Άσε δεν είναι τίποτα (δεξι κλικ και νέο παράθυρο)
Άσε δεν είναι τίποτα
είναι που χει απόψε νοτιά
κι όταν φυσάει σαν τραύμα πονάει
εκείνη η παλιά μοναξιά
Είναι που έρημη μες τα φιλιά
κάνει μπλακ άουτ η καρδιά
και βρίσκομαι μόνο εγώ από εδώ
κι όλοι οι άλλοι απ’ την άλλη μεριά
Απ’ την άλλη μεριά του καθρέφτη
η ζωή σαν παράτα περνά
περνά η ζωή σιωπηλό καρναβάλι
ακόμα κι εσύ είσαι απόψε απ’ την άλλη
Απ’ την άλλη μεριά του καθρέφτη
η ζωή σαν παράτα περνά
και συ στην γιορτή της μαζί της
κι εγώ πουθενά
Απ’ την άλλη μεριά του καθρέφτη
η ζωή σαν παράτα περνά
περνά η ζωή σιωπηλό καρναβάλι
κι εγώ σε φωνάζω
μα είσαι απ’ την άλλη
Απ’ την άλλη μεριά του καθρέφτη
η ζωή σαν παράτα περνά
κι εσύ είσαι παιδί της
και φεύγεις μαζί της μακριά
Άσε δεν είναι τίποτα
είναι που χει απόψε νοτιά
κι όταν φυσάει σαν τραύμα πονάει
εκείνη η παλιά μοναξιά
Είναι κάτι μέρες που νιώθουμε να βρισκόμαστε απ’ την άλλη μεριά του καθρέφτη. Κοιτάμε και το μόνο που βλέπουμε είναι εκείνο το τραύμα το παλιό, το αιώνιο, που φώλιασε στην καρδιά μας σαν να βρήκε καταφύγιο.
Και δίπλα, ερήμην μας, η ζωή κυλάει, μες τη χαρμολύπη μια έτσι μια αλλιώς και συνεχίζει αδιάφορη, σαν ένα «σιωπηλό καρναβάλι» και μοιάζει να μας κοροϊδεύει, να γελά με τη μοναξιά μας…
Κι όλοι οι άλλοι, περνάν, χαμογελούν, κλαίνε πονάνε με κοιτούν χωρίς να με αναγνωρίζουν. Κι εσύ, εκεί μαζί τους να μου θυμίζεις εκείνη την παλιά μοναξιά που μου ’μεινε αμανάτι από τότε που προτίμησες, ακόμα κι εσύ, να πας απ’ την άλλη μεριά
Αφιερωμένο εξαιρετικά σ ένα δάκρυ που «είδα» να κυλά, με την ελπίδα να δράσει ομοιοπαθητικά…
8 σχόλια:
Νωρίς ήρθε το φθινόπωρο φέτος. Γιατί?
Καλό αποκαλόκαιρο αγαπητή Κλέλια.
@bee happy: Το φθινόπωρο δεν είναι η κατ’ εξοχήν μελαγχολική εποχή; Με όλα αυτά που συμβαίνουν, εντός και εκτός ορίων της ψυχικής μας αντοχής, πώς να μην έρθει κι αυτό το έρμο το φθινόπωρο. Καμιά βροχή να ρίξει μπας και ξεπλύνει τις ντροπές που όλο και αναζωπυρώνονται…
Καλώς σε βρίσκω αγαπητέ μου Μελισσοκόμε
Eμένα πάλι μου φαίνεται σα να βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού.
Ιχνος απο φθινοπωρο.
Και σήμερα σαράντα βαθμους θα έχουμε.
δυστυχως..
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, στην μνήμη των νεκρών και των χαμένων, στην ελπίδα μιας διαρκούς και μόνιμης διαμαρτυρίας για προστασία και αναγέννηση.
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, οχημάτων, εργασιών, σκέψεων, θορύβων όρθιοι και σιωπηλοί όπου βρεθούμε να αφουγκραστούμε τους ήχους της γης.
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, όλου του συστήματος, οικονομικού, πολιτικού, εργασιακού, επικοινωνιακού να δείξουμε ότι δεν είμαστε πολλοί, είμαστε όλοι, που πενθούμε, ελπίζουμε και συμπαραστεκόμαστε ενεργά.
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, να παγκοσμιοποιήσουμε το δικό μας μήνυμα σε όλο το πλανήτη στέλνοντας το μήνυμα για συμμετοχή την ίδια ώρα Ελλάδας σε όλο τον κόσμο σε όλες τις γλώσσες.
Μήνυμα για SMS και email
ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 12 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΓΙΑ ΤΡΙΑ ΛΕΠΤΑ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΗ Α-ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ. ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΖΟΙ, ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΟΡΘΙΟΙ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΛΟΙ, ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ, ΣΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ, ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ, ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ. ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ.
Διαδώστε την προσπάθεια με sms και email στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε απλούς πολίτες , Μ.Μ.Ε., Οργανώσεις. Όποιος μπορεί ας το μεταφράσει . Να γίνει μήνυμα σε όλες τις γλώσσες του κόσμου μιας κοινής αφετηρίας, μιας κοινής προσπάθειας, μιας κοινής νέας αρχής.
Περισσότερα και συντονισμός δράσης στο http://manosnik.blogspot.com/
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ
Ίσως αυτό το "μοιάζει να μάς κοροϊδεύει" είναι το μόνο που μπορεί να μάς παρηγορήσει τελικά.. αναγκάζοντας μας να προσγειωθούμε και να σκεφτούμε το τόσο ανυπόφορο αλλά αληθινό: "έτσι ή αλλιώς, η ζωή συνεχίζεται".
Ναι, το δάκρυ μερικές φορές καλό είναι που κυλάει.
Καλή σου μέρα.
@Μαριλένα, εσύ παιδάκι είσαι κατ εξοχήν... καλοκαιρινό ον. Πώς να το δεις να φεύγει, κι ας άλλαξε η γωνία του ήλιου.
Το μήνυμα θα σταλεί και σε Κύπρο. Πάντα.
Κοντά.
Καλό απόγευμα
@Citronella: Με ή χωρίς εμάς, δυστυχώς ή ευτυχώς η κυρά ζωή... συνεχίζεται. Εμείς το μόνο που μπορούμε είναι να επιβιβαζόμαστε στο τραινάκι της. Εκτός βέβαια αν έχουμε γερά ποδάρια, ή έστω ένα πατίνι (ζωή πατίνι που λενε...)
αυτή η "άλλη μεριά"..
απέναντι και μέσα μας.
αενάως.
@e.e. Με κακομαθαίνεις με τα ετεροχρονισμένα comments γιατί είναι τελικά ακόμη πιο ελκυστικά κι’ από τα… συγχρονισμένα(λέγεται αυτό;)
Κατεβαίνω προς τα κάτω και βρίσκω κάθε φορά μια έξυπνη και τρυφερή κουβεντούλα που αξίζει σελίδες!
Μου πάει. Να σαι πάντα καλά.
Δημοσίευση σχολίου