Χρυσαυγή
στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
μουσική: Αρλέτα
Σε μάλωσα, σου μίλησα βαριά
σ' αυτή τη γη,
που κολασμένη όλο γυρίζει,
τον εαυτό της, λες και ορίζει
σε μάλωσα, σου μίλησα βαριά!
Άλλο χάραμα - κι άλλο χαραυγή
άλλο άντρας και γυναίκα
τέλος κι αρχή
άλλο χάραμα - κι άλλο χρυσαυγή
τόνα είναι τ' όνομά σου
τ' άλλο η ψυχή.
Κι απόψε που μετάνιωσα κρυφά
και καρτερώ
να μας σκεπάσει αγαπημένα
το βράδυ αυτό:
σβήσε το φως στα πεπρωμένα!
Άλλο χάραμα - κι άλλο χαραυγή
άλλο άντρας και γυναίκα
τέλος κι αρχή
άλλο χάραμα - κι άλλο χρυσαυγή
τόνα είναι τ' όνομά σου
τ' άλλο η ψυχή.
Τη Χρυσαυγή έγραψε η Λίνα Νικολακοπούλου, με αφορμή ένα παλιό δημοσίευμα στην εφημερίδα «Τα Νέα». Μια ιστορία οριακή όπου οι άνθρωποι ξεπερνούν κάθε φραγμό κι αφήνουν αναπάντητα ερωτήματα, ανοικτές πληγές που οπλίζουν το χέρι κατά του συντρόφου τους.
Ο σύζυγος της Χρυσαυγής την έσφαξε χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο…
Κι αν κάποιος έχει το LP «Ούτε που ρώτησα» του Μανώλη Λιδάκη παρακαλώ γράψτε μου το σχόλιο για το τραγούδι αυτό γιατί δεν το βρίσκω. Θυμάμαι ότι η Λίνα Νικολακοπούλου έγραψε τους στίχους τους οποίους εμπιστεύθηκε στην Αρλέτα για να τους ολοκληρώσει με τη μουσική της. Και συνόδεψε η ίδια τον Λιδάκη στο ρεφραίν που ακούγεται σαν παραμιλητό, σαν προσευχή, σαν λιτανεία για ν’ αναπαυθεί η ψυχή της Χρυσαυγής…
Και πόσο ταιριάζουν μαζί οι φωνές του Λιδάκη και της Αρλέτας!
Σπάνιο τραγούδι εύθραυστο και πολύτιμο, όσο και οι ψυχές των ανθρώπων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου