Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 12, 2007

.



Να την και μια ακόμη απίστευτη φωτογραφία, από τις πιο πρόσφατες φωτογραφίες του Cristophe Boisvieux. στις ακτές της Νορμανδίας.
Ένα άγριο κύμα, σαν τσουνάμι που αρχιζει μπροστά μας να σπάει διαδοχικά και να υψώνεται θεόρατο, απειλητικό σαν οργή θεού, σαν να γίνεται ένα με τα σύννεφα!

Κι εμείς θεατές, στο μάτι του κυκλώνα, προλαβαίνουμε δεν προλαβαίνουμε να κρυφτούμε, να σωθούμε βαδίζοντας πάνω στην ήρεμη για κάποια κλάσματα του χρόνου ,θάλασσα, και περιμένουμε μαζί της ταπεινοί τη μοίρα της, φτιάχνοντας ανυποψίαστη δανδελλωτές κορδέλλες από αφρό : πέρα δώθε, μπρος πίσω, πάνω - κάτω, λίγο πριν μας αρπάξει η λύσσα του θηρίου…
Ήρθε χθες από το υπερπέραν του Ίντερνετ, στο μέιλ μου μαζί με μια ευχή, που τη μοιράζομαι μαζί σας αφού πια ο Christophe είναι και δικός σας φίλος!
.
.
"Je t'envoie une image pleine d'énergie pour te donner du courage."
"σου στέλνω μια φωτογραφία γεμάτη ενέργεια για να σου δώσει κουράγιο"
.
Je t'embrasse très fort,
.
Christophe

17 σχόλια:

Μαριλένα είπε...

Πόσο όμορφη αυτή η φωτογραφία..

Την καλησπέρα και τα φιλιά μου
:)

Cle Petridou είπε...

@Μαριλενάκι, καλησπέρα και σε σένα κι όμορφο βράδυ να έχετε όλοι εκεί πέρα Χ.Ε.Ρ...Μ

habilis είπε...

Σαν ζωγραφια ειναι ....

A.F.Marx είπε...

Κι εγώ σου στέλνω μια ζεστή ζεστή καλημέρα pour te donner du courage

(είδες τι εύκολα μαθαίνω γαλλικά;)
:)

αμμος είπε...

Είναι παράξενες οι βόρειες θάλασσες, το σκούρο γαλάζιο και το γκρίζο τους μπλέκει πολύ εύκολα με το βόρειο ουρανό (από το λίγο που τις έχω δει και τις θυμάμαι). Άμα γίνονται και οι θαλασσινοί ατμοί σύννεφα, τα πάντα μπλέκονται τρελά.

Μου θύμισες ένα στίχο του Σολωμού από τους Ελεύθερους Πολιορκημένους (βουνάκι είναι το κοπάδι στην τοπική διάλεκτο)
Λευκό βουνάκι πρόβατα κινούμενο βελάζει/ και μες στη θάλασσα βαθιά ξαναπετιέται πάλι/ π’ ολονυχτίς εσύσμιξε με τ’ ουρανού τα κάλλη.

Την καλησπέρα μου κι από μένα (βρήκα ίντερνετ καφέ κοντά στο σπίτι μου, ζήτω!)

Cle Petridou είπε...

@O habilis: Η στιγμή που κλείναι μέσα της όλη αυτή τη δυναμική όταν καταγράφεται είναι από μόνη της τέχνη.

Cle Petridou είπε...

@a.f.Marx :Τι γλυκός που είσαι, ιδιαίτερα τέτοιες μέρες που ζήτε στον πυρετό των εκλογών!
Πάντα έτσι να σαι!
Στα Γαλλικά σκίζεις!

Cle Petridou είπε...

@Αμμόχωστε καλέ μου, Χαίρομαι πολύ που η φωτογραφία σου προκαλεί τέτοιες θύμισες και περιττό να σου πω πόσο χαίρομαι που έρχεσαι όλο και πιο κοντά. Και με το καλό να ’χεις τη ΔΙΚΗ ΣΟΥ σύνδεση.

Φιλιά, σε λίγο τελειώνω και πάω σπίτι να διαβάσω με την ησυχία μου το υλικό που μαζεύτηκε στο Blog σου...

μαριάννα είπε...

Φανταστική η φωτογραφία! Είναι που λατρεύω και το θέμα, την περιοχή και τα χρώματα. Πάντως πολύ ευγενικό από μέρους του να στείλει τις ευχές του σε κάποια άγνωστη μπλόγκερ που τον τίμησε με παρουσίαση! Και είμαι σίγουρη ότι δε θα είσαι η μόνη στον κόσμο. Κάτι που δείχνει ότι η ευγένεια των ανθρώπων, όταν υπάρχει, δεν τίθεται θέμα χρόνου. Μπράβο του και μπράβο σου πάνω απ' όλα!

βασίλης είπε...

Πώς να νικήσεις τη θάλασσα; Τα βράχια της είμαστε, κομμάτια της.
όμορφο ποστ με φωτο την απόλυτη θάλασσα

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

καλό μας κουράγιο, με μπόλικη ενέργεια!

quartier libre είπε...

γλυκειά καλημέρα.
είμαι χωρίς computer.

Cle Petridou είπε...

@Γητεύτρια μου, σίγουρα δεν θα είμαι η μόνη Blogger στον κόσμο που αγαπά τη δουλειά του, όμως ο Christophe είναι πολύ φίλος μου από το 1979.είναι από τους πιο τρυφερούς και ευγενείς -με όλη τη σημασία, ανθρώπους που γνώρισα. Ο αδελφός μου ο Γάλλος όπως τον λέω και όταν του είπα για την παρουσίαση στο Blog μου είπε πόσο θα ήθελε να γνωρίζει τα ελληνικά για να τα διαβάσει. Χάρηηκε πολύ που οι φίλοι από Ελλάδα έκαμαν τα καλύτερα σχόλια για τη δουλειά του και του υποχέθηκα να του τα μεταφράσω επίσης.
Νατο πάλι φορτώθηκα δουλειά...
φιλάκια!

Cle Petridou είπε...

@Βασίλη, σ ευχαριστώ για τη βόλτα σου και για το όμορφο, ποιητικό σου σχόλιο που συμπληρώνει την φωτογραφία και μας υπενθυμίζει πως η θάλασσα είναι μέσα μας και τα κύμματα της και τα βράχια και οι φουρτούνες, μα και η γαλήνη και η απεραντοσύνη της...

Cle Petridou είπε...

@ Sir Σπύρο, Το κουράγιο είναι ευχή για όλους και ιδιαίτερα στους έλληνες ψηφοφόρους...

Cle Petridou είπε...

@quartier: Χωρίς computer;;;
Να κάτι που δεν μπορώ πια να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς...
Εδώ η ευχή για κουράγιο σε πιάνει απόλυτα.
Έχω εθιστεί τόσο πια που είναι το πρώτο πράγμα με τον πρωινό καφέ και η τελευταία καληνύχτα μου!

Τα λέμε

quartier libre είπε...

Κυριακή 23, το μηχάνημα έφτιαξε...

δεν μου λες,
σου είπε αυτό το "παιδί", je t' embrasse tres fort, κι εσύ είσαι ακόμα εδώ;

:)