Μόνο μην κλαις
στίχοι/μουική: Αρλέτα
δίσκος: Έξη μέρες
θα σου πω ένα παραμύθι
για της θάλασσας τα βάθη
για κουρσάρους και φρεγάδες
τις γοργόνες και τα φύκια
Μόνο μην κλαις, μόνο μην κλαις
Θα σου φτιάξω μία πόλη
όλο δέντρα και λουλούδια
στο προσκέφαλο σου επάνου
αγριόμεντες και δυόσμο
Μόνο μην κλαις, μόνο μην κλαις
Σου χαρίζω ένα τραγούδι
είν’ ολόκληρο δικό σου
όλη τη ζωή σου μέσα
έχω κλείσει να την έχεις
για της θάλασσας τα βάθη
για κουρσάρους και φρεγάδες
τις γοργόνες και τα φύκια
Μόνο μην κλαις, μόνο μην κλαις
Θα σου φτιάξω μία πόλη
όλο δέντρα και λουλούδια
στο προσκέφαλο σου επάνου
αγριόμεντες και δυόσμο
Μόνο μην κλαις, μόνο μην κλαις
Σου χαρίζω ένα τραγούδι
είν’ ολόκληρο δικό σου
όλη τη ζωή σου μέσα
έχω κλείσει να την έχεις
Μόνο μην κλαις, μόνο μην κλαις
/
/
(Στίχοι, μουσική και σκίτσο της Αρλέτας)
*
*
*
Μόνο μην κλαις μικρό μου, μόνο μη μου κλαις...
Όλα θ αλλάξουν θα το δεις,
στο υπόσχομαι.
10 σχόλια:
Καλά είμαι Κλέλια μου (όσο γίνεται). Ίσως να περνάω την ποιο χειρότερη φάση της ζωής μου καταλαβαίνεις … τέλειο το τραγούδι ταιριάζει στην περίπτωση μου "ΜΟΝΟ ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ". Θα προσπαθήσω. Εσένα Κλελια πως παν τα κέφια σου ; καλά είσαι; Μακάρι να αλλάξουν όλα όπως λες! Αλλά εαυτέ μου ΜΟΝΟ ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ στο λέει και η ΑΡΛΕΤΑ σου η φωνή που σε παρηγορεί μέσο του mp3 στο στρατό που γεμίζει τις άδειες νύχτες σου.
Φίλια Πέτρος
@ για να ιδούμε...
ας κάνουμε μιά προσπάθεια,
μπας και τελειώσουν
τα γκρίζα
τα μωβ
τα βιολέ
τα μαύρα...
υ.γ.
άκου aborted !
:)
@ Πέτρο: "Νέος, ΠροoσοXή". Μόνο αυτό ν ακούς όλη μέρα, φτιάχνεσαι... Έτσι κι αλλιώς ο στρατός είναι μια τόσο παρανοϊκή υπόθεση που αν την πάρεις στα σοβαρά, μπορεί να σε τρελάνει. Γι αυτό διαφύλαξε ότι μπορείς από σένα, είναι πολύτιμο κι ας μην το μάθουν ποτέ οι γαλονάδες. Δεν τους έχεις ανάγκη και δεν τα αξίζουν. Αυτοί δεν έχουν τραγούδια να τους παρηγορούν στις στιγμές της απέραντης μοναξιάς τους…
Είναι δηλαδή, να τους λυπάσαι!
φιλιά πολλά και αντοχές
@ quartier Κι άλλη προσπάθεια;;; ΄Κι εδώ τι κάνω; Προσπάθεια κι αυτή, αλλά το έγκλημα μοιάζει οργανωμένο. Aborted…
Δώσε μου ακόμα δυο μήνες και ίσως ανοίξει το ουράνιο τόξο! Λέμε τώρα…
Φιλιά.
Υ.Γ.1 Σου ‘κλεψα τον γυάλινο κόσμο για το παράλλο blog
Υ.Γ.2 χαρά και χαμόγελο η επίσκεψη σου!
Σωστά τα λες Κλελια να’ σαι πάντα καλά. Με βοήθησες να καταλήξω στο συμπέρασμα που λέει ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙΣ ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΤΟ!!! Τουλάχιστον. Φιλία Πέτρος
@ cle,
με τσάκισε αυτό το
"κι άλλη προσπάθεια;"
λες, ε;
άδικα των αδίκων η προσπάθεια, ε;
δεν τη γλυτώνουμε πάλι τη μαυρίλα, ε;
τα χω φτύσει, αδερφή...
δεν πάει στο διάβολο, η παλιοζωή...
@ quartier: Κατσε φιλενάδα, δεν είπαμε άδικα των αδίκων (εντελώς) καταδικασμένοι είμαστε να την κάνουμε τη ρημμάδα την προσπάθεια κι ας μας ζορίζει πιο πολύ απ' το να μην την κάνουμε. Τώρα, κάτσε να ξαναδιαβάσω αυτό που μόλις έγραψα γιατί μου φαίνεται wow!
Μ άρεσε! Ε; Τι λές;
:) :D (sic!!)
@ Πέτρο, ισχύει και για σένα θαρρώ το απόφθεγμά μου...
Καλημέρα σου, χτες δε στο πα μα και για μένα υπήρξες λιμάνι...δες όποτε μπορέσεις :)
http://roulakaramitrou.blogspot.com/search?updated-max=2008-06-14T23%3A55%3A00%2B03%3A00&max-results=7
@roula karamitrou: Με συγκίμησες, να ξέρεις καιένιωσα και κομματάκι περήφανη:))
Σου αξίζει, κορίτσι:)
Δημοσίευση σχολίου