Κυριακή, Αυγούστου 05, 2007

BARBARA - Ma plus belle histoire d amour

Paroles et Musique: Barbara 1966





Η πιο όμορφη μου ιστορία αγάπης

(Ma plus belle hitoire d' amour)

Όσο πίσω μπορώ να θυμηθώ
την σκιά περασμένων ερώτων,
πίσω στo πρώτο ραντεβού
στην ηλικία που πόνεσα για πρώτη φορά
τότε που ήμουν, δεν ήμουν δεκαπέντε χρονών
με καρδιά αθώα και γρατσουνισμένα γόνατα
έρωτες παιδικοί πριν την ώρα μου,
ή τις πληγές μιας τρελής αγάπης
Όσο πίσω κι αν θυμηθώ
Αν από τότε είπα το σ’ «αγαπώ»,
η πιο όμορφη μου ιστορία αγάπης είσαστε εσείς

Είν αλήθεια, δεν υπήρξα φρόνιμη
και γύρισα πολλές σελίδες
χωρίς καν να τις διαβάσω, λευκές και μετά… τίποτα
Είν αλήθεια, δεν ήμουνα φρόνιμη
Και οι περαστικοί «αντίπαλοι»
για λίγο τους κοίταξα, μετά εξαφανίστηκαν
Αλλά, μέσα από το πρόσωπο τους
έβλεπα ήδη την εικόνα σου
Ήσουν εσύ από τότε και η καρδιά μου γυμνή
Ξανάφτιαχνα τη βαλίτσα μου
κι ακολουθούσα την πλάνη μου
η πιο όμορφη μου ιστορία αγάπης είστε εσείς

Στον μακρύ τον δρόμο
που οδηγούσε σε σας
στον μακρύ τον δρόμο
με την καρδιά τρελή
Ο αγέρας του Δεκέμβρη
μου πάγωνε τον λαιμό,
τι σημασία είχε ο Δεκέμβρης
αν ήταν για εσας.

Ήταν μακρύς ο δρόμος
αλλά τον ακολούθησα
τον δρόμο αυτόν
που οδηγούσε σε σας
και δεν θα πω ψέμα
απόψε, σας τ' ορκίζομαι,
για σας, θα τον έκανα γονατιστή

Και ήταν κι οι άλλοι,
κάποιοι «κακοί αγγελιαφόροι»,
το κρύο και το χιόνι ,
για να χάσω την υπομονή μου
και μετά να ηρεμήσω την βία μου
η πιο όμορφη ιστορία αγάπης είστε εσείς

Το κρύο του χειμώνα, του φθινοπώρου
Νύχτα και μέρα και κανείς,
δεν ήσασταν ποτέ στο ραντεβού
και εξ αιτίας σας έχανα το κουράγιο
και θύμωνα έτσι ξαφνικά,
θεέ μου πόσο σας είχα ανάγκη
Ο διάβολος να σας πάρει
κι όταν άλλοι μου άνοιξαν τις πόρτες τους
χαρούμενη έφευγα μακριά σας.
Ναι δεν σας ήμουν πιστή
κι όμως, επιστρέφετε κοντά μου
η πιο όμορφη ιστορία αγάπης είστε εσείς

Άφησα τα δάκρυα να με γλυκάνουν
Ω, πόσο γλυκό ήταν το πρώτο σας χαμόγελο
και για ένα δάκρυ
δικό σας
έκλαψα από αγάπη.
Το θυμάστε?

Ήταν ένα βράδυ του Σεπτέμβρη
που με περιμένατε
εδώ ακριβώς, το θυμάστε;
Καθώς σας κοιτούσα να χαμογελάτε
σας αγαπούσα χωρίς να λέω τίποτα
τότε ξαφνικά κατάλαβα
πως είχα τελειώσει το ταξίδι μου
και άφησα κάτω τις αποσκευές μου
είχατε έρθει στο ραντεβού!


τι σημασία έχει ό, τι κι αν πούμε
ήθελα πολύνα σας πω
πως,
απόψε σας ευχαριστώ που υπάρχετε
τι σημασία έχει ό, τι κι αν πούμε

απόψε ήρθα για να σας πω πως
η πιο όμορφη μου ιστορία αγάπης είστε εσείς


Du plus loin, que me revienne,
L'ombre de mes amours anciennes,

Du plus loin, du premier rendez-vous,
Du temps des premières peines,
Lors, j'avais quinze ans, à peine,
Cœur tout blanc, et griffes aux genoux,
Que ce furent, j'étais précoce,
De tendres amours de gosse,
Ou les morsures d'un amour fou,
Du plus loin qu'il m'en souvienne,
Si depuis, j'ai dit "je t'aime",
Ma plus belle histoire d'amour, c'est vous,

C'est vrai, je ne fus pas sage,
Et j'ai tourné bien des pages,
Sans les lire, blanches, et puis rien dessus,
C'est vrai, je ne fus pas sage,
Et mes guerriers de passage,
A peine vus, déjà disparus,
Mais à travers leur visage,
C'était déjà votre image,
C'était vous déjà et le cœur nu,
Je refaisais mes bagages,
Et poursuivais mon mirage,
Ma plus belle histoire d'amour, c'est vous


Sur la longue route,
Qui menait vers vous,
Sur la longue route,
J'allais le cœur fou,
Le vent de décembre,
Me gelait au cou,
Qu'importait décembre,
Si c'était pour vous,

Elle fut longue la route,
Mais je l'ai faite, la route,
Celle-là, qui menait jusqu'à vous,
Et je ne suis pas parjure,

Si ce soir, je vous jure,
Que, pour vous, je l'eus faite à genoux

Il en eut fallu bien d'autres,
Que quelques mauvais apôtres,

Que l'hiver ou la neige à mon cou,
Pour que je perde patience,
Et j'ai calmé ma violence,
Ma plus belle histoire d'amour, c'est vous,

Les temps d'hiver et d'automne,
De nuit, de jour, et personne,
Vous n'étiez jamais au rendez-vous,
Et de vous, perdant courage,
Soudain, me prenait la rage,
Mon Dieu, que j'avais besoin de vous,
Que le Diable vous emporte,
D'autres m'ont ouvert leur porte,
Heureuse, je m'en allais loin de vous,
Oui, je vous fus infidèle,
Mais vous revenais quand même,
Ma plus belle histoire d'amour, c'est vous,


J'ai pleuré mes larmes,
Mais qu'il me fut doux,
Oh, qu'il me fut doux,
Ce premier sourire de vous,
Et pour une larme,
Qui venait de vous,
J'ai pleuré d'amour,
Vous souvenez-vous ?


Ce fut, un soir, en septembre,
Vous étiez venus m'attendre,
Ici même, vous en souvenez-vous ?
A vous regarder sourire,
A vous aimer, sans rien dire,
C'est là que j'ai compris, tout à coup,
J'avais fini mon voyage,
Et j'ai posé mes bagages,
Vous étiez venus au rendez-vous,
Qu'importe ce qu'on peut en dire,
Je tenais à vous le dire,
Ce soir je vous remercie de vous,
Qu'importe ce qu'on peut en dire,
Je suis venue pour vous dire,
Ma plus belle histoire d'amour, c'est vous...



Αυτή λοιπόν είναι η Barbara, La Dame aux noire, η κυρία με τα μαύρα όπως την αποκαλούν με σεβασμό οι Γάλλοι. Το τραγούδι αυτό το αφιέρωσε τελικά, η Barbara στο κοινό της που την αποθέωσε στα ρεσιτάλ και της χάρησε την αγάπη του.
Γεννημένη το 1930, Εβραία της διασποράς που βρήκε καταφύγιο στο Παρίσι όπου και ενώνει τη φωνή της και το ταλέντο της με τους άλλους μεγάλους της Γαλλικής σκηνής, επηρεασμένη από τον George Brassens, Edirh Piaf, Charles Trenet και άλλους υπέροχους μιας εποχής αρχίζει από νωρίς να γράφει τα δικά της τραγούδια και να τα ερμηνεύει στο πιάνο επενδύοντας τα με θεατρικές πινελιές χωρίς καμιά υπερβολή, μόνο με τα μάτια, την έκφραση του προσώπου, το χέρι που υψώνεται και μετά πέφτει στο κενό, ή πλησιάζει το πρόσωπο δίνοντας μια δραματική ή αισθαντική νότα. απλά φυσικά και με μοναδική αισθητική.
Η Barbara έφυγε τον Νοέμβριο του 1997 και μαζί της έσβησε ουσιαστικά και η χρυσή εποχή του Γαλλικού τραγουδιού.


Ν ακούσω θέλω μαζί σας το πιο όμορφο για μένα γαλλικό τραγούδι που η Barbara έγραψε το 1966, να ακούσουμε και να δούμε αυτή την ευαίσθητη κι ασυμβίβαστη Κυρία και διαβάζοντας τους στίχους ή την μετάφραση που προσπάθησα να δώσω με κύρια έγνοια μου να αποδώσω το κλίμα του τραγουδιού (μην σας ξενίζει ο πληθυντικός, το … "vous" το συνηθίζουν οι γάλλοι κυρίως στην ποίηση και την λογοτεχνία. Ξέρω και μένα με δυσκόλεψε αυτό το… Η μεγαλύτερη ιστορία αγάπης ήσασταν εσείς, ας το σκεφτόμαστε «ήσουν εσύ» κι ας το διαβάσουμε όπως έχει…

Θέλω ακόμη από εσάς να παρακολουθήσετε την χροιά της φωνής της αλλά και την έκφραση στο πρόσωπο, πως σκοτεινιάζουν τα μάτια της ή πως κοιτάζουν αθώα, σαν εξομολόγηση σαν απολογισμός ζωής.

Δείτε την έκφραση της όταν μιλά για τον μακρύ τον δρόμο elle fut looongue la route, πως τα μάτια κλείνουν, πως κοιτάζουν αλλού ψάχνοντας για στήριγμα όταν πικραίνεται από τους «κακούς αγγελιαφόρους» όταν λέει για το θυμό της la rage , μ αυτό το γαλλικό ρ που γίνεται ένα υγρό γ, το κρύο του χειμώνα και πως το προφέρει, και πόσο γλυκαίνει όταν θυμάται το βράδυ του Σεπτέμβρη, το χαμόγελό του και τέλος πως με κομμένη την ανάσα σαν ντροπαλή έφηβη εξομολογείται με αθωότητα και προσμονή, τα δάκτυλα μόνο κινούνται στο πρόσωπο και τα μάτια της κοιτάζουν ίσια την κάμερα και την διαπερνούν…
Η πιο όμορφη ιστορία αγάπης είστε –αφήνει το πρόσωπο να πέσει μπρος κρύβοντας το με το χέρι που κατεβαίνει αργά περιμένοντας το ακορντεόν να ολοκληρώσει την φράση του για να μας χαρίσει ένα χαμόγελο. Το χαμόγελο της γυναίκας που αγαπά και το λέει χωρίς να νοιάζεται αν πρέπει πρώτα να το πει ο άλλος.

Είναι μια ερμηνεία τόσο πολύτιμη τόσο ακριβής και λιτή συνάμα που σε καθηλώνει από την αρχή μέχρι το τέλος.
Ξαναβάλετε το φιλμάκι και ακούστε την και δείτε την ξανά και ξανά και θα ανακαλύψετε την ουσία όχι μόνο του τραγουδιού αυτού αλλά την ουσία των τραγουδιών γενικά. Το πώς πρέπει να ερμηνεύονται να προφέρονται να μεταφέρονται στον ακροατή τονίζοντας και χρωματίζοντας το ανείπωτο…

Καλή ακρόαση



Για περισσότερες πληροφορίες

Barbara
(δεξί κλικ και νέο παράθυρο)

Τα τραγούδια της


Στο ποστ που ακολουθεί θα βρείτε φιλμάκια με τραγούδια και σας συστείνω να τα ακούσετε όλα


Υ.Γ. Καλά καταλάβατε: Αν ήμουν γαλλίδα bloggeuse το Blog μου θα ονομαζόταν "Για την Barbara". Έχουμε τις αδυναμίες μας...

18 σχόλια:

μαριάννα είπε...

Eξαιρετική παρουσίαση Κλέλια! Σίγουρα όχι επαγγελματική. Σαφώς καλύτερη. Γιατί είναι με μεράκι. Ξέρω τι κόπο έκανες και σε θαυμάζω! Συγχαρητήρια!
Έχει το μπλογκ σου πολλές γωνιές για ν' αράζουμε... άπειρες. Σαν τραπεζάκι με ποτό, είναι το κάθε ποστ, που μπορείς να κάτσεις και να απολαύσεις το πρόγραμμα, με καλλιτεχνική επιμέλεια Κλέλιας!:)

quartier libre είπε...

μας τσάκισες, βρε συ αρλετάκι,
με την plus belle histoire ...

que le diable M' emporte...

habilis είπε...

Καλλισπερα φιλεναδα !!!

Cle Petridou είπε...

@Γητεύτρια καλή μου, πόσο χαίρομαι όταν ανοίγω τα comments και βρίσκω το δικό σου πάντα με αγάπη και.. κατανόηση.

Είναι αλήθεια, μπήκα σε χωράφια δύσκολα που δεν τα κατέχω. Το να μεταφράσω αυτό το υπέροχο τραγούδι, το χιλιοαγαπημένο μου, ήταν μεγάλη πρόκληση με τις δυσκολίες και τις παγίδες της.

Το δουλεύω ακόμη, κι αν έρθεις τώρα θα δεις ότι έχει αλλάξει πολύ. Σίγουρα όχι αυτό που θα πρεπε αλλά, τι σας έχω εσάς τις φιλολογίνες; Βάλτε ένα χεράκι.

Cle Petridou είπε...

@quartier, που ήσουνα φιλολογίνα μου να βοηθήσεις. Πρώτη φορά δοκιμάζω να μεταφράσω ποίημα από γαλλικά στα ελλνικά.
Είναι όμως, ίσως το πιο αγαπημένο μου τραγούδι ever!

Αν έχεις διορθώσεις στείλε τες...

Cle Petridou είπε...

@Ο! habilis, είδες για να μου λες πως δεν ξέρεις, δεν απαντάς! Ολόκληρο τραγούδι σου μεάφρασα για να το παρακολουθήσεις και να το καταλάβεις όλο.

Καλλισπέρα!

quartier libre είπε...

μου ζητάς πολύ δύσκολα πράματα.
πόσο πολύ, κανείς σας δεν ξέρει...

θα δω, ΑΝ μπορώ...
(συγχώρα με, δεν είναι γλωσσική η δυσκολία).

μαριάννα είπε...

Είσαι τελειομανής και πολύ μου αρέσεις! Γι αυτό σου ζήτησα το email πριν. Για να σου πω κάτι σχετικό με το προηγούμενο ποστ. Πάντως στο θέμα της μετάφρασης από τα γαλλικά, έχω μια φίλη που είναι έτσι τελειομανής σαν και σένα, θα της πω να το κοιτάξει γιατί τα δικά μου γαλλικά είναι επιπέδου νηπιαγωγείου. Ότι θυμάμαι απ' το σχολείο. Πάντως μην αγχώνεσαι. Και κάνε διορθώσεις σιγά σιγά.
Εκεί που επικεντρώνω εγώ είναι στο μεράκι σου. Δουλειά τέτοια, δε γίνεται, ούτε επί πληρωμή. Γι αυτό και τη θεωρώ ανεκτίμητη. Όσο και 'σένα! :)

Cle Petridou είπε...

@Γητεύτρια, τα πιο μεγάλα πράγματα που έκανα στη ζώή μου ήταν όλα αμισθί...
Ας πούμε πως είμαι από εκείνη την στόφα και δεν φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι με το Blog γιατί βρήκα κι άλλους "τρελούς" σαν εμένα.

Τα σέβη μου

Μαριλένα είπε...

Kλέλια μου πολλά φιλιά. Μια γρήγορη καλησπέρα και θα τα πούμε μετά :))

aparadektos είπε...

Υπέροχα, εκφραστικά μάτια! Καταπληκτική φωνή!
Ευχαριστώ για το ταξίδι!

Cle Petridou είπε...

@quartier: AN μπορείς και πίστεψέ με μπορώ να σε καταλάβω. ΑΝ όμως, θα το χαρώ πολύ και... θα δω πόσο καλύτερο μπορεί να γίνει στα Ελληνικά όταν το αναλάβει μια ποιήτρια! Αλλά μόνο ΑΝ.

Cle Petridou είπε...

@Μαριλένα¨Βρε, βρε...καλώς τα μάτια μου τα δυο. Ακόμη διακοπές χρυσό μου; Ακόμη σε αλανιάρικες παραλίες;
Καλά να περνάτε, όσο πιο καλά γίνεται. Κι εσύ και οι πριγκίπισσες σου και ο πακιστανός σου!!!
Μου λειψες πολύ

Cle Petridou είπε...

@aparadekttos: Να σαι καλά φίλε μου και χαίρομαι που το χάρηκες.
"ευχαριστούμε και να μας ξανάρθετε!"

o είπε...

ε λοιπόν επειδή έχω χρόνια ασχοληθεί με την μτφ από τα αγγλικα συνήθως γιατί τα γαλλικά μου ξεχνιούνται και πάνε και επειδή "επιμέλεια κειμένων" είναι η δουλειά μου να σου πω πως αυτό που διάβασα ήταν μαγικό!
γιατί "απέδωσες" και εκεί έγκειται η ουσία της μετάφρασης με συναίσθημα και ρυθμό.


και εμένα ταξίδεψες..

Cle Petridou είπε...

@en vain encre: Τα σχόλια σου είναι πολύτιμα και είναι απ αυτά που, σε μένα τουλάχιστον, δίνουν νόημα να συνεχίσω αυτό το Blog αλλά και ώθηση και μεράκι να το κρατήσω έτσι ακριβώς όπως μου πάει κι μου ταιριάζει. Πάντα ήθελα να μοιράζομαι αυτά που αγαπώ με ανθρώπους που τα κατανοούν και τα χαίρονται μαζί μου κι εσύ είσαι ένας απ αυτούς!
Σου εύχομαι να κρατήσεις τους ρυθμούς που σου ταιριάζουν στο Blog σου, που είναι ένα must στις μικρές εξορμήσεις μου την Blogoχώρα.

Όμορφη νύχτα να ‘χεις
Κλέλια

Υ.Γ. Καλά! Χίλια ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια για την μετάφραση του τραγουδιού της Barbara. Είναι το πιο αγαπημένο μου γαλλικό κομμάτι, ίσως και γι αυτό να μου βγήκε correct η μετάφραση. Είχα μεγάλη αγωνία γιατί… δεν έχω και το background για τέτοιες δουλειές! Εγώ τα τραγούδια αγαπώ και μ αυτά ταξιδεύω –αν δεις το πρώτο Μουσικό ταξίδι «Τα τραγούδια, η ζωή μου» θα καταλάβεις.

o είπε...

πάω να το δω λοιπόν!


(με τιμάς.)

Ανώνυμος είπε...

Καταπληκτικό! Ευχαριστώ για την μετάφραση και την παρουσίαση. Μόνο ενα σχόλιο, δεν νομίζω ότι "ξενίζει" το εσείς/vous εφ'όσον αν δεν κάνω λάθος αναφέρετε στο κοινό της.

Χ.