11.10.06

Ουφ! πέρασε κι αυτή η πανσέληνος χωρίς πολλές απώλειες! Όπως και να ‘χει κοτζάμ φεγγάρι κάπου κάπως πρέπει να επηρεάζει την συναισθηματικοφυσική μας κατάσταση. Μόνο που το βλέπεις τεράστιο να ανεβαίνει τον σκοτεινό ουρανό κάτι παθαίνεις… Το ‘κανα ‘όμως το λάθος. Εκεί που είπα πως δεν θα ξαναστείλω ούτε ένα SMS να που πάλι τα ‘κανα μούσκεμα μ’ ένα εντελώς ηλίθιο και διφορούμενο μηνυματάκι. Κάποιος πρέπει να απαγορεύσει την αποστολή τους όταν το περιεχόμενο είναι χαζό έως ηλίθιο. Δεν ξέρω κάποια υπηρεσία να τα σταματά να μην φθάνουν εκεί που δεν πρέπει να φτάσουν για να διατηρούνται οι ισορροπίες.. Τώρα πια θα πρέπει να περιμένω κανα μήνα για να ξανακτυπήσω, ελπίζοντας πως θα αντιληφθείς την εξαφάνισή μου. Μέχρι τότε θα ακούω την Αρλέτα στις 10+1 νύχτες για να παρηγοριέμαι. Τι να κάνω κι εγώ η γυναίκα… ας πρόσεχα Πόσο δύσκολο είναι όμως να επιβληθείς στον εαυτό σου, να επιστρατεύσεις όση «αξιοπρέπεια» διαθέτεις – ότι απέμεινε τέλος πάντων. Όμως οι αλήθειες σου παραμονεύουν και θέλουν έξοδο να βγουν. Δεν ξέρουν από «αξιοπρέπειες» και άλλα συναφή. Καίνε στην καρδιά σου και είναι έτοιμες να εκραγούν να εκσφενδονιστούν προς τα εκεί ακριβώς που δεν θα ‘έπρεπε. Μόνο ένα τραγούδι θα με σώσει απ’ αυτό το παραλήρημα. Για να δούμε… τι υπάρχει στις 10 + μία νύχτες… Μα βέβαια, μόνο η Σχιζοφρένεια μου πάει σήμερα. Ας την ξανακούσουμε, καλό μας κάνει.