, δε γίνεται…
Εσένα Αρχηγέ Μαρξ σε άφησα τελευταίο γιατί έχεις τον τρόπο σου να με ταρακουνάς και στο κάτω – κάτω εσύ το αποκάλυψες το Blog κι έγινε αυτό που είναι… Ο (αν)επίσημος ιστοχώρος της Αρλέτας. Και μου άρεσε πολύ η ιδέα σου για τη Μισιρλού και τα τραγούδια που θα θέλαμε ν’ ακούσουμε από την Αρλέτα!...
Νιώθω όμως τέτοια κούραση που δεν ξέρω τι να την κάνω. Έχω καταντήσει σπάνιο είδος ως ο άνθρωπος που κουράζεται μόνο ν’ αναπνέει…-Κι ας κάνει ακόμη τόοοσα πράγματα… επί τόπου!
Και δεν είναι η πρώτη φορά που απελπίζομαι και τα παρατάω κι εσείς με ανακαλείτε στην τάξη!
Τι να πω; Ξέρω ότι όλο εδώ θα τριγυρνάω…
Ξερω πως έχει ακόμη πολλή δουλειά αρχείου, το blog
Κι ακόμη δεν πέρασε quartier και το… φοβάμαι λίγο το σχόλιο της…
Ας ξεκουραστούμε για λίγο...
Μισιρλού ε!;
@
όχι εσύ, Cle ...
Ok...
Ξεκουράσου...
Αλλά μόλις σου λείψουμε, ξαναγυρνάς.
Εντάξει;
:)
@
μη μου φύγεις κι εσύ.
Νά κάτι καλύτερο! Συναυλία προσωπική στο δημοτικό κηποθέατρο στου Παπάγου στις 13 Ιουλίου - η Αρλέτα ολοζώντανα είναι η απάντηση σε οποιοδήποτε blog (ενεργό ή όχι).Σε δική της συναυλία κι όχι support σε κανέναν άλλο!Έτσι όπως την έχουμε αγαπήσει, όπως πραγματικά της αξίζει και μας αξίζει να τη χαρούμε!
Ραντεβού εκεί λοιπόν!
υγ.ευχαριστούμε για τη συντροφιά του blog τόσους μήνες :)
Με "απειλούν" διάφοροι/ες bloggers τελευταία ότι θα κλείσουν τα blog τους. Μη μου το κάνετε αυτό!
Δημοσίευση σχολίου