Τρίτη, Αυγούστου 21, 2007

Negresses vertes- Sous le soleil de Bodega

Λάτιν, τσιγγάνοι, φλαμένκο, ποπ, ροκ, παραδοσιακό γαλλικό, κι ότι βάλει ο νους όλα σε ένα μιξερ των βορειο ανατολικών συνοικιών του Παρισιού. Ηχος -αποηχος της κουλτούρα της εργατικής τάξης, των έγχρωμων της Γαλλικής πρωτεύουσας, με απίστευτη επιτυχία σε όλη την Ευρώπη.
Χορευτικοί ρυθμοί μιας άλλης εποχής, ρούμπες, βαλσ, ποόλκα Paulo, Mathias, Stéphane, Isa Mellinos, Mich κι ο Noël Rota, γνωστός σαν Helno, η ψυχή του γκρουπ που έφυγε νωρίς, to 1993 από overdose.
Περισσότερα για τους (τις) Les Negresses Vertes (δεξί κλικ και νέο παράθυρο)

18 σχόλια:

αμμος είπε...

Κλέλια μου καλησπέρα, ένα γεια πέρασα να πω και να δω τα πρόσφατα ποστ σου, η σχέση μου με το ίντερνετ διαταράχτηκε πολύ από τον Ιούλη και μετά. Και της Αρλέτας και της Αλεξίου τα τραγούδια πανέμορφα, και οι Negresses Vertes μου αρέσουν κι εμένα πολύ, ενώ τα παράπονα διαγράφονται όπως ακριβώς το έκανες, αφήνοντας ένα ίχνος. Θα τα λέμε συχνότερα από δω και μπρος, τα φιλιά μου.

Cle Petridou είπε...

Καλώς τον!!!
Άντε περιμένω νέα σου.
Πολλά φιλιά κι από μένα

A.F.Marx είπε...

Ωραίο που είναι να ξέρεις ότι υπάρχουν κάποια blog (καλή ώρα), που όταν μπεις, κάτι όμορφο θα διαβάσεις/ακούσεις.
Καλό υπόλοιπο Καλοκαιριού κυρία μου
:)

Μαριλένα είπε...

Oμορφοοο, ναι, πολύ όμορφο.
Φιλί ανάλαφρο όπως και το τραγούδι :)

habilis είπε...

Φιλεναδα αντε χασου ,με εχεις κανει εξαρτομενο απο το blog σου ,αυτο ειναι νομηκο παραπτομα ,αν θες να ξερεις. [Tο προηγουμενο post ηταν διαφορετικο , ειχε κατι το αυτοματο ,και επειδη εγω δεν μπορω να λειτουργω παρα μονο αυτοματα μου αρεσε , και να εχεις υποψην σου οτι ολοι οι blogers ειναι ο εαυτος τους οπως φαινονται ,αλλα ειναι και ψιλοψευταραδες ,εστω για να κρατησουν τα καλως κρατουντα ,με γοητευει οτι θελεις , και εχεις , να δωσεις]...

μαριάννα είπε...

Μπράβο Κλέλια μου! Δε λέω τίποτ' άλλο. Με κάλυψαν οι προλαλήσαντες, που ελάλησαν τόσο τρυφερά για σένα και την ποιότητα του μπλογκ σου! :)

νατασσΆκι είπε...

Καλημέρα κι από μένα , μεγάλη! :))))

Cle Petridou είπε...

@AFM : Ωραία που είναι να γυρνάν τα φιλαράκια και να το χαίρονται μαζί σου!!!
Άντε γιατί σε πεθυμήσαμε
Όλα τα καλά και για σένα. Έχουμε ακόμη ένα ολόκληρο μήνα (για την Κύπρο υπολογίζω δύο) καλοκαίριού.
Εδώ θα είμαστε.

Υ.Γ Τι καλά που ξανάρθες!!!

Cle Petridou είπε...

@Μαριλένα μου, έτσι, μετά το πέσιμο ανασηκωνόμαστε.
Σ ευχαριστώ που είσαι εδώ!

Cle Petridou είπε...

@Ο! habilis: Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, με κάνεις να κοκκινίζω γιατί μου άρεσαν. Νομίζω πως όλοι λίγο ως πολύ είμαστε ολίγον εξαρτώμενοι ο ένας απ τον άλλο, και ξέρεις κάτι μ αρέσουν τα «νομικά παραπτώματα» όταν δεν βλάφτουν κανένα.
Για τους ψιλοψευταράδες όπως λες, είναι κι αυτοί μες το παιχνίδι, έτσι ακριβώς όπως έξω, αλλά η διαίσθησή μας είναι εδώ για να μας προστατεύει!
Καλά να είσαι πάντα!

Cle Petridou είπε...

@Γητεύτρια, καλή μου φιλενάδα,
Δεν μου λες; Αυτή η θεογκομενάρα στη φωτογραφία είσαι εσύ;
Πτου σου κοπελάρα μου!
Πάντα γελαστή και με μπρίο να σαι!

μαριάννα είπε...

Καλημέρα! :) Μια φίλη κάποτε που ήταν 1,60 αδυνατούλα, μελαχροινή και συμπαθητική, δήλωνε δίμετρη ξανθιά κουκλάρα. Και όταν τη γνώριζαν από κοντά κι έμεναν άναυδοι, απαντούσε ότι σημασία δεν έχει πως είσαι, αλλά πως νιώθεις. Έτσι λοιπόν αυτήν την εποχή πειράζει να νιώθω Μπάσιντζερ; Είμαι στα χάι μου... ;)
Φιλάκια πολλά Κλελιάκι μου!

Cle Petridou είπε...

@Γητεύτρια μου, 10 Κιμ Μπασιτζερ άμα θες ΕΣΥ μπορείς να το δηλώνεις και να το υπερασπίζεσαι! Και σ όποιον αρέσουμε. Κράτα τα χάι σου όσο μπορείς, άμα έρχονται πρέπει να τα καλοκρατάμε και να τους κάνουμε εύκολη τη ζωή.
φιλάκια

Cle Petridou είπε...

@Νατασσάκι γλυκό,
Την καλημέρα μου, στην ακόμη πιο μεγάλη που... ξέχασε να μεγαλώσει.
Ευχαριστούμε για το "παπάκι", το άκουσα στο Blog σου και συγκινήθηκα.
:)

αμμος είπε...

Επειδή έχω δει από κοντά τη Γητεύτρια, οφείλω να σημειώσω ότι δεν αυτοπροσδιορίζεται μόνο ως όμορφη, αλλά είναι, ενώ έχει και εξαιρετικό γούστο στο ντύσιμο.

Κλέλια μου θα σου στείλω μέιλ μέσα στο διήμερο, τι νέα να σου γράφω μέσα στα σχόλια; Σε προειδοποιώ πάντως από τον Ιούλη και μετά, είχα την τύχη ανθρώπου που έσπασε καθρέφτη πετώντας πάνω του μια μαύρη γάτα, ενώ καθόταν κάτω από σκάλα :-)

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

μια ρουμπίτσα ήταν το ποστ σου, Κλέλια μου. Μιας άλλης εποχής, γλυκιάς!

μαριάννα είπε...

Τί να πω εγώ τώρα για τον Άμμο; Ότι είναι το πιο αξιολάτρευτο πλάσμα κι ότι πέρασα όνειρο μαζί τους; Άσε που είναι και τυπάς! Εντελώς κουλτουροφατσούλα! Άσε η Μάγια μας! Θεά...
Άμμε να βρεθούμε πριν φύγω ε; ;)

Κρίμα Κλελιάκι μου που είσαι μακριά... :(

o είπε...

σαν τον AFM κι' εγώ.
έρχομαι εδώ σίγουρη και ήσυχη πως τίποτα άσχημο δεν θα βρώ.
αντίθετα.

και να σου πω ένα μυστικό:
σε αφήνω για το τέλος :)

και όσο πιό πολλά δεν έχω διαβάσει και ακούσει τόσο πιο πολύ χαίρομαι και περνάω ώρα εδώ και σχολιάζω στα παλιά σου - αυτό το ξέρεις πια..