Παρασκευή, Αυγούστου 24, 2007
chris.st είπε...
chris.st είπε...
"Το τραγούδι αυτό αποτελεί απόδειξη πως ένα τραγούδι με το οποίο τάυτισες μια φάση της ζωής σου, αποτελεί πια μέρος του εαυτού σου. Ένα τραγούδι που με σημάδεψε όχι μόνο σαν μουσικό αλλά και σαν άνθρωπο. Με μια χημεία μελωδίας-στίχου-ερμηνείας και ενορχήστρωσης μοναδική, το τραγούδι καταξιώνεται στη συνείδηση μου σαν ένα από τα ομορφότερα που γράφτηκαν ποτέ (το ότι δεν έγινε πολύ γνωστό εκτός του ότι με αφήνει εντελώς αδιάφορο, δεν αποτελεί μειονέκτημα αλλά μάλλον επιβεβαίωση!).Σε ευχαριστούμε Αρλέτα..."
Αύγουστος 05, 2007 11:33 πμ
Καθώς έψαχνα σε πλιά ποστ του Blog, βρήκα ένα ξεχασμένο σχόλιο για το τραγούδι "Με σημάδεψες" που έγραψε (μουσική και στίχους) η Αρλέτα και το εμπιστeύτηκε στην βιζαντινοπρεπή φωνή του Πέτρου Γαϊτάνου
Το σχόλιο του φίλου Chris.st. το... αναμεταδίδω γιατί με άγγιξε πολύ και τον ευχαριστώ έστω με αρκετή καθυστέρηση, δινοντας link γι αυτό το μοναδικό τραγούδι, που όσοι με ξέρετε λίγο, ξέρετα πολύ καλά πόσο το αγαπώ.
Να σαι καλά φίλε Chris.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
Πολύ όμορφο Κλέλια μου...πολύ τρυφερό!
Καλό Σ/Κ :)
ο Πέτρος έχει βυζαντινή φωνή, σαν ύμνος είναι, Κλέλια μου.
Κρίμα που τα κανάλια τον θυμούνται μόνο τη Μεγάλη Εβδομάδα...
"..αλλά μάλλον επιβεβαίωση"
επαυξάνω Κλέλια.
@Νατασσάκι γλυκό καλό Σ/Κ να έχεις.
Αυριο έχουμε συναυλία στο Blog αυτό που κλείνει ένα χρόνο ζωής!!!
Θα σε περιμένω:
@Sir Σπύρο η πρόσκληση ισχύει και για σένα φυσικά... (Φέρε μπύρες μπας και τις λυφτούμε...)
@en vain encre Και οποσδήποτε και για σένα, φυσικότατα.
Κλέλια μου, φυσικά!
:)))
Για μένα πρόσκληση δεν έχει;
Ενα χρόνο ε; Πολύ όμορφα και να περάσουν πολλά πολλά χρόνια ακόμα :))
Φιλιά Κλέλια μου και ες αύριον τα τραγουδιστικά :)))
Χρόνος κιόλας καλή μου; Είδες πόσο όμορφα περνάει ο καιρός;
Οι ευχές αύριο... :)
@Γητεύτρια: πέντε μήνες μόνη και εφτά μαζίσας! ώς περνάει!!!...
Θα προσπαθήσω να ετοιμάσω ένα μικρό... happening (sic!!) Αν ο καιρός και οι συνθήκες το επιστρέψουν.
Φέρε μπύρες γιατί θα έχει μόνο badita decoco!
Μαριλένα μου Πως; είναι ποτέ δυνατό; Εσύ θα ρθεις με τις πριγκίπισσες σου. Φερε μονο soft driks for the kids!
Παιδιά, μόλις έμαθα τι συμβαίνει στην Ελλάδα με τις φωτιές!Είδα το ποστ της Μαριάννας και δεν το πίστευα!
Άκυρα όλα δεν ξέρω πότε θα μπορέσουμε να σηκώσουμε κεφάλι μετά απ όλα αυτά.
Επείγε΄η στράτευση των Blogs
Μα είναι ποτέ δυνατό!!!
το φαντάστηκα όταν είδα το σχόλιο σου - πως ακόμη δεν είχες ενημερωθεί...
σήμερα νοιώθω απελπισία.
E,όχι και 7 μήνες μαζί!
Το μπλογκοκυμαντέρ μου για το blog σου γράφτηκε στις 24 Νοεμβρίου 2006, την μέρα που βρήκα το blog σου τυχαία.
Άρα είμαστε μαζί 10 μήνες ΑΚΡΙΒΩΣ.
Να τους χιλιάσουμε...
;)
Δημοσίευση σχολίου