Τρίτη, Απριλίου 10, 2007

ΕΜΠΟΡΟΙ ΟΝΕΙΡΩΝ

Πρέπει να σου πω ότι κάνεις μεγάλο λάθος τελικά που δεν ασχολείσαι με το Blogging. Είναι ένας κόσμος μαγικός, δημιουργικός και σου πάει πολύ. Έχω πέσει σε μια μεγάλη bloggoparea με απίθανα παιδιά, οι ρομαντικοί του σήμερα, οι… «έμποροι ονείρων» που άδολα και με μεράκι καταγράφουν τις… εμπειρίες, τις ανακαλύψεις τους και τις μοιράζονται μαζί σου.

Σου έγραφα τόσο καιρό απομονωμένη στο Blog μου και μοιραζόμουνα μαζί σου, ήλπιζα τουλάχιστον, τα τραγούδια της Αρλέτας, ώσπου ξάφνου ένα πρωί, εκεί που είμουν έτοιμη να τα παρατήσω, ανακαλύπτω ότι κάποια παιδιά μπήκαν στο κήπο μου και παίζουν κρυφτό. Στην αρχή τρόμαξα, κυρίως όταν είδα τα γράμματα (που δεν άνοιξες ποτέ), στο Google σε ένα κορφολόγημα από τονAllu fun Marx A.F.Marx , (ένας μικρός πρίγκιπας που ταξιδεύει με χάρη στα δικά μας παραμύθια, μας... εξημερπώνει και εξημερώνεται. Είναι και η υπέροχη
ghteytria ακούραστη και δημιουργική. σε παίρνει από το χέρι και ανοίγει με τόση χάρη και χαρά το Blogaki της για να σε υποδεχτεί με βύσσινο και ταγκό, με Τσε Γκεβάρα (Ναι!) και ότι άλλο την παθιάζει. Η ψυχή της γυναικοπαρέας και όχι μόνο!
Όμως υπάρχει και ο παραμυθάς του χωριού, ο
αμμος, που ξέρει να γράφει και να πλέκει απίθανες ιστορίες απ αυτές που τις ακολουθείς με τη ψυχή στο στόμα. Ένας συγγραφέας ανάμεσά μας...
Είναι η φοβερή magica που κατέχει μυστικά και τα μοιράζεται απλόχερα με όσους το ζητήσουν. Εγώ δεν σου κρύβω πως έμαθα πολλά για το blog σςεριανίζοντας στα δικά της μέρη. Τελευταία έσκασε μύτη και μια ευαίσθητη ψυχούλα η Λία Π. ζητώντας μου να συνεχίσω να γράφω για την Αρλέτα και τα τραγούδια της. Αυτό με χαροποίησε πολύ γιατί ένας - ένας δίνει το παρόν του και θα μπορούσαμε να φτιάξουμε την Αρλετική κοινότητα! Κοίτα τουλάχιστον να μην λείπεις από αυτήν. Εδώ είμαστε και σε περιμένουμε.
Προχθές, Μεγάλη Παρασκευή, οι χριστιανοί στις εκκλησιές και η δικιά σου κάθισα σπίτι και όλο το βράδυ ταξίδεψα με έναν ακόμη καταπληκτικό τύπο, τον
enteka, που θα τον αγαπήσεις μόνο και μόνο αν σου πω ότι είναι φαν της Αρλέτας! Φτιάχνει τις εντεκάδες του και το διασκεδάζει. Το… καλυτερότερό του είναι η λίστα με τα 11 όνειρα του!
Του αφιέρωσα ένα τραγούδι της Αρλέτας, ποιο νομίζεις;

ΕΜΠΟΡΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ… Ολόκληρο το τραγούδι «Έμπορος Ονείρων» υπάρχει στο ποστ 24 Σεπτεμβρίου 2006
Υπέροχο τραγούδι, απ αυτά που προλάβαμε και δεν προλάβαμε να μοιραστούμε μαζί. Έστω, το ξανακούω απόψε για χάρη του 11.

Υπάρχει που λες, μια φιλική και οικεία διάθεση ανάμεσα στους bloggers που είναι σαν να τους ξέρεις χρόνια, σαν να έχεις φάει μαζί τουςς το ψωμί και τ’ αλάτι της ζωής σου. Άσε που αν σεκαταλάβουν ότι έπεσες ή αντιμετωπίζεις δυσκολία σε οτιδήποτε, εμφανίζονται στο blog σου σαν τζίνι έτοιμοι να σε βοηθήσουν, να σου δώσουν κουράγιο... Είναι μια παρέα που λειτουργεί στη δική της διάσταση, στα δικά της στέκια, με τους δικούς της κώδικες, και είναι όλοι λες κάτοχοι κάποιου υπέροχου μυστικού που με θέρμη προσπαθούν να διαφυλάξουν. Το Blogομπαράκι τους είναι ιερό γι αυτούς και το προστατεύουν, το υπερασπίζονται, το πονάνε.
Είναι υπέροχο!

7 σχόλια:

A.F.Marx είπε...

O Α.F.Marx διαβάζει και κοκκινίζει, κοκκινίζει, κοκκινίζει, κοκκινίζει...
Είναι και σεμνό "παιδί" βλέπεις...
:)

μαριάννα είπε...

Είσαι ευφάνταστη, ταλαντούχα, ποιοτική(με την καλή έννοια), ευαίσθητη, συναισθηματική, γενναιόδωρη και ψυχάρα! Δεν είναι μόνο η Αρλέτα, που κατά κάποιο τρόπο με τις μουσικές επιλογές μας δείχνουμε τι είμαστε, αλλά το ότι γενναιόδωρα σκορπάς αγάπη και καλωσύνη μέσα από τις λέξεις σου. Όχι με κομπλιμέντα και άλλα άστοχα, δεν είναι του τύπου σου, αλλά ανοίγοντας την ψυχή σου. Δεν κάνω την ξερόλα ψυχολόγο, απλά εκφράζω το πως σε αντιλαμβάνομαι εγώ μέσα από τη γραφή σου. Πρέπει να σου ομολογήσω ότι είσαι από τα αγαπημένα μου προφίλ στο δίκτυο και ξέρεις... η γραφή είναι καθρέφτης της ψυχής μας. Χαίρομαι που άρχισες να ξεδιπλώνεις τόση ομορφιά... χωρίς να φοβάσαι να τη δείξεις. Γιατί η μιζέρια στις λέξεις μ' έχει πληγώσει στο παρελθόν, αφού ακολουθούνταν και από συναισθηματική μιζέρια. Τώρα βέβαια συνήθισα τη μοναξιά και το μόνο που με χαροποιεί τελευταία, είναι αυτό που είπες. Ότι υπάρχει φως στους μπλόγκερς...

Φιλιά πολλά!!!

Cle Petridou είπε...

@ a.f.marx: Καλό είναι αυτό αφιού έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη (κάποτε). Κοκκίνισε όσο θέλεις, ο Μικρός πρίγκιπας πάντως σου πάει γάντι.

Cle Petridou είπε...

@Τώρα καλή μου Γητεύτρια μ΄ έκανες εμένα να… κοκκινίσω, να κοκκινίσω, να κοκκινίσω αλλά αυτό που είπα για τους Bloggers έτσι είναι και… δεν το παίρνω πίσω. Τουλάχιστον αυτοί που συνάντησα εδώ έχουν μια αθωότητα που με χαλαρώνει
@a.f.marx & ghteytria
Σας αγαπάω, ιδιαίτερα εσάς τους δυο γιατί έχετε διατηρήσει μέσα σας to παιδί, -ιδιότητα σπάνια πια- και μην το χάσετε ποτέ όσο κι αν κάποιοι… μεγάλοι σας πληγώσουν. Το παιδί ζηλεύουν και θα ‘καναν τα πάντα για να έχουν έστω τον ενθουσιασμό του…

enteka είπε...

:):)

αμμος είπε...

Δεν ξέρω πως δεν είχα προσέξει αυτό το ποστ, ίσως έκανα κάποιες μέρες να μπω και είχε παρεμβληθεί κάποιο άλλο; Σε ευχαριστώ πολύ γλυκειά μου!

Cle Petridou είπε...

@Άμμόχωστε(!!!) μμμ! μ αρέσει αυτό το χαιδευτικό που μου ενέπνευσες, σου πάει. Λίγο Κυπριακό έτσι για να μην ξεχνάω τις ρίζες μου...

Ευτυχώς που με ενημέρωσες για το σχόλιο σου στο ποστ αυτό κι ήρθα με μεγάλη χαρά να το βρώ. Τα όσα γράφτηκαν για "τους εμπορους ονείρων" είναι ειδικά για εσάς τους «δικούς μου» 5-6 bloggers, και τα εννοώ απόλυτα. Κάτι ανεξήγητο μ έχει δέσει μαζί σας και ομορφαίνει την ζωή στο Blogoχωριό. Εγώ σας ευχαριστώ που υπάρχετε έτσι όπως υπάρχετε και πότε πότε περνάτε από δω για μια καλησπέρα.

@enteka: τα πιο πάνω ισχύουν και για σένα όπως καταλαβαίνεις, συν
(: (: