Κυριακή, Αυγούστου 03, 2008

ΑΡΛΕΤΑΣ ΑΣΜΑΤΑ ΣΕ ΕΠΑΝΕΚΔΩΣΕΙΣ...bosko



Μια παρουσίαση του Blog «ΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΙΑΣΜΑΤΑ», blog με άποψη και γνώσεις, μεταφέρω εδώ ως link, όχι μόνο για το αρχείο του blog αλλά και για να γνωρίσουμε καλύτερα τον bosko, έναn αξιόλογο blogger.
Πολύ μ αρέσουν αυτά τα blog που εμμένουν με πείσμα «μικρού παιδιού» να μοιράζονται αυτά που αγαπάνε. Πάντα καλά φίλε και πάντα τέτοια.





"Την Αρλέτα την πρωτογνώρισα από την Τρίτη Ανθολογία του Γιάννη Σπανού. Μια φωνή πράα, που όταν τραγουδούσε Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι, αναρωτιόσουν αν έβγαινε από ανθρώπινο στέρνο ή από τον κορμό ενός βιολοντσέλου. Χρόνια αργότερα την είδα να τα πίνει στο Μπαρ το Ναυάγιο, παρέα με της γης τους τσαλακωμένους. Με απασχόλησε η περίπτωση της, ανέτρεξα στη δισκογραφία της από το ξεκίνημα της κατά το δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας του 1960. Εχθρεύτηκα τις νεοκυματικές ταμπέλες του τύπου Η Αρλέτα με την κιθάρα της και, ως ρομαντικός μάλλον, την ταύτισα μέσα μου περισσότερο με τη μεγάλη Joan Baez της εποχής της αμφισβήτησης. Μπορεί η Αρλέτα να μην έγινε ποτέ σύμβολο αμφισβήτησης, αλτρουισμού και λοιπών βαρύγδουπων για τη χώρα της – ούτε το επεδίωξε άλλωστε – παραμένει όμως κλασικό σπάνιο δείγμα διανοούμενου καλλιτέχνη, που όποτε δε φτιάχνει τραγούδια, ζωγραφίζει, γράφει ή λιώνει μέσα σε κινηματογραφικές αίθουσες βλέποντας Φριτς Λανγκ! Μετά την πρόσφατη περιπέτεια με την υγεία της, θα είναι κοντά μας και πάλι σύντομα! Ως τότε, οι επανεκδόσεις πέντε σημαντικών δίσκων της από τα παλιά, από την ανεξάντλητη Μουσική Πινακοθήκη της Lyra, αποδεικνύουν πόσο καθοριστική υπήρξε η παρουσία της στην εξέλιξη του νεοελληνικού τραγουδιού, του αποδεσμευμένου από τον Μεταπολιτευτικό μεγαλοϊδεατισμό, την απωθητική λαϊκοκαψούρα και την επιτηδευμένη εσωστρέφεια. Όχι, η Αρλέτα δεν είναι ακόμη μία καλή ή ποιοτική τραγουδίστρια, είναι ένας αντεργκράουντ ογκόλιθος, που το μόνο από το οποίο κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να ραγίσει, είναι η ευαισθησία της και μόνον αυτή...."


Η συνέχεια ΕΔΩ


Δεν υπάρχουν σχόλια: