Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 24, 2007

Κάνε τη ζωή δροσιά

.

Κάνε τη ζωή δροσιά

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
ερμηνεία: Ηλίας Λιούγκος
δίσκος: Λαϊκή αγορά


. ..
.


Κάτω στο μεγάλο δρόμο
είχαμε τα νιάτα νόμο
και με το σταυρό στον ώμο
προχωρήσαμε

Ήταν δύσκολα τα χρόνια
μπόρες πυρκαγιές και χιόνια
ζήσαμε την καταφρόνια
και χωρίσαμε

Φίλος ήσουν κι αδελφός
κι Άη Δημήτρης μου κρυφός
έλα κάνε τη ζωή δροσιά
μες την κοσμοχαλασιά

Κάνε τη ζωή δροσιά
μες την κοσμοχαλασιά
φίλος ήσουν πάντα κι αδελφός
κι Άη Δημήτρης μου κρυφός

Κάτω στο μεγάλο δρόμο
είχες την αγάπη νόμο
κι έστειλες με ταχυδρόμο
χαιρετίσματα

Γύρνα τώρα την ανέμη
να σου φέρουν οι ανέμοι
της καρδούλας μου που τρέμει
φτερουγίσματα

*
Γι απόψε θέλω μόνο τον κ. Νίκο και τον κ. Μάνο να τα λένε σε πλήρη αρμονία να μιλάνε για τα τραγούδια που έχουν φτιάξει μαζί, δεμένοι σαν φίλοι κι αδελφοί (μας) γιατί τι άλλο μπορεί να ναι για μας αυτός που γέμισε και στόλισε τη ζωή μας ες αεί με τους ήχους του, τις λέξεις και το φως του;

Κι έναν Ηλία Λιούγκο στην πιο μεστή του ερμηνεία

Με την αγάπη μου

χρόνια μελένια

12 σχόλια:

νατασσΆκι είπε...

Και τη δική μου, Κλέλια μου - πολύ όμορφο για πρωινό ξύπνημα...

Καλημέρα :))

Μαριλένα είπε...

Kλέλια, σου 'χω πει πως σ' αγαπάω; :)))

o είπε...

ήχοι, λέξεις και φώς.
που χαρίζουν τα αδέλφια και οι μικρές-μεγάλες αδελφές.
ευχαριστώ και είναι λίγο :)))


πάλι..


(και τώρα μυστικό:
ο κύριος Νίκος λοιπόν
αγαπούσε πολύ τον κύριο Μάνο και τον προστάτευε...
πρόσεχε τα πάντα από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα...
όταν οι βραδιές στου Zonar's τελείωναν ανηφόριζαν με τα πόδια και οι δύο προς ανεύρεσην taxi..
τότε, και ενώ ο κ.Μ μιλούσε, ο κ.Ν
του "έπαιρνε" με τρόπο το κουτάκι με τις πάστες που κάθε βράδυ αγόραζε και το άφηνε σε κοντινό πεζούλι!!!!)

το διηγόταν ο ίδιος ο Μ.Χ. γελώντας με εκείνο το γλυκό - παιδικό του τρόπο...

και οι φίλοι αποκαλούσαν τον Ν.Γ.
"η μαμά του Μάνου"!!!!)

Cle Petridou είπε...

@ Ελένη, τα τόσα που γνωρίζεις γι’ αυτούς τους δυο μεγάλους Έλληνες (για μένα οι μεγαλύτεροι!), θέλω κάποτε να τα καταγράψουμε, να τα έχουμε πολύτιμο θησαυρό. Φαντάζεσαι πώς θα ήταν η ζωή μας αν δεν υπήρχαν αυτοί οι δύο, που κρατούσαν τον πήχη στο πιο ψηλό σημείο;

Λοιπόν, στρώσου στη δουλειά...

Και ψιτ, ποτέ δε λέμε ευχαριστώ για τέτοια τραγούδια... Είναι αυτονόητα.

Cle Petridou είπε...

@Νατασσάκι μου γλυκό… είδες γιατί επιμένω να σε λέω γλυκό; Έχεις μια αύρα τόσο ζεστή και αληθινή που είναι χαρά μου να σε βρίσκω εδώ παρέα με τα πιο όμορφα τραγούδια.

Cle Petridou είπε...

@ Μαριλένα καλή μου, πειράζει να μου το ξαναπείς; Και μάλιστα έτσι ασυναίρετο όπως μ αρέσε; Τα σ αγαπώ που δεν πονάνε είναι χαρά θεού! Σαν κι εσένα!

Ό, τι κι εγώ σ αγαπάω, εσύ, το ξέρεις;

νατασσΆκι είπε...

Κλέλια μου, ποιος άνθρωπος δεν θα γινόταν γλυκός εδώ, με τέτοια τραγούδια και τόσο όμορφα λόγια που γράφεις;;;

όσο για την ελένη μας..κι εγώ -κι όχι μόνο- το ίδιο της είπα, να τα γράψει!

να δούμε πότε! :))

Μουσικά Προάστια είπε...

Αγαπητή Κλέλια, σε ευχαριστούμε για τις ωραίες μουσικές σου, αλλά και για τα μηνύματά σου στα Μ.Π. Μήπως έχεις κάποιο email επικοινωνίας για να συζητήσουμε κάποιες ιδέες; Στείλτο στο δικό μας αν δεν θες να εμφανιστεί δημόσια.

Φιλικά, Ηρακλής από Μ.Π.

Cle Petridou είπε...

@Ηρακλή, το μέιλ μου είναι:
clelia@cytanet.com.cy
και ανυπομονώ για τις ιδέες σας...

Cle Petridou είπε...

@Νατασσάκι μου γλυκό, να σαι καλά και εδώ πάντα και καλά να μαστε να τ' ακούμε τα τραγούδια που μας αρέσουν.

Πού θα πάει η Ελένη... δε θα την καταφέρουμε;;Εμένα μ ενδιαφέρει πάρα πολύ να τα δω γραμμένα, μαζεμένα και επιμελημένα από την ίδια!

Τ ακούς Ελένη; ο λαός ψηφίζει!

habilis είπε...

Kλελια με ηρεμισες [οπως παντα] απο το τρεξιμο της μερας....

Cle Petridou είπε...

@O! habilis, πολύ το χαίρομαι, να ξέρεις τελευταία είναι αντίθετη με το πολύυυ τρέξιμο.