Παροιμίες

Τι κάνουμε όταν ξυπνάμε με 10 μπουλντόζες στο κεφάλι να πηγαινοέρχονται; 1ον Δεν πάμε δουλειά – αυτό νομίζω είναι must! 2ον Κάνουμε ένα ντους αρχίζοντας από ζεστό και τελειώνουμε με παγωμένο -τέλος πάντων … δροσερό νεράκι, να κυλάει στο σώμα και να ξεπλένει τα πάντα: - σκέψεις – ακόμη ένα must - φόβους – τι είναι αυτό; οι αναλυτικές εξηγήσεις περισσεύουν - ανόητες ελπίδες – αφού είναι ανόητες… - αποφάσεις που πήραμε χθες και… τις ξανασκεφτόμαστε για να πούμε «άσε καλύτερα» (η μόνη σωστή απόφαση που πήρα χθες ήταν ότι θα κόψω τα μαλλιά μου. Επιβάλλεται.) - άγχος για όσα πρέπει να κάνουμε – και καμία απολύτως όρεξη δεν έχουμε να τα κάνουμε - ενοχές – αχρείαστο παντελώς συναίσθημα, αφού την έχεις κάνει που την έχεις κάνει την ζημιά, άς την να την πάρει το ποτάμι 3ον Φτιάχνεις ένα πρόγευμα 5 αστέρων για την πάρτη σου και μόνο γιατί την πείθεις ότι το αξίζει. –corn flakes με σταφίδες ας πούμε… 4ον Μετά έχεις δυο επιλογές Α. Ξαναπάς στο κρεβάτι να κοιμηθείς (αρκετά σοφόν) Β. Ασχολείσαι με το Blog σου: - Κάνεις εργασίες αναβάθμισης του Blog και επιτέλους αλλάζεις το layout αλλά και την Times neW Roman γραμματοσειρά γιατί με το άλλο μπάφιασες. - Γράφεις ένα μικρούλι ποστ για να εξηγήσεις στα φιλαράκια σου ότι κάποια στιγμή θα απαντήσεις στα σχόλια που σου άφησαν χθες και προχθές. - Ανεβάζεις το αρμόζον για την περίπτωση τραγούδι - Στέλνεις χίλια φιλάκια και πατάς publishing 5ον Αναθεωρείς το άρθρο 4.Α του προσωπικοί κώδικα και ΠΑΣ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΥΠΝΟ Παροιμίες Στίχοι/μουσική Μελίνα Τανάγρη (δεξί κλικ στον τίτλο του δίσκου και new window)

07 Παροιμιες.wma

Παροιμίες Πριν πεινάσουν μαγειρεύουν των φρονίμων τα παιδιά και τα ρούχα τους φυλάνε ια να έχουν τα μισά αλλά εγώ που δεν τους μοιάζω όλα τα ‘παιξα στα ζάρια τώρα σαν την αλεπού τα κάνω κρεμαστάρια Μου ‘πες για πολλά κεράσια κι έχω φτάσει μέχρι εδώ μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα το καλάθι μου αδειανό μια καλή κι ωραία μέρα θα φανεί απ το πρωί ο άγιος ήθελε φοβέρα και ‘γω του ‘ πα προσευχή Ή στραβός ειν’ ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε κάποιο λάκκο έχει η φάβα πέφτω και τσακίζομαι μα αν δεν πάθεις πώς θα μάθεις μες σε τούτη τη ζωή αν ο σκύλος ειν’ χορτάτος τότε η πίτα είναι μισή Όποιος βιάζεται σκοντάφτει το γοργόν και χάριν έχει λάλησαν πολλά κοκόρια κι έτσι άργησε να φέξει μα το ένα φέρνει τα’ άλλο και οι Χιώτες παν δυο – δυο εσύ τράβα με κι ας κλαίω έχω κι άλλα να σου πω Που λες την είχα από μικρή μια έμφυτη αντιπάθεια για παροιμίες και ρητά και την δασκαλοπάθεια μα με το διάβα του ο καιρός και τα γυρίσματά του μ’ αφήνει έκθαμβη μπροστά στα αποφθέγματά του Γράφει σενάρια τολμηρά στη μέση του κυκλώνα σκαρώνει μπέρδεμα σωστό και να μια στον αγώνα με τα’ άγριο μάτι του κοιτά αν έπεσα ακόμα να δικαιώσει το ρητό και να με κάνει λιώμα Και δεν μου μένει πια παρά υποταγή κι ελπίδα αφού γι ακόμα μια φορά την προκοπή μ’ δεν είδα