ΔΟΝΤΙΑ ΠΥΚΝΑ - Αρλέτα στο Περοκέ

Δόντια πυκνά και μαργαριταρένια (δίς)
φωνή σαν τ’ αηδονιού
στόμα χελιδονιού
κι όταν τον Μάη λαλει
κι όλη την Άνοιξη.

Μιὰ Κυριακή μια πίσημην ημέρα (δίς)
ήρθε μα περιστέρα
μια καγκελοφρυδάτη
να μην την είχα δει
δεν θα ῾χα ζουρλαθεί

Τι έχεις μωρέ, μωρέ ζαλιάρικο (δίς)
τι βάνεις με το νου σου
φυλάξου από τς οχτρούς σου
κι η σκύλα η πεθερά σου
θέλει μαχαίρωμα
μες το ξημέρωμα.

Από την ζωντανή ηχογράφηση στο Περοκέ. (κλικ στο δίσκο)
Η Αρλέτα αποδίδει το τραγούδι μ ένα τρόπο σύγχρονο, δικό της και όσον αφορά την ενορχήστρωση αλλά και την ερμηνεία.
Πρόθεση της είναι να δώσει μια άλλη οπτική αυτού του τραγουδιού, δίνοντας συνάμα και την άποψη της στο θέμα της προσέγγισης των δημοτικών τραγουδιών από «μη δημοτικούς» καλλιτέχνες.

Κι επειδή μου άρεσαν τα εύστοχα σχόλια των φίλων:

A.F.Marx said...
Μ΄ αρέσει το πάντρεμα μιας έντεχνης φωνής με το δημοτικό τραγούδι...Όπως μ΄ αρέσει μερικές φορές και το αντίστροφο. Φωνές που έχουν υπηρετήσει το δημοτικό ή το ρεμπέτικο τραγούδι να ερμηνεύουν άλλου είδους τραγούδια.Είναι ωραία η ώσμωση αυτή στο τραγούδι...Σπύρος Σεραφείμ said...
απίστευτη συνεύρεση του παλιού και του νέου...