Ισαάκ και Σολωμού και Μαρίνου Μαρτύρων
στίχοι: Άλκη Αλκαίου
μουσική: Θάνου Μικρούτσικου
ερμηνεία: Δημήτρης Μητροπάνος
|
Της νύχτας οι αμαρτωλοί και της αυγής οι μόνοι
θέλουν βαρύ ζεϊμπέκικο και νευρικό τιμόνι
σε τόπους τριγυρίζουνε σβησμένους απ’ το χάρτη
για μια σταγόνα ουρανό για μιαν αγάπη σκάρτη
Όσοι με τον Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί και πάντα γελασμένοι
Τα νιάτα μας διαδρομή Αθήνα – Σαλονίκη
μια πόλη χτίσαμε μαζί κι ακόμη ζω στο νοίκι
έπεσα να σ’ ονειρευτώ σε ψάθα από φιλύρα
κι είδα πώς βγάζει η νύχτα φως και τ’ ουρανού πορφύρα
(δεξί κλικ και νέο παράθυρο)
5 σχόλια:
εδώ βαθειά υπόκλιση.
για την "ιερή τρέλλα" της στιγμής.
για ό,τι αψηφήθηκε.
και ό,τι τιμήθηκε.
και κατεβαίνω τα ποστ...
@Εκεί ήμουνα εκείνο το καλοκάιρι, μακριά για να βλέπω, κοντά για ν ακούσω τις ρυπές. Σ ένα`σπίτι στην νεκρή ζώνη όπου βρήκαμε καταφύγιο και από την τηλεόραση είδαμε αυτό ακριβώς που είχαμε ακουσει...
Αύριο, 11 Αυγούστου είναι η μέρα του Ισαάκ, που τον σκότωσαν κτυπώντας τον με λύσσα και στις 14 η μέρα του Σολωμού.
Αύριο θέλω να βρω και να ανεβάσω το χελιδονάκι της Αλεξίου, ένα τραγούδι προσευχή πυ έγραψε η Χαρούλα για την νεογέννητη κόρη του Τάσου Ισαάκ
Aυτοs ο τυποs ο ΙΣΑΑΚ εκανε αυτο που του βγηκε .Χαρισε στη μεγαλωνησο μια πραξη αντιστασηs γιατι ειχε πολυ λιγεs ,και εχει .Στην μεγαλονησο ειχα την αισθηση οτι η κατοχη δεν τουs πολυενοχλει ,[οχι τουs προσφυγεs και τουs ανθρωπουs που εχασαν τον ανθρωπο τουs] .Δεν ακουσα πολλεs τουφεκιεs .Δεκαετιεs συνομηλιων ,περι τον αξωνα μαs ,απο ανθρωπουs που και την θυσια του ΙΣΑΑΚ θα την χειριστουν ωσ ανευθηνη πραξη ,κατ'ιδιαν , αλλα στο ποπολο σαν ηρωικη πραξη .
Το παλικάρι μας συγκλόνισε τότε... η εικόνα του χαράχτηκε στη μνήμη μας και μας πονάει πάντα.
Ενσυνείδητη πράξη ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑΣ, ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ, ΑΓΩΝΑ! Παράδειγμα φωτεινό και μάθημα πικρό.
Τιμή και δόξα στη μνήμη του και το ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ κυρίαρχο σύνθημα!
Δημοσίευση σχολίου