Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 18, 2006

ΑΡΛΕΤΑ : Ο ΛΑΚΗΣ

Ο Λάκης πάντα μου θύμιζε το Ελληνικό φοιτηταριό στο Παρίσι κι είναι ένα τραγούδι που αγαπώ πολύ!
Στο 'χα πει νομίζω...







Ο ΛΑΚΗΣ
(Στίχοι Αρλέτα, Μουσική: Αν. Τριανταφύλλου)
ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ

Σε πόλη ξένη και συννεφιασμένη
τυχαία στο μετρό
Συνάντησα το φίλο μου τον Λάκη
συμφοιτητή παλιό

Θυμήθηκα έναν άλλο ήλιο
μες την παγωνιά
Σαν ήχο λύρας σαν παλιό τραγούδι
σ’ ακροθαλασσιά

Είχε μαλλιά ως τους ώμους,
γένια και μουστάκια
και μάτια γελαστά
Ίδιος σαν τότε που αλλάζαμε τον κόσμο
σαν όλα τα παιδιά

Πήρε βραβεία και πολλούς επαίνους,
το μέλλον του λαμπρόν
Στη ζωή βγήκε έμαθε το επ’ ώμου,
το εν δύο και πρηνηδόν

Υποτροφία έχει τρεις κι εξήντα
ταλέντο κι όνειρα
Φορούσε το ίδιο σκούρο μπλε σακάκι
από το εξήντα εφτά

Πέντε πατώματα ως τη σοφίτα
κι εκεί στα αψηλά
Τα όνειρά του ζωγραφίζει μα τα πόδια του
πατούν στη γη τώρα πια

Δεν τον αλλάξαμε τον κόσμο φίλε Λάκη,
ούτε εσυ ούτε ‘γω
Μα βάλε εσύ ένα χρώμα, ένα πετραδάκι
ένα τραγούδι εγώ

Και κράτα μέσα σου τον ίδιο ήλιο
μες την παγωνιά
Σαν ήχο λύρας σαν παλιό τραγούδι
σ’ ακροθαλασσιά

Δεν υπάρχουν σχόλια: